two cups of coffee

256 45 4
                                    

balinanın üstündeyken,

ve çevremizdeki insanlar fısıldarken bizim hakkımızda,

[ahh, şu çocuğa ne kadar acıyorum, biliyor musun?

kendini çok yalnız hissediyor olmalı, baksana!]

kolunu omzuma dolamış

ve

 y a l n ı z  o l m a d ı ğ ı m ı

ve

 a s l a  o l m a y a c a ğ ı m ı

söylemiştin.

inanmıştım,

başka nasıl bir seçeneğim vardı ki?

sen öyle diyince asla yalnız olmayacağımı düşünmüştüm.

[asla]

...

Hide,

yeniden balinanın üstüne çıksam,

ve insanların fısıltılarını dinlesem benim hakkımdaki

[aah, şu çocuğa acıyorum,

baksana, en yakınını kaybetti!]

yine gülümser 

ve

asla

[yalnız]

olmayacağımı söyler misin?

...

ben de öyle düşünmüştüm.


:)

feels like home //hidekaneHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin