✔Night Dreams!~夢想之夜?//Chanyeol

Bölüm 14 卷

"Günaydın Bebekler!!!!❤ლ(⌒▽⌒ლ)❤

14.BÖLÜM:

Çanyör anlatım:

B:"Bu gün kimse aramadı mı?"

Suho:"Hayır bu gün acili arayan tek bir çalışanın bile olmadı!Sessiz sakin bir hastanem var!"

B:"Emin misin?"

Suho:"Akıllandı galiba?"

B:"Arin?Akıllanmak?Evet bir haftada tam 10 intahara kalkışan ve bununla ödül alabilecek biri!"

Suho:"Her neyse arayan olmadı dün geceden beri,istersen çalışanları ara!Ben ameliyata giriyorum!"

B:"Her neyse benide arayan var zaten hadi gene iş çıktı sana bakalım baş belası ne yaptı?Hayır daha anlamadı mı bu kadar olaydan sonra tedavi bitmedikçe dönmicem!"

Telefonu kapatıp gelen çağırıya baktım Arin'di.Gittiğimden beri milyonuncu defa arıyordu.Aldırış etmedim.Yattığım yataktan kalkıp balkona çıktım.

Her zamanki gibi telefon sesli mesaja yönlendirdi.Sessizce öylece durup kapatıyordu.Alışmıştım buna!Bence benden çok o tedavi olmalıydı.Her neyse yakında döndüğümde düzelirdi hayatımız.

Arin:"Selam....."

Balkonda esnerken kafamı hızla telefona çevirdim.

Arin:"Nasılsın?.....Uzun zaman oldu değil mi?...Yorulmuş olmalısın!Senin için zor olmuş olmalı iki kişi olmak!...Neden bunu yaptın?...Ben...mutluydum.Sende mutlu olmalıydın.Senin hatan değildi Chanyeol.Yada babanın.Her şey benim yüzümden oldu galiba.Senin böyle olman benim yüzümden.Özür dilerim...Sana çok acı yaşatmış olmalıyım!Yixing...olmana gerek yoktu...onun yerini doldurmana gerek yoktu!O kaza...benim yüzümdendi.Ama acı çeken sen oldun!Ben onu affetmiştim.O olup beni mutlu etmene gerek yoktu ben zaten seninle mutluydum.Her gece onun yerini doldurmak yorucu olmalı!Ameliyata girerken çıkamayacağını biliyordum zaten!Ama artık yapma Chanyeol o sadece anılarımı süsleyen bir melek o kadar.Bana acıyıp onunmuş gibi davranmana gerek yok.Onu ve seni affettim ben çoktan.Acı çekme tamam mı?Senin bir suçun yok.Alkollü araba kullanan bizdik sen değildin.Artık bırakabilirsin her şeyi sadece kendin ol Chanyeol.Biz seni affettik.Kalbindeki acıyı haffiflet....Chanyeol sadece kendin için yaşa ve mutlu ol tamam mı?Söz ver bana!......o zaman hoşçakal...ve minnettarım sana!Sen sayesinde gülümsedim yoda....."

Telefon kapandığında ağladığımı yeni fark etmiştim ve sıkışan kalbimi.Olduğum yere çöktüğümde yerindeYn çıkacakmış gibi atan kalbimi tuttum.Telefona uzanmaya çalıştığımda nefesim kesilmiş gibi oldum.erimde debelendim ama ona ulaşamadım.Ona elimi uzattım ama yetişmedi.

B:"Arin........."

İstemsizce gözlerimi kapatırken o geldi gözümün önüne gülüşü,ağlayışı,neşelendiğinde evdeki bağrışları.Meğersem ona ne kadar bağlanmışım ince bir iple.O ip ince olduğu kadar görünmezmiş ama bizi birbirine bağlamış....

-"Chanyeol'shhh?...Chanyeol'shh beni duyuyor musunuz?Uyandınız mı?"

B:"Arin?....."

Yataktan kalkmaya çalıştığımda Suho gelip sakinleştirici konuştu ama Arin bu sefer kendine çok büyük bir şey yapabilirdi.

Suho:"Chanyeol sakin ol o iyi yanında Sehun var senin odanda uyuduğunu söyledi.Ve ayrıca....."

Ona baktım ağzından kötü bir söz söylemesini istemiyordum!

Suho:"Şuan saat kaç biliyor musun?"

B:"Suho oyun oy...."

Suho:"Gece yarısı ve hala sensin!Sanırım artık iyileştin!"

Duvardaki saate baktım evet haklıydı bendim.

B:"O zaman gitmeliyim!"

Suho:"Hayır bekle!Daha gidemezsin bir kaç gün daha kalmalısın!O ne zaman geri gelir bilemeyiz.Tam iyileşmelisin!"

B:"Kıçımın saçmalaması."

Suho:"Chanyeol nereye?"

Telefonu ve arabanın anahtarını alıp bir kaç sokak sonraki mahalleme gitmeyi planlıyordum.Açıkçası onu öylece bırakmazdım.Her gün gidip uyuduktan sonra kontrol ediyordum.Diğer beni ise odaya hapsediyordum.Önceleri kendi kendime zarar veriyordum ama sonra alıştık bu duruma diğer benle!Arin gerçekten baş belasıydı.Telefon çalmaya başladığında içimi bir korku kaplamıştı.Yine kendime bir şey yaptı......