When Mr. Heartthrob meets The Bad Girl

ChapterNine-Thoughts

Chapter9-Thoughts

Mika's POV----

Pagkatapos kong mahatid si Caitlyn sa kanilang bahay ay umuwi narin ako,

Pumasok na ako sa bahay, Nadatnan ko naman sila Mom kumakain.

"Hi?" Sabi ko upang makuha ang kanilang atensyon.

"Oh anak.. Kumain ka na ba?"--Dad

"Wala pa po!"

"Oh siya.. Umupo ka na at kukuhanan lang kita ng plato.."-Mom

"Okay!" Masigla kong sabi! Omg. I miss this!

Nakita ko namang masama ang tingin sakin ang kuya kong demonyo, Well, Naiingit lang yan 3;D

"Here.."-Mom

"Thanks"

*Fastforward------>

Pagkatapos kong kumain, I immediately go to my room and clean myself up. Ugh! This day is so damn tiring! I laid down on my bed and put my earphones on.. And I fell asleep...

Caitlyn Lee's POV----

Nandito kami sa car ni mika. Ihahatid niya ako sa bahay. Eh sa wala akong kotse eh!T__T

Ang swerte talaga ni mads! Kakainis!><

"Uy! Mads! Ang swerte mo ah? Naka duet mo si Stephen!>__<"

"Swerte ba tawag dun? Ang malas ko nga eh. Nakakita ako ng mga panget kanina"—Mika. -______________-

"NAKAKAINIS KAAA! ALAM MO BA YUN? EEEEH">____<

"HAHAHAHA! Totoo naman ah? Uy! Baba ka na!"—Mika. Tinignan ko ang paligid, Ay? Nasa bahay na pala kami.

Pagkapasok ko sa bahay, Agad-agad akong pumasok sa kwarto ko to take a bath.

But, I suddenly stunned when I see her...

Si mommy...

Agad tumakas ang luha ko saking mata. At agad ko naman itong pinahid.

"WHAT ARE YOU DOING HERE? I ALREADY TOLD YOU THAT I DON'T NEED YOU! AND I WILL NEVER EVER NEED YOU!"-Sigaw ko sa kanya. Pinilit kong hindi mag crack ang boses ko... I DON'T CARE IF SHE'S MY MOTHER. You can't blame me..

"Anak... Pwede ba tayong mag-usap? Patawad anak... I'm so sorry for all the things I've done to you."-mama. Sabi niya habang umiiyak...

"Previously, Wala na akong kinikilalang INA ! KAYA PWEDE BA? L-LUMAYAS K-KA N-NA DITO! Lumayas ka na rin sa B-Buh—hay koo." –Pinipilit kong wag maiyak sa kanyang harapan, Pero hindi sumunod sa gusto ko ang mga mata ko. 'Tila bang may utak ito na basta basta nalang tutulo.

"I can't blame you why are you mad at me. Sana dadating ang araw na mapatawad mo na ako ha? Maghihintay ako cate... Anak, Mahal na mahal kita..."-Mommy.

Bigla siyang lumapit sakin, at hinalikan niya ang noo ko. At lumabas na siya nang pinto,

And I left dumbfounded... And started crying again, Should I forgive her? Ansakit lang kasi...

Naalala ko nanaman ang araw na 'yun.

Ang araw na iniwan kami ni mommy...

----Flashback...

I was playing at my room that time when I heard my parents arguing..

Pinuntahan ko sila sa kanilang room at sinilip sila.

"Please, Don't do this to us Catherine. I know you can't do this."-Daddy na para bang nag mamakaawa.

"Pwede ba? Wag kang mag inarte jan. Aalis na ako,"-Mommy habang nag iimpake.

Aalis si mommy? Pero bakit?

"Don't leave me Catherine, Don't leave us..." Lumuhod si daddy sa harapan ni mom.

Nasasaktan ako sa nakikita ko...

Umiyak ako ng palihim habang sinisilip ko sila, ayokong nakikita silang magkaaway..

Ba't aalis si mommy? :(

Ba't nya kami iiwan?

Nakita kong papalabas na ng pinto si mom kaya dali dali akong pumunta saaking kwarto at nagkunwaring natutulog.

Nakarinig ako ng yabag ng mga paa patungo sa higaan ko,

"We'll get through this baby, Your mom already left us... I promise, I will do anything just to make my princess happy." -Papa at hinalikan nya ako sa noo.

----End of flashback

I will forgive you mom, Not now... But eventually ....

A/N: Its been a months since I wrote  here. fck sorry Lol. :)

-Loysss