Küçücük

2

Etraf sessiz, kişiler sessiz, dilim sessiz... Ama düşüncelerim çığlık çığlığa bağırıyor, kafamın içinde tepiniyor.
Dört duvar bir de düşüncelerim... Sıkışıp kaldım yine buraya. Duvarla üstüme üstüme geliyor, düşüncelerim dışarıya itiyor. Çaresizce yol arıyorum onları susturmak için, içimdeki fırtınayı dindirmek için. Şarkı söylemeye çalışıyorum içimden, sözleri unutuyorum gürültüden. Derken birini görüyorum, düşüncelerimi susturacak diye seviniyorum. Ama geçip gidiyor önümden. Sesiz, yavaş, sakin, Ama sessiz ... Ayak sesleri de gidince tekrar düşüncelerim kaplıyor zifiri sessizliği. Sus desem susmaz, dur desem durmaz. Deliyor beynimi yavaş yavaş... Kalbime gitmeye çalışıyor. Nefesim kesiliyor, son bir nefesle kalbime tonlarca düşünce çöküyor. Kalbim dayanamıyor, sıkışıyor. Son bir kez daha atıyor ve işte...

Mutlak sessizlik............