Geceyi sevdim güneş şahit
Onuda Batırdı ya neyse
Ufukta havlayan bir it
Girdi gecenin göğsüne
Dudakları vardı karanlık
Öpmeye doyamadığım
Sevişince bir mum yakardık
Ateş taşıyan benim adım
Sonra şafak söktü aniden
Yamalı sabahlara uyandım
İki parmak ucunda bir beden
Mesafesi kadar uzaktım
Ateş taşıyan Geceyi göm artık
Bir şey yarat ki ona sarılayım
Şöyle bir mezarlara göz attık
Cesedin dudağında bir ay yarım
Nefes alsın istiyorum gece
Yatağında o havlayan ceset
Ve kalemimde iki hece
Nefret en güzeli nefret
