Evett şimdi de evdeyiz. Ev daha ayrı bi sendrom okuldan gelene kadar telefonla konuşa konuşa geliyorum tamam o bana sıkıntı değil de sanki karşısında odun varmış gibi telefonu kendisi cebine koyuyor konuşmuyor benimle arada bir nerdesin diye soruyor bu yani ben cevap verince de daha orada mısın diyor gel de delirme işte sakin olmak için elimden geleni yapıyorum. Eve geldiğimde ise evde kim var kim yok söylüyorum haber veriyorum ondan sonra eve giren çıkanı mesaj olarak atıyorum, salondan çıkma diyor çıkmıyorum, odama sigara içmeye giderken bile mesaj atıyorum biliyor musunuz? Dakikada bir arıyor nerdesin, napıyosun? Diye. Sorun o ki evden birinin sesini duymadan o telefonu kapatmıyor..! Saat geçtikçe güzel konuşmalarımızda değişiklik oluyor ve git gide kavgaya dönüşüyor odamın balkonuna çıkıyorum dayanamayıp bağırıyorum, çığlık atıyorum, kendimden geçiyorum bilmiyorum istemsiz oluyor bunlar. Ben tartışmak istemiyorum, kavga etmek istemiyorum ama oluyor hem de her gün olur mu ya? Bizim ilişkimiz kavgasız geçmeyecek mi? Şimdi de yatarken neler olduğundan bahsetmek istiyorum sizlere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Şizofren Kızın Günlüğü
РазноеEvet şimdi benim hikayemi okuyacaksınız inanın nasıl bir gün geçirdiğimi okuyunca anlayacaksınız size iyi ve keyifli okumalar diliyorum... ♥
