Evdeki Yabanci

YENI EV

        (Bölüm sarkisi multimedyada )

Ucaktan indigimde artik yeni bir hayat icin ilk adimimi attigimi anladim. Fransada ailemle kaliyordum, onlara turkiyede okumak istedigimi soyledigimde hic sorun cikarmadan kabuletmislerdi her ne kadar anlam veremeselerde. Aslinda tanimadigim bir sehir tanimadigim insanlar bana iyi gelebilirdi. Cem 'le ayrilmistik. Daha dogrusu beni baska bir kizla aldatmisti. Cem fransadaki eski erkek arkadasimdi, lisede cikmaya baslamistik. Fakat universiteye gectigimizde cok degistik davraniyordu  ve sonunda beni aldattigini ogrendim. Aslinda turkiyeye gelmemde en buyuk etken Cem'di. Herkesten uzaklasmaya ihtiyacim vardi. Neyseki Istanbulda yeni bir hayata basliyacaktim. Taksinin gelmesiyle dusuncelerimden siyrilip gercek hayata donebilmistim. 

Taksici amcanin parasini verip taksiden indim. Ev o kadar buyuk bi ev degildi ama kucuk de degildi. Maddi durumumuz iyiydi ama bir milyoner degildim tabikide. Evin bahcesinde bir adam oldugunu fark ettim. Arkasi donuktu ve uzun boylu  siyah sacli bir adamdi. 

"Hey baksana! Sen de kimsin ? Burda ne ariyorsun?" dedim.

Yavasca yuzunu dondu. "Sende kim oluyorsun" der gibi bakti. Ilk bakista uyuz bir tip  oldugunu aladim. Kendini begenmis havasi vardi. Aslinda cok yakisikli ve kasliydi. Kahve rengi gozleri her ne kadar siradan olsada bir o kadarda manipule etme gibi bi ozelligi vardi. Yuz hatlari keskindi, kendine ozgu bir sertligi vardi. Ortalama 26-27 yas gosteriyordu. Adeta yunan heykellerini kiskandirici bi yakisikliliga sahipti. Ben bunlari dusunurken, adam yanima geldi ve " Ben bu evin yeni kiracisiyim" dedi.  Ilk basta turkcem mukemmel olmadigi icin anlamadim sandim. Ama dolandirildigimin farkina vardim. Gercekten bunu anlamak icin dahi olmaya gerek yoktu. Adam "Sen kimsin ?" dedi soguk bir ses tonuylaa. 

"Bende bu evin yeni kirasiciyim" dedim. Ilk once anlamadi ve sonra oda dolandirildiginin farkina vardi. "Ama nasil olur ?! Ben bu evin bir yillik kirasini onceden verdim " diye soyleniyordu. Bende ona ayni durumda oldugumu bellirttim. Ve umutsuzca ne yapacagimi dusunuyordum. Annemden para isteyemezdim zaten butun kirayi pesin olarak odemisti. Anneme bu olayi anlatirsam hemen geri donmemi isteyecekti zaten icine sinmemisti buraya gelisim. Bunun olmasini istemiyordum ve ona bu konudan bahsetmeyecektim. Su an o evi bana ayarlayan emlakciyi yani dolandiriciyi elime bi gecirsem yuzune bir tane patlatacaktim. Karsimdaki adam durmadan kufurler savuruyordu. Oysaki giyinisini "ben zenginim!" diye bagiriyordu. niye bu kadar takti anlamadim. Aslinda evi bana birakip gitse hic fena olmazdi.

 Ve birden: " Bu evde ben kalicam!" dedi kabaca. 

"Sen nediyosun bee!! Sen para verdiysen bende verdim asil ben kalicam hem ben ogrenciyim"diyerek kendi hakkimi savundum.

"Evet karsimda bir cocuk oldugunun farkindayim! Ama beni ilgilendirmez. Ben kalicam bu evde"dedi.

Git gide sinirleniyordum. Aslinda cok neseli bi kisiligim vardi ama bi okadar da asi olabiliyordum.

"Bana baksana sen kime cocuk diyorsun? "

Simdi bunu yuzune bir tane patlatmak vardi ama sakin olucaktim. Sonucta insanlar koklasa koklasa, hayvanlarda konusa konusa anlasirdi!  yok bu baska turluydu sanki? Amaan neyse  ne ! zaten bu deyimlerle aram iyi degil , turkcemde bozuk biraz.

" Bak turkiyeye okumaya geldim ve burada hic kimseyi tanimiyorum. Oyuzden bu evde ben kalicam" dedim sakince.

"Belli oluyor aksanindan turkiyede oturmadigin, ama ginede bu beni ilgilendirmez"dedi. Biraz dusundu sora bana dondu. " Normal sartlarda olsa asla bu evde kalmam, o kadar zenginimki  parami saymaya aklin yetmez kucuk kiz. Ama bu eve mecburum cunku babamla bozustuk ve oda benden destegini cekti". 

"Destegini mi?" dedim bu kelimeyi anlamamistim. Bana gulerek" yani parasini koklatmiyor" dedi.

"Neyi koklatmiyor?" dedim saskinca. soylediklerini anlamiyordum ama o karsimda guluyordu her ne kadar guzel bi gulusu olsada benim ile dalga gectigi icin  kaslarimi  catmistim.

"Yani bana artik para vermiyor, ve benim bu evden baska gidecek yerim yok" dedi. Sonra devam etti" Sana bi teklifim var, eger istersen ev arkadasim olabilirsin. Tabi bir sozlesme yapicagiz ev kurallari hakkinda. Sonucta bir birimizi tanimiyoruz ama bir sene idare edebiliriz herhalde" dedi.

Ne diyecegimi bilmiyordum, aslinda baska carem yoktu.Her ne kadar bu yabanciya guvenmesemde buna mecburdum. "peki, tamam bu sayede ikimizde magdur olmayiz en azindan" dedim. 

"Herseyi dusundun ama ismini soylemeyi unnuttun" dedim. Elimi uzatarak "benim adim Hazal". Oda ellimi skti ve "benim adimda Bora " dedi.  Her ne kadar bu tipe uyuz olsamda, ismini ogrenmem lazimdi. Bu anlasmayi kabul ederek basima ne tur bir bela aldimin farkinda olmadan eve yerlestim.

( Arkadaslar, bu benim yeni hikayem oyuzden vote ve yorumlariniz altin degerinde. insallah begenmistirsiniz. Eger yazilim hattam olduysa kusura bakmayin cunku  bende yurt disinda yasiyorum. Anlayisiniz icin tesekkurler).