H6

93 4 0
                                    

Ik scheurde naar het bos.
Toen ik op het gegeven moment een openplek zag stopte ik met piepende banden op het asfalt.

"Hier moet het zijn, zei ik fluisterend.

"Weet je het zeker?

Ik knikte en deed de Peugeot op slot.

"Wat als ze toch thuis zijn?

Ik haalde mijn schouders op.

"Ze zijn het echt niet hoor!
Die vader van hen werkt in een ziekenhuis tot 04:00 en Esme is met de andete kamperen.'

Ik ging bij de dichte deur staan en gluurde door het raam.

Het was zo koud dat mijn adem rookwolkjes vormde in de lucht.

Mijn adem maakte ook het glas troebel.

De kamer was donker en leeg.

"Ze zijn er niet, siste ik.
Zie je wel!'

Ik haalde dr paperclip uit mijn zwarte haar.

"Wat doe je?! Vroeg ze nu paniekerig.
Dat hadden we niet afgesproken!'

"Rustig nou!

De deur klikte open en toonde de verlaten lege hal.

Ik stapte de drempel over.

Bella kreunde.

"Ik ga alleen even kijken!

Bella volgde me aarzelend door de donkere hal.

We keken wat rond in de hal, maar hier was niets bijzonders te zien.

We gingen naar de enige kamer op de begane grond de gigantische woonkamer.

Hier was het enige vreemde dat het tè schoon is.
En er was nergens een wc te bekennen.

"T-Tayla? Kom eens.

Bella was in de keuken en ik was in de slaapkamers aan het kijken waar ze geen bedden hadden.

"Wat?! Ik rende naar de keuken.

Ze was in de koelkast aan het kijken.

Ze stond als aan de grond genageld.

Ik keek ook de koelkast in.

Mijn lichaam verstijfde.

Bloedzakken.

"Daar is toch niets vreemds aan, zei ik langzaam.

"Z-zoveel? Vroeg ze stotterend.

Ik haalde mijn schouders op.

"Kom we gaan, we hebben genoeg informatie verzameld.






Cold MoonWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu