Veda

75 6 0
                                    


Multimedyada bora'nin arabasinda calan muzik

"Hadi kalk kucuk kiz! Bak gec kalcaksin okula!" diye biri soyleniyordu. Ben ise gozumu acacak halim yoktu. Bu densizde kim diye dusunurken, aklim fiber gucuyle yerine geldi ve hemen gozlerimi actim. Ne oldugunu anlamadan "Sapik! senin benim odamda ne isin var!! Cabuk cik !" diye cemkirdim. Allah'dan sabir diler gibi gozlerini yumdu ve soylenmelerine devam etti. "Bana bak! Zaten zir zir susmadi alarmin , yok yani  30 tane alarm kurmussun zorun neyse artik! Bir turlu uyanamadin gitti, sabahtir beri seni uyandirmaya calisiyorum, bi uyanamadin gitti!"dedi sinirlenerek. Bu adam annemden beterdi, zebani gibi dikilmis karsima! Yorgani ustume cektim ve tam uyumaya devam etmeye calisirken, tekrar soylenmeye basladi. Yok bu adam uyutmicak beni anlasildi. Bir hisimla yorgani ustumden attim ve ona donup " Yaa arkadasim sanane benim uykumdan! Alarm kurarim kurmam sanane!! Cik git odamdan!" diye tekrar cemkirdim. "Hem beni rahatsiz edip hemde uykuna devam edemezsin kucuk hanim, hem okul saati gelmedi mi?! Gec kaldin, ben zaten cikiyordum, zaten sana iyilik yapanda kabahat dedi ve odamdan cikti.

Ardindan kosarak, "kusura bakma, uykusuzken ben , ben degilim." dedim reklamdaki gibi. "Ama sende annemden beter ciktin" diye ekledim. Bir an guler gibi oldu hemen kendini toparladi ve " Ben arabaya gidiyorum, istersen seni ben birakayim ama sadece bu sefer sonucta ben senin soforun degilim. 10dk sure, eger 10dk bi saniye gecirirsen beklemem ona gore" dedi . Ic sesim "bu adam gercekten odun hemde yontunmamis" diye bagiriyordu. Ic sesimin agizini koli bandiyla yapistirdiktan sonra. "Tamam " diyerek onayladim. 

Hemen odama geri dondum ve elime ilk gelen gomlek ve etegi girdim. Aslinda dolabimda yaptigim kombinler isimi kolaylastiriyordu. Saate baktim 4 dk kalmisti, Hemen makyaj aynasinin onune gectim bir eyeliner surdum ve maskarayla isi tamamladim. Etraftakiler hep guzel bir kiz oldugumu soylerler, ela ve mavi arasi adlandiramadigim bir renkte goz rengim var. Zayif olmam her giydigimin yakismasini sagliyordu. Boyumda , orta derece yani cook uzun degildim ama kucukte degildim. Bence bir kiz icin ideal bir boydaydim. Uzun saclarimi dalga yapmayi cok seviyorum hem banada cok yakisiyorlar. Fazla abartili makyajlari sevmiyorum, yani okul icin hafif makyajlar yeterliydi bana gore. Fransadaki okulumda makyaj ve kiyafetlere karismiyolardi, lise ve orta okuldada uniforma sistemi yoktu zaten. Oyuzden alismistim, her gun farkli giyinmeye. Cantami aldim, topuklu ayakkabilarimida giyindim. Evi kilityeyip ciktim. Arabayi calistirmisti, icten ice sevinmistim sonucta 10dk hazirdim, simdi bi de otobusle ugrasmayacaktim.

Arabaya bindim, oda surmeye basladi. Hic konusmuyordu ve yagmurda ciselemeye baslamisti. Gergin hissediyordum, garip bi kisiligi vardi. Matamatik problemlerinden bile daha zordu. Zaten matamatigimde ortaydi. Bu adam da bastan aya bir problemdi zaten. Ben bunlari dusunurken oda muzik acmisti. Bir karadeniz muzigiydi. "daha once hic dinlememistim" bu sarkiyi dedim." Cogu insan bilmez " diye belirtti. "Sen nerden biliyorsunpeki?" dedim. "Ben karadenizliyim, ve karadeniz muzigini cok severim" dedi. "Hic aksanin yok ama " dedim sasirarak. "Istanbulda buyudum, okul felan oyuzden" dedi. Sonra ikimizde sustuk. Sarki yi dinlemeye basladim. Insanin ruhuna isliyordu. Birden aklima Cem geldi. Onu hala unutamadigimin farkindaydim. Cama vuran yagmur taneleri, yuremin yangini sondurmeye yetmiyordu. Beni baska bir kizla aldatmisti ustelik en yakin arkadasimla. Arkamdan is cevirmisler ve utanmadan yuzume bakabiliyorlardi. Bunlari dusundukce gozumden bir yas geldi. Halen atlatamamistim bu soku. "Bir benum kabahatli, kimsede yok kabahat" sarki sozu. Bu sarki suanki durumumu cok iyi anlatiyordu. Ben onlara guvenmekle en buyuk yanlisi yapmistim. Nerden bilebilirdim boyle olacagini. Isin kotusu yakalandiklarinda, arkadasim dedigim kiz "ne bekliyordun! sen onun icin kucuk bir kizsin. Onun istedigi bir sevgili, sana dadilik yapmaktan bunaldi ve solugu benim kollarimda aradi!" demisti. Bir derin nefes aldim. Evet hakliydi onun gibi bir surtuk olmaktansa, kucuk bir cocuk olmayi yeylerim. Buraya gelmekle, onceki hayatima veda etmistim. En cok ailemi ozlemeye baslamistim, bu karaktersiz kisiler yuzunden ailemi bile terk etmistim. Vedalardan nefret ediyordum.

Evdeki YabanciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin