Wrong Number || HunHan

1

- Jasne, że rozumiem. - znowu się zaśmiał - Chętnie z tobą porozmawiam.

- Cudnie. - uśmiechnąłem się sam do siebie - No to ja może przynajmniej powiem jak się nazywam. Mam na imię Luhan. Miło mi cię poznać Sehun.

- Mi również miło cię poznać Luhan.

~Luhan

Sehun wydał mi się być bardzo miłą osobą. Rozmawiałem z nim jeszcze przez jakieś 3 godziny. W tym czasie dowiedziałem się, że studiuje on politykę na wyższej uczelni w Busan i tam aktualnie mieszka. Dowiedziałem się, że jego tata zmarł w wypadku samochodowym gdy ten miał pięć lat i że jego mama strasznie to przeżyła i że popadła nawet w depresję. Gdy mi to opowiadał to zrobiło mi się go trochę szkoda. Ja nawet nie potrafiłem sobie wyobrazić co musiał przeżyć przez te wszystkie lata. Ja miałem bardzo szczęśliwe dzieciństwo. Miałem i do tej pory mam obydwoje rodziców, którzy strasznie mnie kochali i chyba nadal kochają, bo inaczej nie pozwoliliby mi ze sobą mieszkać chociaż mam 21 lat, tylko kazaliby mi szukać pracy i się wyprowadzić, no nie?

Gdy skończyłem rozmawiać z Sehunem, bo ten stwierdził, że musi odrobić zadania domowe na jutro, wysłałem sms-a do Baeka.

Do: Baekkie( ˘ ³˘)❤

Baeka czemu nie przyszedłeś pod tą kawiarnię?:( Przez ciebie strasznie zmarzłem:(

Od: Baekkie( ˘ ³˘)❤

Przepraszam Lu. Zapomniałem o naszym spotkaniu, a nie mogłem do ciebie zadzwonić, bo zostawiłem wczoraj telefon u Hyeongjuna i dopiero teraz mi go przywiózł.

Hyeongjun to aktualny chłopak Baeka. Ma 25 lat, jest strasznie wysoki (Baek lubi wysokich chłopaków), ma kruczo-czarne włosy, które zawsze zaczesuje do tyłu. Ja osobiście gościa nie lubię bo jest arogancki i zapatrzony w siebie. Baek już nie raz próbował z nim zerwać i gdy już zebrał się na odwagę, Hyeongjun zabrał na romantyczną 5-dniową wycieczkę do Włoch, a mój przyjaciel stwierdził, że da mu jeszcze szansę.

Do: Baekkie( ˘ ³˘)❤

Nie masz za co hyung. A w sumie to dobrze, że nie przyszedłeś bo poznałem fajnego chłopaka^^

Od: Baekkie( ˘ ³˘)❤

Serio Lu?:o Już do ciebie biegne, wszystko mi opowiesz:3

Do: Baekkie( ˘ ³˘)❤

Oki hyung^^

Nie minęło pare minut i usłyszałem pukanie do drzwi. Pobiegłem otworzyć. Przed drzwiami, jak się można domyślić, stał Baek. Był ubrany w czarne obcisłe spodnie, białą koszulkę z logo Coco Chanel i czarną rozsuwaną bluzę, która sięgała mu do ud. Cały czas się uśmiechał.

Wpuściłem go do środka i poczekałem aż zdjemie buty. Potem obydwoje poszliśmy do mojego pokoju. Nie zdążyliśmy nawet do niego wejść a Baek już wypytywał mnie o najróżniejsze rzeczy związane z Sehunem.

Gdy usiedliśmy na łóżku Baek znowu zasypał mnie pytaniami.

- No to jak go poznałeś? Jak wygląda? Jaki ma charakter? Jest jaką szansa na to że będziecie razem? – Nie wiem czy to możliwe ale uśmiech Baeka stał się nie wymiarowo szeroki.

- Tak właściwie to nie wiem jak wygląda ani jaki ma charakter, bo poznałem go przez telefon. Ty nie przychodziłeś więc chciałem do ciebie zadzwonić ale pomyliłem ostatnie cyferki w numerze. No i jak już nakrzyczałem na niego zamiast na Ciebie to on powiedział mi że pomyliłem numery i że ma na imię Sehun.

- Sehun. – powtórzył mój przyjaciel – Brzmi poważnie... Ale wracając, jest jakaś szansa na to, że będziecie razem?

- Oj, nie wyobrażaj sobie za dużo.