2 ci hissə toğrul
20 yaşlarında Qəbələnin laza kasabasında yaşayan toğrul adında genç
Bir çoban vardı 175 boylarında siyah gözlü delikanlı Aslında bütün kasabada yaşayan insanlar gibi normal görünsede hiçde normal biri olmadığı artık 6 yıldır gördüyü rüyalardan belliydi gördüyü rüyaları kime söylese deli damgasi ile yanlarından kovardılar toğrulu tek sır dostu tek ailesi sevdiyi kız zeynep, 90 yaşındaki dedesi ve 83 yaşındaki ninesiydi
Zeyneple 8 yıllık aşk hikayeleri vardı
Toğrul kışlağa gitmeden önce zeyneple konuşup evlenme teklifi etme kararına gelip çeşme başına gitti küçük bir çocuğu yanına çağırıp
-Şişt ey küçük şeytan buraya gel
+ne var torğul abi noldu?
-Al bu mektubu zeynep ablana götür
Ha bide bana abi falan deme
-Tamam
Mektupda "zeynebim saat 8 de mezarlıkta annemin mezarının yanında seni bekliyorum" yazılmıştı
Saat 8 oldu toğrul elinde 3 tane al kırmızı gülle annesinin mezarıne geldi
-Meraba anne bak sana gül getirdim
Dedi ve 2 tane gülü mezarın üzerine bıraktı
-anne gelinin zeyneple evlenmek istiyorum yarın kışlağa gidicem bu gün evlilik teklifi etmeyi düşünüyorum izninle
Bu güllüdü ona getirdim
Derken bi ses duydu arkasında
-hey toğrul burdamısın
Arkasına dönüp bakan toğrul zeynebi hayatı boyu bu kadar güzel görmemiş gibi hatta ilk defa görüyormuş gibi baka kalmışdı gözlerinde al kırmızı giysisi toğrulun elindeki gülle rekabete girer gibi mavi gözleri sonsuz kök yüzünü anımsatırken siyah saçlarını rüzgarlar tarar gibi gözüküyordü kırmızı gül bile toğrulun elinde solmak istedi elleri boşaldı gül yere düştü
Toğrulun aklında bir tek şey vardı evet hayatımın kadını zeynep ben bu gün burada evlilik teklifini yapmalıyım diye düşünürken
Bütün dünyadakı dertleri unutturan gülüşüyle sessizliye son koydu zeynep
Toğrul yakınlaşarak elini zeynebin gamzeli yanağına dokundurup
-evet işte 8 yıllık aşkın ebedileşeceyi gün geldi
+ne yoksa düşündüyüm şeymi?
- Evet zeynep annemin huzurunda benimle ağlar benimle güler benimle yaşlanır benimle evlenirmisin?
+evet evet tabikide evet
-Ha bişeyde var yüzük yok yani ben bir çobanım yüzüye yetecek kadar param olmadığı için alamadım ama sana bir kırmızı gül getirdim
+delimisin sen biz birlikte biziz mücevherler evler hatta dünyadaki hiç bir şey bizi bir birimizi severken mutlu olduğumuz kadar mutlu edemez
-Evet doğru söylüyorsun yarın kışlağa gidicem son 1 ay düğünümüze
+ seni bekliyicem
Sözünü söyleyip zeynep adım adım uzaklaşırken toğrul yinede her zamanki gibi kötü rüyalarını düşünüyordu
Annesinin mezarına dönerek
-Anne kaynana olacaksın hatta babaanne olacaksın ama yanımda deyilsin ne sen nede babam tek başınayım hayat sıkıyor beni anne yalnızlıkdan bıktım her gün rüyalarıma giren siyah cübbeli canavara benzeyen adamla teselli buluyorum artık bazen korkuyorum ama belli etmiyorum ama bazende ona teşekür etmek istiyorum rüyalarıma geliyor beni yalnız bırakmıyor.
Bana "sen bizim yolumuzu gitmelisin"
Hatta "bize tapıp bizim için çalışmalısın"
Dedi güldüm. Ve korkdum çünki artık 6 yıl ayda en uzun ayda bir kez görüyorum o adamı neyse anne eve gidiyim dedem merak eder şimdi kendine iyi bak
Sözünün ardından gözünden 2 tane yaş mezarın üzerine düşer arkasını döner ve eve gider toğrul anne babasını çok küçükken kaybetmişdi hatta babasını hiç görmemişdi kasaba ahalisinin arasında gezen bir destansı şayede büyük kurt tarafından öldürüldüyü biliniyordu
Annesi ise toğrulun 8 yaşı olarken çok soğuk bir kış zamanı dağa odun getirmek için gitmişdi.ve kayalardan yuvarlanarak ölmüşdü daha 8 yaşında olan toğrul annesinin elinden tuta bilsede gücü yetmemişdi yukarı kaldırmaya ve elleri arasından kayıp giden annesinin son sözü şimdiye kadar kulaklarınd çınlıyordu
"sen benim boz kurtumsun"
Tüm bunlara bakmayarak yaşamına devam etti kasaba ahalisi aslında toğrula dedesine çok büyük saygı duyar ve ihtişam gösterirdi kasabanın çünki kasabanın en soylu ailelerindendiler
toğrul şeyh şamil soyundan olan eski kiberya-iskit türklerine mensub kafkasya türklerindendi
çok cesaretli akıllı ama bazen hayatından bıkan bir adamdı çobanlıkdan bıkmış hayatından şikayet ederdi
