The Future [On Hold]

Chapter 1

Kimiyuki's POV

[Cring..... cring...]
*BOGSH*

"Ouch!" Sigaw ko tsk. Masakit siya sa pwet ah. Try nyo minsan.

*BOGSH*

"Kimi! Are you okay?! Why are you shouting?!" Tanong sakin ni Kuya Kisune. Bigla siyang pumasok sa kwarto ko.

"What happen?" Dugtong nya pa. Tss. Common sense oh.

"I'm sitting on floor. I'm holding my butt. And my alarm clock was ringing. So now i will ask you kuya. What happened to me?" Note it with a sarcastic tone. Napa iling na lang sa'kin si Kuya Kisune.

"Tsk. Fix your self. We'll be waiting you down stairs. You have classes today." Yeah yeah. I know right. Kaya nga nag alarm tong peste kong alarm clock diba.

Habang gimagawa ko ang mga ritwal ko. Alam ko ang unang nyong tanong is.

'Sino ba tong mataray na'to?'

Tsk. Oo na nga diba ito na mag papakilala na ako.
Ako si Francesca Kimiyuki M. Trinos. 15y/o. 4th year student sa Heaven University. Wala akong kaibigan. Pero di porket ala akong ganun eh panget ako or loner or nerd. A big NO! Maganda ako. Maraming nakakakilala sa akin. For short 'FAMOUS' mayaman din ako. Tahimik and snobber. Ever since wala akong kaibigan. Maniwala man kayo o Hindi. May Kuya ako. Yung kanina kong kausap siya yon. Ano pangaln niya? Tss antayin nyo nalang yung POV niya. Akin to eh. Anong course kukunin ko pag kagraduate? Syempre Civil Enineering. Bakit? Eh sa gusto kong matulad kila mom at dad e. Yan lang ang masasabi ko. Bahala na kayong humusga.

Bago ako bumaba. Humarap muna ako sa salamin
at inayos ang sarili ko. Yung cute curly hair ko. Yung uniform ko and my eye glasses. Oo naka eye glasses ako. Medyo malabo ang mata ko. Pero katulad ng sa i ko kanina. Hindi ako NERD!

Pagbaba ko ng hagdan nakita na ako ni Mom.

"Oh honey kain ka'na" sabi sa akin ni Mom. Umupo na nga ako at kumain ng Favorite kong hotdogs and bacon with fried rice.

"Miyuki sumabay ka'na sa Kuya mo papasok sa school. May inutos ako kay manong Danny. Hindi ka nya mahahatid." Ahh. Si Manong Danny ay Family Driver namin since i was a kid.

"Eh nasaan po ba si Kuya?"wala kasi siya dito sa dining table. Pero may laman yung plato niya. And i think hindi pa siya tapos kumain.

"Nanjan lang yan. Mami tawagin mo nga." Pag lalambing ni Mom kay Dad. Asus ang aga aga e. And kung mapapansin nyo. MAMI ang tawag ni Dad kay Mom. Ang alam kong since highschool yan na ang tawagan nila. Sweet right?

"Oh ayan na pala eh." Napalingon ako. And there! Nakita ko si Kuya hawak ang phone niya. Kausap siguro girlfriend niya. Edi sila na may lovelife.

"Kimi bilisan mo jaan. Malalate tayo. Susunduin ko pa Ate Cass mo." Sabi na eh. Girlfriend niya yon. Tsk nga pala sa iisang University lang kami napasok. Kahit si Ate Cass. May college din kqsi yung University namin eh. Inubos lang ni Kuya yung hot choco niya at bumeso na kila Mom at umalis na. Inubos ko na agad ang pagkain ko at sumunod na kay kuya.

"Manang! Paki handa po yung Carbonara at Lunch ko. Padala nyo nalang po kay Mang Danny mamaya. Thank you po!" Sabi ko and nag b so na kila Mom at Dad.

Pasakay na ako ng kotse kung saan nag aantay si Kuya. Nang habulin ako ni Dad.

"Miyuki! Nasa ATM mo na yung allowance mo! Ingat mga anak!" Sigaw ni Dad

"Thanks Dad!" Then pumasok na talaga ako sa kotse ng may ngiti sa labi.

"Masaya kananaman. Alam mo nagtataka na ako ah. Kada 2 weeks nilalagyan ni Dad ang ATM mo ng 10k. Saan mo ba dinadala yan?" Tanong sa akin ni Kuya habang nag dra drive.

"Psh pake mo ba? Akin na lang yon." Sagot ko nalang sa kanya.

"Eh? Baka may Boyfriend kang pinag kakagastusan." Kulet! Wala nga akong kaibigan eh. Boyfreind pa kaya.

"Wala akong Boyfriend. At kung meron man. Hindi ko siya para pagka gastusan." Sagot ko sa kanya.ang kulet eh. Ano to Job interview?

"Parehas talaga kayo ni Mom. Kuripot." Tss oh eh ano ngayon?

"Ano naman? Si mom nga kahit hindi nagastos. Sa effort dinadaan eh."

"Oh kaya baka may Kaibigan ka na jaan?" Pangungulit pa sa akin ni Kuya. Napa isip naman ako bigla.

"Kuya masaya ba magkaroon ng kaibigan?" Tanong ko sa kanya. Ewan pero yun ang lumabas sa bibig ko.

"Kimi sobrang saya. Yung pakiramdam na meron kang masasandalan. Mapag kakatiwalaan. Yung may kasama ka sa kalokohan. Yung maituturing mong totoong kayamanan." Ganun ba talaga kahalaga magkaroon ng kaibigan?

"Just try to be friendly. Walang mawawala sayo. Kung tutuusin may dadagdag pa sa pagkatao mo." Sabi niya at lumabas ng kotse. Nandito kami sa tapat ng bahay ni Ate Cass. Lumabas din ako para lumipat sa back seat. Masaya ba talaga? Importante pa ba yon? Tss... NAMAN OH!

Author's note

Ayan na ang first chapter. 2nd book ko na to and sana suportahan nyo din po katulad ng pag suporta nyo sa UEL. Thankyou 😋😁😇