Dressed In Black

Chapter Four - Expectations and Reasons

CHAT

I came here for the right reason but for the wrong time and I hate it. Last week my dad phoned me saying I should go back to the Philippines and I ask for a reason, he just said I need to comeback and I should buy a new set of tuxedo, he also said I should asked my mom and kuya, pero sabi ni mom na si kuya nalang daw ang sumama sa akin and so we got here.

-

Pagkauwi ko ng Pilipinas, sinabi sa akin ni daddy na napili daw akong mag escort sa anak ni Tito Robert Rose sa first anniversary ng kumpanya niya at that moment tinitignan ako ni Papa na parang nag eexpect na mag rereact, then I just realized that my dad is giving me the chance to see what I've been missing all my life. I will escort the only daughter of Robert Rose, Kim Andrea Rose, my childhood friend, the first girl that made me smile and cry for the first time, the girl who loves books and likes stories.

-

"Oh Chat? Bakit pangiti-ngiti ka diyan?" Sabi ni Kuya Kenneth, ang panganay kong kapatid kinagabihan noong mag checked in kami sa isang 5-star hotel.

"Remember kuya ung babaeng kinekwento ko.." He just cuts me off while he's laughing. Such a jerk.

"Oo chat, yung iniyakan mo ng ilang lingo sa America? Halos ngumawa ka sa Airport para lang hindi matuloy yung pag alis natin? At higit sa lahat ang dahilan bakit hindi mo niligawan yung mga babaeng nagkakandarapa sayo. Oh ano, ieescort mo siya diba? Hmm gusto ko na nga rin siyang makilala eh, kaso " Sinuntok ko siya ng pabiro sa braso.

"Shut up kuya, bata pa ako noon. Ang sakin lang naiisip kung siya parin ba yung babaeng nakilala ko 7 years ago? I mean there could've been changes ofcourse, but what I mean if she still has those qualities like that, nagbago kaya ang ugali niya?" napailing lang si kuya at tinanong ko naman kung bakit.

"Kung mahal mo talaga yung tao, tatanggapin mo kung ano siya noon at ano na siya ngayon, hindi lahat naman ng ineexpect natin eh yun talaga ang mangyayare, and truth is, nothing we expect in this world comes exactly the way we expected it and I think the only way to avoid certain disappointments is don't expect but accept."

-

Siguro tama nga siya, hindi lahat ng ineexpect natin ay nangyayare talaga, because when I see her, I never saw such a beautiful, eligible lady all my life, and I realized tama si kuya, nothing we expect really happens exactly as what we expected, rather it can be something better, dahil si Kim, siya parin siya, pero something bigger. Kaso nangayare ang nangyare, ewan ko pero ayaw ko siyang nakikitang umiiyak, habang nagspeespech siya nakatitig lang ako sakaniya at nung muntik din siyang mapahamak hindi rin ako nagdalawang iligtas siya. Kahit noong nahimatay siya at binilin siya sa akin ni Tita, nakita ko ng mabuti ang mukha niya, siya parin ang taong nakilala ko 7 years ago at gagawin ko ang lahat para malessen yung pain na nararamdaman niya.

-

Hindi siya nakapag salita noong inamin ko sakaniya na ako si Chat,until now tahimik padin siya, I guess it's too much for her for this day. I just stare at her while she looks outside the window of the car, magkatabi kami kasi sa backseat, humarap siya sa akin, napansin ko na umiiyak siya, lumapit ako pero pinigilan niya ako.

"Itutulog ko nalang to, gisingin mo nalang ako pag nakarating na tayo doon." Pinikit niya ang mga mata niya, pinagmasdan ko lang siya, ang ganda niya, her auburn hair falls perfectly at her left shoulder, her lips is perfect thin, her eyebrows shouts perfect, kung ibang lalaki lang ang katabi niya ngayon, hindi na siguro kakayanin ng lalaking yun at hahalikan siya, pero akong katabi niya at nirerespeto ko siya. Siya yung babaeng pinapangarap ng milyong lalaki sa mundo.

At sa hindi inaasahang pagkakataon napahiga siya at sinalo ko siya tsaka nilagay ng dahan dahan sa lap ko, tulog padin. Ako na siguro ang pinaka maswerteng lalake sa mundo.