I need you

Hoofdstuk 8

ROOS POV

Vermoeid werd ik wakker op de bank en zie ik dat er een kom met popcorn op mijn buik ligt. Ik pakte het en legde het op tafel en stond op. Ik liep naar mijn kamer en pakte mijn mobiel. 6:30 Staat erop. Oke, dat is nog best vroeg. Snel pakte ik een hoodie en jeans en liep naar de badkamer. Ik nam een snelle douche en deed mijn kleding aan, ik poetste nog mijn tanden voordat ik naar beneden ging. Mijn mobiel had in mijn hand, snel keek ik erop hoe laat het nu was, 7:30. Beneden aangekomen zie ik al mijn ouders op de bank zitten waar ik wakker werd. "Roos, we hebben besloten om je vandaag te laten veranderen, we gaan nu naar de kapper." Zei mijn moeder blij. Ik kreeg een heeeleee grote glimlach. "Maar, eet eerst dit op." En ze gaf me een broodje gezond, snel at ik het op.

Ik sprong letterlijk uit de auto en rende de kappersalon al in. Langzaam liepen mijn ouders achter me aan, waardoor ik ongeduldig werd. "Schieet opp!" Schreeuwde ik naar ze. Ze begonnen al sneller te lopen. Als we met z'n alle binnen staan, en mijn ouders al die afspraken dingen hebben gedaan, moesten we naar de wachtkamer. We waren de enige die wachten, dus dan ging het waarschijnlijk wel snel.

Na paar minuutjes kwam er een kapper en vroeg of ik meeging. Ik stond op en gaf mijn ouders nog een glimlach en ging met de kapper mee. Ik ging op de stoel zitten die de kapper voor me aanwees.

"En wat wilt u?" Glimlachte de kapper. "Uhm, doe maar bruin haar en dipdye blond." Glimlachte ik terug. "Oke dan!" Zei hij blij.

Verbaasd kijk ik naar het resultaat. (Kijk naar het plaatje!)

"Wauw.. Het is zo mooii!" Riep ik bijna uit enthousiasme. "Ben blij dat u het leuk vindt." Zei hij blij.

Ik liep blij naar mijn ouders, ze keken heel blij naa rmijn haar, wat ik zelf ook ben.

"Wow, wat leuk!" Riep mijn moeder en gaf me glimlachend een knuffel. "Heel mooi!" Zei mijn vader daarna en gaf me ook een knuffel. "Kom we gaan naar huis we hebben nog een verrassing voor je." Knipoogde mijn moeder lachend. Mijn vader betaalde snel en we liepen naar de auto.

Als we thuis zijn spring ik - alweer - uit de auto. "Wat is mijn verrassing?!" Riep ik blij en enthousiast. "Ga maar vast naar je kamer." Zei mijn vader. Snel deed ik met mijn sleutel de deur open en rende de trap op naar mijn kamer. Braaf ging ik wachtend op mijn bed zitten. Al gauw kwam mijn ouders de trap op en ze zijn binnen paar tellen in mijn kamer. "Kijk!" Zei mijn moeder en ze deed mijn kastdeur open. Ik keek er met grote ogen naar. Al mijn kleren zijn weg! En vervangen door veel mooiere kleren! "We hebben ze vervangen toen jij nog met je haar bezig was." Zeiden ze tegelijk lachend. "OhMyGod! !" Riep ik blij en gaf ze een allebei een knuffel. "En Roos, morgen ga je weer naar school." Zei mijn moeder met een serieuze blik. Eigenlijk had ik er half zin in, maar een half weer niet, benieuwd of ze me zouden herken, benieuwd of ze me weer zouden pesten. "Oke." Reageerde ik dan met tegenzin, en liet mezelf op mijn bed vallen als ze uit mijn kamer liepen.