One Lucky Girl

Chapter 2 ~One Lucky Day~

Joan's POV

I was walking heading home when I realized that this wasn't the apartment where I lived in. I saw a big house.  Actually way bigger than I thought.  But it seemed familiar to me. Then suddenly I heard some ragging noise. I saw the man pass through the glass window and broke it. 

Bigla na lang napunta ako sa loob ng bahay.  Kaharap ang isang babae.

"Anak! You should hide! Just remember that your father and I loved you very much. Run!  Run!"sabi niya.

Nalaman ko na lang ang sarili ko na tumatakbo pero nakita ko yung sasakyang paparating sa akin. Then it went black.
~
"Ahh!!" napabangon ako sa aking higaan, pawisang-pawisan. 

"Oh bakit Joan anong nangyari?!"sabi ni Cap pagkabukas ng pinto ko.

"Cap, nanaginip na naman ako!"sabi ko.

"Pero may isang babae na sabi niya Nanay ko daw siya. At sinabi niyang magtago raw ako."hinihingal na sabi ko.

"Baka siya na nga yung matagal mong hinahanap na nanay Joan. Unti-unti mo nang natatandaan"sabi niya.

Yes. I'm only an adopted child nina Inay at Itay. Matagal na nilang sinabi sa akin na nakita nila akong duguan noon at pinagamot sa ospital. Pero wala daw akong maala noon at wala akong masabing address ng pinagtitirhan ko.  Kaya kinukop nila raw ako. Nangangarap sina Inay at Itay nun na magkaroon ng anak kaya lang di sila pinalad. Kaya naisipan nilang ako na lang ang maging anak nila. Sobra akong thankful sa kanila dahil kahit di nila ako kadugo minahal nila at inaruga ng para nilang tunay na anak.

"Pero parang may kulang pa rin Cap. Marami akong gustong itanong sa kanila noon pero agad nila akong pinatakbo, pinatatago. Sabi pa niya na wag kong kakalimutan na mahal na mahal daw nila ako"kwento ko kay Cap.

"Matatandaan mo rin yan Joan. Babalik din sayo ang mga memories mo pero hinay hinay lang. Wag mong puwersahin ang sarili mo. Kusa mo itong matatandaan"sabi ni Cap.

Tumungo na lang ako saka bumangon na rin dahil umaga na rin naman. Dahil sisimulan ko ngayon ang mission ko.

Ang OFAJ~(Operation Find A Job)

I prepared our breakfast before starting the day.  Because starting today I need more energy to find a suitable job for me.

Inayos ko na sarili ko pagkatapos kumain. Saka umalis ng bahay.
.
.
.
.
4:30 p.m
.
"Hay!!!!!  Ang hirap palang humanap ng magandang trabaho. HRM kasi ang natapos ko, kahit na maganda ang resume ko, kadalasan wala ng slot para sa panibagong employee sa mga napupuntahan kong hotel."sabi ko sa sarili ko.