Moonlight (Greek Fanfiction)

Part 4

-Στο Σχολείο-

Τζάστιν P.O.V

«Πως πάει με την Μάγκι;» ρώτησα τον κολλητό μου, Νίκ.

«Καλά, σίγουρα θα με παρακαλά για περισσότερο» μου είπε και τον χτύπησα ελαφρά στον ώμο.

Μπήκαμε μέσα στην τάξη της Βιολογίας και καθίσαμε πίσω.

« Τι λέει με εσένα; Είδες την Ρεμπέκα αυτό το Σαββατοκύριακο;» με ρώτησε.

«Όχι και ευχαριστώ τον θεό!» του απάντησα.

Η Ρεμπέκα και εγώ είχαμε κάτι τους τελευταίους δυο μήνες αλλά βαρέθηκα με αυτή και την παράτησα. Δεν της άρεσε καθόλου που χωρίσαμε και τώρα θέλει να μου καταστρέψει τη ζωή μου. Όσο την αγνοώ είμαι καλά.

«Μπορείτε σας παρακαλώ όλοι να ανοίξετε τις εργασίες σας;» είπε η Κα Κλάρσον σε όλοι την τάξη.

«Τα έκανες;» με ρώτησε ο Νικ και κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά.

«Εσύ;» τον ρώτησα.

« Όχι, αφού ξέρεις ότι δεν έχω χρόνο για αυτές τις βλακείες» μου απάντησε και γελάσαμε.

Το κουδούνι χτύπησε και όλοι καθίσαμε κάτω.

«Ωραία θέλω όλοι να ανοίξετε τα βιβλία σας στη σελίδα 105 , θα πάμε σε ένα καινούργιο κεφάλαιο πριν κάνουμε το πρότζεκτ μας» είπε η Κα Κλάρσον και γύρισε στον πίνακα για να γράψει.

Έβγαλα το βιβλίο μου και το πέταξα μπροστά στο θρανίο μου. Δεν έδινα προσοχή σε όλα αυτά που έλεγε. Το μόνο που έκανα είναι να ζωγραφίζω χαζά πράγματα στο εξώφυλλο του βιβλίου μου.

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε και όλοι κοίταξαν για να δουν ποιος είναι.

Η Αριάνα άνοιξε την πόρτα μαζί με τον διευθυντή μας. Δεν είχε έρθει στο σχολείο για τουλάχιστον 3 εβδομάδες. Μοιάζει πολύ διαφορετική από όπως συνήθιζε να είναι. Τα μαλλιά της είναι μαζεμένα επάνω , φορούσε μαύρα ρούχα και τα μάτια της έμοιαζαν κουρασμένα.

Δεν είναι πια ο συνηθισμένος της εαυτός. Την τελευταία φορά που την είδα ήταν στην κηδεία των γονιών της. Με είχε αγκαλιάσει και έκλαιγε στον ώμο μου κάτι που δεν συνηθίζαμε να κάνουμε.

«Συγνώμη Κα Κλάρσον που διακόπτουμε το μάθημά σας αλλά η δεσποινίς Αριάνα δεν έχει παρακολουθήσει τα μαθήματα εδώ και λίγο καιρό. Σας παρακαλώ επίσης παιδία να βοηθήσετε την δεσποινίς Γκράντε στα μαθήματα εντάξει;» ρώτησε την τάξη ο διευθυντής και χαμογέλασε.