Chapter 1 ~Joan~

1 0 0
                                    

"wahhh!!!!! Saranghae EXO!!!!!" sigaw naming mga fans dito sa loob ng concert dome.

Yes! I'm a fan. Actually a big fan of EXO. Because their truly amazing. Their good at singing and dancing. And the best part is that their all really handsome.

Honestly noong una ayoko sa K-Pop. Ang alam ko lang noon ay 2nie1 dahil kay Sandara Park which dating celebrity dito sa Pinas.

I never thought na iaidolize ko ng ganito ang K-Pop simula ng ipakilala ng pinsan ko ang EXO.

Then boom yun na na amaze na ako sa EXO at naging multifan din ako other K-Pop groups. Pero iba ang loyalty ko sa EXO. It's been three years at still fan na fan pa rin ako ng EXO.

I'm just lucky that a friend of mine with a good heart na nilibre niya ako sa dito sa concert ng EXO. And take note VIP seats pa ang binili niya kaya kitang kita ko sila. Sobra sobra ang pasasalamat ko sa kanya at nagkaroon ako ng magadang remembrance ngayong taon.

"Annyeong!!! Philippines!!!" exo.

"We are thankful to you guys that you are very supportive to EXO, we promise EXO-Ls that we will work hard and stay together! Kamsamnida! We Are One!" sabi ng exo.

The crowd is growling loud and cheering.

Finally nakita ko na rin sila ng personal and they've get even hotter.

I went home plastering a wide smile and i can't help it. I saw EXO! I saw them perform infront if me! Wahhhhhhhhh....

*crack*

Wahhh nasira ko na nanaman yung pintuan namin. Lagot nanaman ako nito kay Cap.

Biglang lumabas si Cap sa kwarto niya.
"Ano yun? Ano yun? Anong nangyari?!"sabi nito.
Nakita niya yung pintuan na sira. At tinignan ako.

"JOAN!!!!! NASIRA MO NA NAMAN YUNG PINTUAN NATIN!!!!! TI KA BA TALAGA NADADALA!!!!!" sigaw ng kaibigan ko.

Yes nakikitira ako sa kaibigan ko sa apartment niya. Matagal na akong ulila. At everytime na matatandaan ko yung mga bonding moments namin ng family ko, sobra akong nalulungkot.

Grabeh sobrang nakaktakot si Cap. Kung nakakamatay lang yung mga titig niya. Matagal na akong nailibing sa hukay.

"Ah...eh... K-asi.. Eh.." nangangatal kong sabi.

"EH KASI ANO!!!! KINIKILIG KA NANAMAN DAHIL SA EXO NA YAN!!!!! OO AKO YUNG NAG-INTRODUCE SAYO NG K-POP BUT IT DOESN'T MEAN NA EVERY TIME NA KINIKILIG KA AY SISIRAIN MO YUNG PINTUAN NATIN!" galit na sabi niya.

"ehh-ka-si.. d-i ko ma-pigi-lan eh." nakatungong sabi ko.

"hay naku Joan ilang beses ko pa ba sasabihin sayo na wag mong sirain ang pintuan natin. Di naman tayo mayaman para gumastos na naman ng panibago. Marami pa tayong pagkakagastusan dito sa bahay. Sana naman di na maulit itong muli please" may halong pagmamakaawa at disappointment ang sinabi ni Cap.

"Sorry talaga Cap. Di na talaga mauulit. Di ko lang talaga napigilan yung sarili ko at lumabas na naman yung kakaiba sa sarili ko. Pero di bale babawi ako sayo. Maghahanap ako ng trabaho. Para makatulong dito." sabi ko.

"Pasensiya ka na talaga Joan, nasigawan pa talaga kita. Na-istress lang ako sa dami ng gastusin dito sa bahay eh."sabi niya.

"May punto ka naman Cap eh. Ako dapat mag-sorry sayo"sabi ko.

"Siya tama na ang dramahayaan mo na munang ganyan ang pintuan natin. Wala namang magtatangkang magnakaw dito eh. Bukas na ko na lang paaayos yan"
"magpahinga na muna tayo." sabi niya.

"good night"

"good night"

I really don't understand myself. Naging ganito lagi ako pag may iba akong nararamdaman lumalabas ang pagkafighter ko. Di ko alam kung san ko nakuha yun. Di naman kasi ako trained nung bata pa ako at di ko naman nakikitang ganun ang parents ko. Sa school nga noon nung nawala na ang parents ko, nung may magtangkang magextort sa akin bigla ko na lang napatumba lahat ng mga nagtangka sa akin. Kaya simula nun wala ng nagtatangka sa akin. Marahil natakot sa akin. Marami ring naweweirduhan sa akin dahil matapang ako sa labanan pero tumitiklop ako pagdating sa mga idolo ko.

I'm typically a nerdy type sa school. Actually kagragraduate ko lang ng magna cumlaude sa University of Santo Thomas. Fully scholar ako ng university. At ang naging inspirasyon ko nung mga panahon kong iyon ay ang mga magulang ko. Only child ako nina Inay at Itay. Kaya nung grumaduate ako inilagay ko lahat ng medalya ko sa puntod ng mga magulang ko. Dahil di ko mararating ang aking tagumpay sa pag-aaral nang di dahil sa kanila at sa panginoon.

Si Catharina A. Perez a.k.a Cap siya ang kababata ko. Itinuring ko na rin siyang para kong kapatid. Dahil siya lang ang naging sandalan ko nung mga panahong nalulungkot ako sa pagkawala ng aking mga magulang at kung may mga hinaharap akong problema sa buhay.

Kaya't ipinangangako ko sa sarili ko na tutulungan ko ang kaibigan ko at babawi ako sa lahat ng sakripisyo niyang ibinigay sa akin.

Ako si Joan Amilia Mendez
Strong and fierce
But a big fan of EXO.

One Lucky GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon