The Boyish Princess

Chapter 42

Zia's POv

Nakaharap ako sa salamin, tinititigan ko yung sarili ko, para akong tanga, yung mata ko parang eyebags na tinubuan ng mata, tapos namumugto pa, tapos ang haggard ng hitsura ko, mamayang gabi na ball , pupunta pa ba ako?, tinignan ko din yung gown na binigay ni mommy, cocktail lang masyadong maganda siguradong hindi babagay sa akin.

naghilamos talaga ako hindi ko kayang humarap sa tao ng ganito.

*tok.tok.tok*

"lady Zia, may naghahanap po sa inyo sa labas "

"sige po susunod na po ako"

"naman!!! Kakasabi ko lang na ayaw ko pang may makakita sa akin eh !!!"kaya kinuha ko kaagad yung concealer tapos tinakpan yung 5kg na eyebags ko. Noong nakita ko sa saamin na medyo okay na bumaba na ako, tapos nabigla ako sa nakita kong nakaupo sa sofa namin.

"anong ginagawa mo ditto?' tapos nagbabadya nanamang pumatak yung mga luha ko.

"zia!! can we talk please?" nagmamakaawang sabi ni Enzo

"wala tayong dapat pag-usapan" mariin kong sabi, pero deep inside anytime magbrebreak down ako.

"zia!! ill explain, please!!!" sa pagsabi nun ni Enzo nakita ko na may luhang pumatak sa kaliwang mata niya, medyo naconvince ako .

"okay okay, sa garden tayo" napipilitang sabi ko, tapos nagtungo kami sa garden tapos sumalampak ako sa damuhan, kaya nag indian sit din siya.sinenyasan ko naman na siya na mag-umpisa na siya.

"Zia, alam ko napakalaki kong hangal.(Zia:mabuti naman at alam mo")noong mga nakaraang buwan lang, nakipag-usap sa akin si Lexie to check you out, para masira yung relasyon ninyo ni Nathan, I really sorry, at yung pagtatagpo natin sa pool, oo aaminin ko pinagplanuhan lang naming yun, pero Zia, yung unang araw na iyon, nakiusap na ako kay Lexie na ayaw ko yung plano niya dahil nakita ko na yung pagtanggap mo sakin bilang kaibigan ay totoo, ngayon lang kasi ako nakakilala ng babae na katulad mo, yung hindi ginagawang basehan ang hitsura, hindi katulad ng iba na kinakaibigan lang nila ako kasi gwapo ako (Zia: yuck sang hangin)

Tapos nahulog ako sayo, nakumpirma koi yon noong schools press conference , yung nagkasama tayo, Zia hindi ko naman sinasadya na mahulog sayo"

"hindi mo sinasadya kasi ang plano niyo lang paglaruan ako?! Na ang plano niyo at gawin akong tanga?!!ganon ba huh enzo?" naluluhang sabi ko

"no hindi , hindi ganon zia!! kung alam mo lang kung paano ako nag sisisi na pumayag sa plano ni Lexie , Zia hindi kong hinihingi na mapatawad ako, pero gusto ko lang na malaman mo yung side ko bago ako tuluyang lumayo"

"huh? Ano lalayo ka?" ako

"yeah, pupunta na ako ng London I will be staying there for good para makamove on ako sayo"""

"so aalis ka na?" ako

"yeah, sa weekend na alis ko, just this once please" sabi niya tas bigla nalang niya akong niyakap, hindi naman ako nanlaban mukhang nagsisisi naman na siya sa mga ginawa niya.

"pinapatawad na kita" mahinahong sabi ko habang magkayakap pa kami

"talaga? Wala nang bawian yan ah!!" sabi niya sa masayang tono pero umiiyak na siya, hindi lang pala ako ang cry baby

"oo!! Basta huwag mon a uulitin yun huh??" ako

"grabe ka naman Zia *punas ng luha* pinapahirapan mo akong umalis eh,ipapaubaya na kita sa ungas na Nathan na yun" Enzo

"huh? May Lexie na siya, siguro nga masyado pa akong bata para magkalovelife" pabirong sabi ko

"ah speaking of Lexie, she wants to talk to you, nasa sasakyan siya, tatawagin ko lang"sabi ni Enzo tapos tumakbo palabas ng gate

-

-

-

Bigla nalang sumolpot sa harapan ko si witch, hindi tulad ng malandi niyang outfit, nakawhite shirt lang siya tapos denim shorts .tapos yung dating parang naghahamon ng away na look niya ngayon pang nahihiya na

"bakit ka nandito?" pagmamaldita kong sabi sa kanya pero nakita ko na hindi nagbago yung expression ng mukha niya

"hindi ako pumunta ditto para makipag-away, andito ako para humingi ng tawad" mahinahong sabi niya, well hindi ko alam kung saan nauntog itong babaeng ito, akala ko hindi na siya magsasalita, pero maya maya lang magkwekwento nap ala siya.

"a few years ago, childhood friends kami nila Nathan, Enzo, Clyde at Louie, lagi kaming magkakasama, well business partners ang mga parents naming, iisa kami ng school na pinag-aaralan (Zia:grabe nubela ba ikwekwento niya?)at nagging kami ni Nathan he is a pefect boyfriend, mabait, gwapo, mayaman, at syempre napagkakatiwalaan ng mga parents ko."

" pero dumating yung araw na nagsawa ako, sakto naman na nagmigrate na kami sa London, doon nakalimutan ko lahat, well even Nathan, madami akong nagging boyfriend, and then yung pinakamahal kong boyfriend doon pinagpalit ako (Zia:aba malandi naman pala itong babaeng ito eh )kaya naisipan kong bumalik ditto, para ipamukha sa ex boyfriend ko na kung may bago na siya meron din ako, but then wala na pala akong babalikan, Nathan have you, noong una akala ko dahil nakikita ni Nathan ako sayo, dati kasi ganyang ganyan ako pero nagbago ako eh (Zia: wag mo nga incompare sarili mo sa akin!! Mas maganda naman ako sayo)"

"kaya , nakipagsabwatan ako kay Enzo, para maging sakin ulit si Nathan, pero wala eh siguro nga kayo talaga ni Nathan ang para sa isat-isa. Im really sorry Zia " habang nagkwekwento siya, tumutulo na din yung luha niya, kahit gaano kumukulo ang dugo ko sa babaeng ito naaawa din ako sa kanya ngayon.

"and I promise , hindi ko na kayo guguluhin ni Nathan, sasama na ako kay Enzo sa London, after all he is my step brother "nakangiting sabi ni Lexie pero tumutulo parin yung luha sa mata niya.bigla nalang akong niyakap ni Lexie.

"Zia, sorry, at sana magkaaminan na kayo ni Nathan, I Know you both love each other,*punas sa luha* mauuna na ako" sabi niya at tuluyan nang umalis sa bahay naming, ako shocked parin hindi ko inaasahan na magagawa nilang makipag-ayos. Yung luha ko nawala na, para bang nabunutan ako ng tinik sa dibdib finally wala na akong sama ng loob, well the only problem is kaya ko kayang umamin kay Nathan? Geez!! Parang mas Malala pa ito eh -_____-

"Zia?? Zia???'' parang ewan naman ang pinsan kong nagsisisigaw sa bahay naming, agad ko ding pinunasan yung luha ko.

"oh!! Para kang batang nawawala sa mall eh!!" pabirong sabi ko

"huwag mo nga akong tinitrip!!ano sasama k aba? Pupunta akong airport susunduin sila mommy at tita"sabi niya, uuwi sila tita at mommy???

"oo mag-antay ka!!! Sasama ako !!!" sigaw ko at umakyat na agad sa kwarto!!!

"okay!! Five minutes!!! Five!! Four!!! Three !!..."

"hoy!! Kelan pa nagging 5 seconds ang 5 minutes huh?? Antayin mo ako!!!!" sigaw ko

Hay mukhang back to normal na ang buhay ko, well hindi nga lang kabilang yung inaamin ko sa sarili ko na inlove na nga ako -_____-

A/N

Yehey!! Malapit na matapos!! Few more chapters !!!