You & Me Against The World (JulNiel)

Chapter 17: The Way I Feel

KEIRA'S POV

"Daddy..." gulat na tawag ni Ate Kara.

"Kara..." si Daddy naman.

Naramdaman kong napahawak si Thory sa akin. Napatingin naman si Daddy kay Herald.

"Oo, Herald. Sila yung mga kapatid ni Kara..." napabuntong hinga si Daddy at napatingin sa aming apat.

"Ang babastos nila, Liam! Tinuruan mo na sila ng good manners?!" 

THAT'S IT!

"Hoy, Tandang! Syempre tinuruan kami ng Daddy at Mommy namin ng GOOD MANNERS AND RIGHT CONDUCT! Eh ikaw nga tong anak lumayas dahil sa kakaover-protective mo! Sa susunod na pagsabihan mo pa ang Daddy namin ng ganyan, hindi na talaga salita ang maririnig mo galing sa akin!" YAN! YAN, HERALDO! TIKMAN MO ANG BANGIS KO!!! 

Natahimik ang paligid. Syempre, all eyes on me... Ilang segundo din at napatingin si Herald kay Ira. Napatingin naman ako kay Tommy and gave him a reassuring smile.

"I-I'm so sorry, Liam... Mabuti pa siguro at i-check in mo muna sila. Bukas nalang tayo mag-usap... Mag-uusap muna kami ni Ira at Kara." yumango lang si Daddy sa sabi ni Herald. Kinaladkad na kami ni Daddy palayo sa eksena, pero hindi ko maiwasang mapatingin kay Ate Kara.

"Ano bang naisip nyong gawin at pumunta kayo dito?!"- Daddy

"D-dad... S-sorry... It was my fault. Ako ang nag-aya kay Keira na pumunta dito ----"

"Thaniel, are you out of your mind?!"- Daddy

"Maybe, Dad." napatingin kaming lahat sa sagot ni Kuya Thaniel.

"And what's that suppose to mean, son?"

Son... That was the first narinig kong tinatawg ni Daddy ng 'son' si Kuya Thaniel. 

"Maybe I was out of my mind, Dad. Tinago mo sa amin for how many years si Kara! All my life... Akala ko ako ang panganay... Na responsable ako kay Travis, Keira, at Thory! Na dapat ako ang palaging nasa tabi nila at inaalalayan sila kapag may problema sila! I THOUGHT NASA AKIN NA LAHAT NG QUALITIES OF A BIG BROTHER! I was so proud of myself dahil alam akong mabuti akong Kuya, na kahit na hindi nyo kami pinapansin... Alam kong napupuna ko yung pagkukulan nyo ni Mommy sa mga kapatid ko! Pero no! YOU TOOK IT AWAY FROM ME!" galit na galit na sambat ni Kuya kay Daddy. 

"Kuya..." paghawak ni Kuya Travis kay Kuya Thaniel. 

"Anak --- you have to understand na itinago din naman sayo kasi ayaw naming ma-dissapoint ka!"

"I'm already dissapointed." those were the last words na sinabi ni Kuya at dali-daling tumakbo palabas ng Hotel, sinundan naman sya ni Kuya Travis.

Napailing nalang ako sa nangyari. Ano na bang nangyayari sa pamilya namin?

"Keira, bantayan mo muna si Thory... At hintayin mong makabalik ang mga Kuya nyo... Pumunta ka na sa front desk and ask for your room key. Okay, sweety? I'll be right back." sabi ni Daddy at umalis na...

Sweety... Ang sarap sa pakiramdam.

Inakbayan ko si Thory papunta sa front desk at nakuha na nga namin ang keys ng kwarto. Agad naman kaming pumunta na sa kwarto at agad na napahiga si Thory.

I called Drake...

Drake: Keirs, everything fine?

Ako: Nah... I hope everything's gonna be fine.

Drake: Sigurado ka bang hindi ka artista, labs?

Ako: Ha? What are you talking about?

Drake: Kasi... The way you talk, you sound like you're in a shooting or something.

Ako: HAHAHA ganito lang talaga ako. Huwag kang bolero. Sya sige na nga, matulog ka na ha. Hintayin ko muna sina Kuya. I love you.

Drake: Okay, baby... I love you too.. 

In-off ko na ang tawag at pumunta nalang sa may balcony. 

I just want everything to be fine again...

~~~~~~~~~~~~~~~~

A SHORT UPDATE ONLY! :)) For how many years. HAHA.  Pramis, I'm still getting my soul back for this story. Konting push nalang! 

    - #The5thWave