Chapter 31

1.9K 50 1
                                    

Zia's POV

May dalawang araw na din ang nakakaraan simula nung nangyare sa amin ni Lexie , pero hindi pa siya pumapasok pati si Nathan , ewan ko pero nasa hospital pa yata eh, kapag nasa school ako at nakikita ko sila Louie at Clyde ang sama ng tingin nilang dalawa sa akin, ang sakit lang kasi hindi pa nila ako pinagpapaliwanag tinalikuran na nila ako kaagad, mas maganda sana na ako nalang yung nahulog para ako ang kinakampihan nila.

Mabuti nalang kahit masama ang tingin ng mga tao sa akin ngayon ay kasama ko ang pinsan ko , pumasok na din naman na siya eh. Pero hindi pa alam ng mga tao dito na pinsan ko siya , kasi nga diba magkaiba naman yung apilyedo naming.

Pag-pasok ko sa room namin uupo n asana ako po nawawala yung desk at chair ko. Hinanap ko sa loob ng room naming pero wala talaga nagkatinginan naman kami ni Josh , nakita ko din ang pagkainis niya.

"aww, wala ka ng upuan ditto umalis kana , you are not welcomed in our class"- echuserang babae

"kawawa ka naman , hahahhahaha mabuti nga yan sayo"- sabi nung kaklase ko ng coloring book ang mukha

Napasimangot naman ako at kinunot ko yung noo ko

"ano magagalit ka sa amin? Aabangan mo kami sa hagdan mamaya at itutulak?" chimay ni lexie

Sa sobrang inis ko lumabas na ako sa room napansin ko naman na hinigit ako ni Josh at pinipigilan, pero ayaw kong mag-iba din ang tingin ng mga tao ditto sa school sa kanya , ayaw kong idamay siya problema ko, kaya dahan –dahan kong tinanggal ang pagkakahawak niya sa braso ko at binigyan siya ng matamlay na ngiti at umalis nalang.

Pumunta ako sa likod ng building namin, may parang maliit na field doon , umupo nalang ako yakap-yakap yung tuhod ko tapos yung mukha ko nakaharap ng sa kaliwa ko na nakatitig sa kawalan, habang may luhang pumapatak sa mata ko, hindi man lang ako magawang paniwalaan ng mga kaibigan ko. Ano ba naman ang laban ko kay Lexie na kababata nila?

Nagulat naman ako ng may biglang nagflash sa mukha ko kaya nagbalik naman ako sa reyalidad . nakita kong kinuhanan ako ni Samantha , yung babaeng umaaway sa akin yung nakalaban ko sa photojournalism ? yun tiitignan niya yung itsura ko sa picture sa camera niya.

" ano pagtatawanan mo din ba ako? Tatawagin mo din akong criminal?" ako

"nope, wala naman akong balak na pag-aksayahan yun ng oras " sam

"eh bakit kanina ka pa nakatingin diyan sa picture ko sa camera mo?" ako

"wala , naaamaze lang ako sa sarili ko ang ganda ng pag-kakakuha ko ditto oh?" tapos pinakita pa niya sa akin yung picture na para akong engot na nakashabu. Nakakaawa talaga yung pagmumukha ko.

"wag ka ng umiyak , kung alam mong wala kang kasalanan why bother your self crying?" sam

"remember I capture photos ,halos minuminuto, mga interesting na pangyayare, at kung sa inyo si Lexie labang man sa kalooban ko but im at your side" tapos tinapik ako sa balikat ko tapos umalis na

Bakit kung sino pa yung mga kinaiinisan ko dati sila ang nagtitiwala sa akin ngayon?

*Vibrate, vibrate, vibrate*

Nagising naman ako sa pagkakahimbing ng may tumatawag sa phone ko

[hello] ako

[hoy? Nasan ka na? kanina pa kita inaantay ditto sa parking lot ah? ]

[huh? Ah oo nga pala maghahalf day lang tayo ngayon] ako

[faster be here in 2 minutes ]

*toot, toot*

The Boyish PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon