Stockholm Syndrome

Jai.

~ Aimee ~

Ze zitten me al zeker 5 minuten aan te kijken. Geen van beiden hebben ze iets gezegd. "Kunnen jullie alsjeblieft iets zeggen?" Vraag ik, als het er niet naar uit ziet dat iemand snel iets gaat zeggen. "Waarom..?" Vraagt Nathan met een zachte stem. "I-ik-" Ik barst in tranen uit. "Aimee?" Zegt MaryLyn zacht en verbaasd terwijl ze allebei hun armen om me heen slaan. Ik kan niet praten door het huilen en dat snappen ze want ze vragen even niet door. "Wat is dat?" Vraagt Nathan ineens. "Oh mijn god Aims wat is dit?" Zegt nu ook Mary. "Aims?" Zegt Nathan als ik geen antwoord geef. Ik blijf nog steeds stil, ik weet niet hoe ik dit uit moet leggen.. "Aimee Schouten. Wat is er aan de hand?" Zegt Nathan nu rustig maar dwingend. "Noel.." Zeg ik zacht. Ik wil Noel hierbij hebben.. "Heeft hij di-" "Nee!" Kap ik hem snel af als ik besef wat hij denkt. "Skype Noel. Ik wil met jullie alle drie tegelijk praten." Zeg ik zacht. Ze knikken en Nathan pakt zijn laptop om Noel te bellen. 

"Nathan!" Zegt hij blij maar zijn glimlach glijd van zijn gezicht als hij ons bij elkaar ziet. "Aims Wat is er aan de hand?" Vraagt hij meteen bezorgd. "Wat zit er op je voorhoofd?" Vraagt hij meteen erachteraan. Ik sla mijn ogen neer. "Noe, even wachten, Aimee wilde ons wat vertellen maar wilde dat jij het ook hoorde en Ik weet alleen dat ze weggelopen is van huis." Terwijl Nathan huis zegt barst ik in lachen uit. Ik kan niet meer stoppen met lachen tot ik na een tijdje merk dat ze me allemaal verbaasd aan zitten ze kijken. "Huis." Zeg ik sarcastisch. "Die veilige plek waar je jezelf kan zijn toch? Waar je kan doen wat je zelf wilt en waar je je geen zorgen hoeft te maken om wat dan ook? Dat is huis toch?" Zeg ik cynisch. "Die plek waar je vader alles kan doen wat ie wil en waar er niemand is om er iets van te zeggen? Waar je jezelf veilig lam kunt zuipen? Yea right.. Nee mensen. Ik ben niet weggelopen van huis. Ik ben weggelopen naar huis. Ik kon het daar niet langer volhouden." Ze kijken me alledrie sprakeloos aan. Bij MaryLyn lopen er tranen over haar wangen en Nathan en Noel zijn zo wit als zakdoekjes. 

Het blijft een tijd lang stil maar dan roept MaryLyn ineens "Oh Aims hoelang was dit al?" Ik denk even na en haal mijn schouders op. "Een paar maanden.. Daarvoor probeerde hij wel eens wat maar dat werkte niet.. Na een tijdje kwam hij steeds vaker dronken thuis en begon hij steeds bozer te worden. En toen begon hij me te slaan, toen werd het zo erg dat ik elke avond in bed bang lag te wachten tot hij weer het huis in kwam strompelen. Soms liep hij door maar meestal kwam hij mijn kamer in en dan schreeuwde hij over iets wat ik niet had gedaan of gewoon iets randoms omdat hij wilde schreeuwen en dan sloeg hij me. Gisteravond was het veel erger dan normaal dus toen ben ik vanochtend weggelopen." Bij mij staan er nu ook tranen in mijn ogen en Nathan en MaryLyn knuffelen me allebei huilen. "Aims.. Ik ga tickets boeken je komt NU hierheen." Zegt Noel abrupt. "Ik licht mijn moeder in dat je komt en uiterlijk morgenochtend ben je hier." Ik kijk hem aan en knik dan. 

"Noel ze kan ook hier blijven.." Zegt Nathan. "Nee ze komt hier. Ze moet daar weg. Jullie mogen mee als jullie dat willen maar Aimee gaat daar vandaag nog weg. Dus hoeveel tickets moet ik boeken?" Nathan en MaryLyn kijken elkaar twijfelend aan. "Drie." Zeg ik vastbesloten. "Maar alleen als jouw moeder het ermee eens is. Anders zoeken we wat anders." Noel knikt en draait zich om. "MAAAAMMM" Roept hij, "EMERGENCY!" Hij wacht even en dan komt zijn moeder zijn kamer binnen. "What's wrong dear?" Vraagt ze. "Aims heeft een probleem is het goed als ze met Nathan en Mary hierheen komt voor een tijdje?" Zegt Noel. "Euhm heeft het zo'n spoed dan?" Vraagt ze twijfelend. "JA!" Roepen Nathan, MaryLyn en Noel alledrie tegelijk. Verrast kijkt ze naar de laptop die op Noel's bureau staat. "Oh, Hi Nathan en Mary! Uhm nouja is goed. Maar als ik er teveel last van heb gaan ze terug en ik betaal geen tickets." Zegt ze voor ze weer wegloopt. "Thankyou mum!" Roept Noel nog voor hij zich weer naar ons om draait. "Grab ur stuff people, Ur going to Ireland!" Zegt Noel.

~~~~~~~~ 3 uur later ~~~~~~~~~~~~

We hebben nog veel gepraat over mijn vader en wat er allemaal is gebeurd. Maar ik heb besloten het vanaf nu achter me te laten. Ik ga weg en het is voorbij. Noel heeft tickets voor ons geboekt en betaald. Ik zei dat dat niet hoefde maar hij stond erop. Nathan en MaryLyn hebben tassen ingepakt en de situatie een soort van uitgelegd aan hun ouders die er toch nooit moeite mee hebben als ze weggaan. We zitten nu in de gate te wachten tot we mogen boarden. Het vliegtuig had wat vertraging dus wij moeten langer wachten. Ik verveel me en pak mijn telefoon. Dan zie ik dat ik een bericht van Noel heb gehad.

Noel, 19:45:09: Hey heb je het gehaald?

Ik, 19:47:34: Jaja, We zitten in de gate, kleine vertraging.

Noel, 19:47:57: Okay mooi! Ik zie jullie in Dublin x

Ik, 19:48:12: Yes is goed x Looking forward to seeing ya!

Noel, 19:49:34: Same.. Liever onder andere omstandigheden maar ik ga je in ieder geval zien..

Ik, 19:49:46: Inderdaad. Oh ik mag boarden.

Noel, 19:50:13: Oh  have a Safe Flight! 

Ik, 19:50:33: Ja komt goed tnx Noe!

Noel, 19:51:12: SHIT Hoelaat komen jullie aan?

Ik, 19:51:34: 20:45. bye x

Noel, 19:52:10: See you in Dublin.

Ik stop mijn telefoon in mijn zak en loop met Nathan en MaryLyn naar het vliegtuig. We zoeken onze plaatsen en gaan zitten. Mary zit bij het raam en ik en Nathan in de rij de andere kant van het gangpad, naast mij is nog een plek vrij. Maar die zal bezet zijn want anders zitten we niet apart. Als er na een tijdje nog steeds niemand is gaan zitten krijg ik toch nog hoop. Misschien wel een foutje ofzo? Ik draai me om naar Nathan en zie dat hij me al zat te bekijken. "Gaat het?" Vraagt hij zacht. Ik knik en merk dat er iemand achter me staat. Ik draai me om en zie een jongen met blond haar met bruine uitgroei en een zonnebril op zijn hoofd zijn tas in het kastje boven mijn hoofd schuiven. Als dat gelukt is kijkt hij mij aan. Denk ik. Ik scan de rest van zijn lichaam en ben blij verrast met zijn outfit. Een simpele witte tanktop met zwarte jeans en witte Supra's. Er hangt ook nog een groene snapback aan het lusje van zijn broek. 

"Goedenavond. Ik ben Jai. Ik hoop dat je er geen bezwaar tegen hebt dat ik naast je kom want dat is mijn plek." Ik schrik op uit mijn gedachten als hij dit zegt. Hij spreekt Engels, alleen heeft hij een accent waardoor ik veronderstel dat hij Iers is, gezien we daar ook heen vliegen. Hij blijft me nog steeds aankijken. Dan merk ik dat mijn tas nog op de stoel naast me staat. "Oh het spijt me." Zeg ik en ik haal de tas weg. "Ik ben Aimee. Aangenaam. Waar kom je vandaan?" De jongen kijkt me nog steeds aan, hij gaat zitten en geeft dan pas antwoord. "Uit Mulingar, nu woon ik in Londen. Ik was met vrienden in Belgie en nu ga ik naar mijn familie in Ierland." Ik knik. "Jij?" Vraagt hij, "Ik kom uit Nederland en ik ga met Nathan hier en MaryLyn, die zit ergens, anders een vriend in Ierland bezoeken." Zeg ik met een glimlach. "Wel grappig. Die vriend woont in Mulingar. Ga jij daar nu ook heen?" Hij knikt met een glimlach, "Ja mijn ouders, broer en neefje wonen daar." Zegt hij. Ik knik en doe oortjes in mijn telefoon. 

Hij werpt een blik op mijn scherm en zijn ogen lichten op bij het zien van de muziek die ik luister. "Je bent een fan?" Vraagt hij, terwijl hij naar het icoontje wijst. "Ja tuurlijk ben ik een fan! En ben er trots op." Zeg ik met een glimlach. "Cool om een family member te onmoeten!" Zegt hij blij. "Jij hoort ook bij de family?" Vraag ik verbaasd. "Tuurlijk! Die jongens zijn geweldig! Wat is je favorite nummer?" Vraagt hij. Daar moet ik even over nadenken. "Did you just actually ask that question?" Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. Hij lacht en knikt terwijl hij zijn schouders half ophaalt. "Die van mij is Permanent Vacation." Zegt hij vrolijk. "Ik kom er nog op terug." Zeg ik als ik hoor dat we gaan opstijgen. Ik leun achterover en concentreer me op de muziek. Ja dit is mijn lievelings nummer maar dat ga ik niet zeggen. We stijgen op en ik merk dat Nathan in slaap is gevallen. 

"Gezellige vriend heb je Aims." Zegt Jai als hij het ook ziet. Ik grinnik en geef hem een knipoog. "Weet je het al?" Voegt hij eraan toe. "Ik ga voor disconnected denk ik." Zeg ik twijfelend. "Vrolijk maar sweet en jaa ik weet het niet." Disconnected vind ik inderdaad een fijn nummer om naar te luisteren. Maar geen enkel nummer overtreft Invisible. "Wat zijn je hobby's?" Vraag ik om het gesprek gaande te houden. "Uhm voetbal, gitaar spelen, zingen, eten, golf, fitness, eten, muziek luisteren, zingen, eten, liedjes schrijven en euh.. Had ik al eten gezegd?" Antwoord hij. Ik barst in lachen uit. "Haha, nice!" Ik moet te hard lachen om verder nog wat te zeggen en ook Jai lacht. "En jij? Wat doe jij graag?" Vraagt hij nog een beetje grinnikend met een twinkeling in zijn ogen. "Muziek luisteren, gitaar spelen, tekenen, schrijven, eten, zingen, dansen, eten, zwemmen, eten en films kijken." Zeg ik vrolijk. "Acteren ook wel maar net als zingen en dansen kan ik het niet." Jai grijnst "Mag ik ook luisteren?" Vraagt hij terwijl hij aan mijn oortje trekt. Ik grinnik en knik. Hij pakt het oortje en stopt het in zijn oor. Ik sluit mijn ogen en concentreer me weer op de muziek tot ik Jai mee hoor neuriën. "How'd we drift so far away, from where we left of yesterday, we're lonely like those castaways awaay" Ik merk hoe hij de tekst een klein beetje heeft aangepast en zijn stem geeft me kippenvel. 

Ik sluit mijn ogen weer en met een glimlach op mijn gezicht val ik in slaap.