Μάρκος

3.

Μάρκος.

 

Άπλωσε το χέρι της και το τύλιξε γύρω μου. Είμαι σίγουρος ότι κοιμάται. Αν δεν κοιμόταν δεν θα το έκανε αυτό. Ήθελα να την αγκαλιάσω. Αλλά δεν έπρεπε.
Εγώ παίζω με τις κοπέλες. Ποτέ μου δεν έχω μια. Και αυτή είναι τόσο αθώα. Τόσο... Εύθραυστη για εμένα.
"Δεν κάνω για εσένα... " είπα ξέροντας ότι δεν με ακούει.
Τα μάτια μου άρχισαν να κλείνουν και ο ύπνος με παρέσυρε.

" Γαμω, Γαμω Γαμω!  Θα αργησωω " άκουσα την φωνή της να λέει σιγανά και ο ήχος υφασμάτων να πέφτουν στο πάτωμα. Άνοιξα το ένα μάτι μου λίγο. Ντυνόταν κι εγώ φυσικά έπρεπε να την πετύχω με τα εσώρουχα.
'όλα αυτά τα πράγματα που θα μπορούσα να κάνω στο μικροκαμωμενο αλλά τόσο καυτό σώμα της ' Σκέφτηκα κι έκλεισα τα μάτια μου ξανά.
" Γειά σου Μάρκο. " είπε κι άνοιξε την πόρτα. Άκουσα τα κλειδιά και την έξω πόρτα να ανοίγει. Σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι. Μετά από λίγο την είδα την είδα να βγαίνει από την πολυκατοικία. Κοίταξε στιγμιαία πάνω και αμέσως έφυγε τρέχοντας.

Ιωάννα.

Όλη την μέρα τον σκεφτόμουν. Όσπου το απόγευμα εμφανίστηκε στο μαγαζί.
" Γειά! Τι θα ήθελες παραγγείλεις; " τον ρώτησα δίχως να τον κοιτάω.
" Φρεντο Καπουτσίνο μέτριο. "
Είπε.
" Στο χέρι; " ρώτησα και εγνεψε.
Του τον ετοίμασα και αφού πλήρωσε έφυγε δίχως να πει τίποτα.

Μόλις σχολασα πήρα τα πράγματα μου και πήρα τον δρόμο για το σπίτι.
Λίγα λεπτά μακριά από το σπίτι μου τον είδα σε ένα παγκάκι σχεδόν αναίσθητο. Αίμα έτρεχε από την μύτη του και από το χείλος του.
" ΜΑΡΚΟ!? "φώναξα μόλις κατάλαβα πως όντως ήταν εκείνος. Έτρεξα γρήγορα κοντά του.
" Πρέπει να σε πάω στο νοσοκομείο.. Ο θεέ μου είσαι χάλια! Τι έγινε;" ρώτησα πανικοβλητη.
"Όχι... Όχι στο νοσοκομείο... " είπε
" Είσαι μεθυσμένος;!? " ρώτησα.
" Εγώ;;  Όχι... "λοξιγκας" είμαι καλά. Εσύ; " Ναι. Ήταν μεθυσμένος.
" Μπορείς να περπατήσεις; " τον ρώτησα ήρεμα.
Σηκώθηκε." Ωραία... Θα σε πάω σπίτι μου. " είπα και προσπάθησα να τον κρατήσω μέχρι το σπίτι.
" Πονηρό κορίτσι... " γέλασε.
Μόλις φτάσαμε έξω από την πολυκατοικία μου έβγαλα τα κλειδιά μου και τον έβαλα στο ασανσέρ. Πάτησα το κουμπί του 4ου και μόλις ανεβήκαμε άνοιξα την πόρτα του διαμερισματος. Τον έβαλα να κάτσει στον καναπέ και έτρεξα γρήγορα στο μπάνιο να πάρω το κουτί πρώτων βοηθειών.
" Είσαι τυχερός που είμαι νοσηλευτρια " του είπα.
" Ωραία νοσηλευτρια όμως... " είπε και με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Ξαφνικά ένιωσα άβολα καθώς φορούσα απλά ένα ξεθωριασμενο τζιν με σκισιματα και ένα άσπρο τοπακι που έγραφε πίσω
' Ιωάννα '.
Έκατσα δίπλα του και άρχισα να τον καθαρίζω.
" Σε θέλω. " είπε όμως δεν του έδωσα σημασία. Τον περιποιηθηκα και ύστερα τον έβαλα να κοιμηθεί στο δωμάτιο και αφού πήρα τα ρούχα μου πήγα στο σαλόνι να κοιμηθώ. Φόρεσα το σορτσάκι μου και μία άσπρη μπλούζα και ξάπλωσα.

Μάρκος.

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα πως βρίσκομαι σε ένα πολύ φωτεινό δωμάτιο. Ήταν άσπρο με μεγάλα παράθυρα.
Τα σκεπάσματα του κρεβατιού ήταν γκρι και απέναντι μου υπήρχαν ράφια με ρούχα.
Μόλις είδα την φωτογραφία που ήταν κρεμασμένη κατάλαβα πως ήμουν σπίτι της. Αμέσως Σηκώθηκα και βγήκα από το δωμάτιο. Άνοιξα την πόρτα και μόλις πήγα στο σαλόνι την είδα να κοιμάται. Στον καναπέ. Το ένα της πόδι ήταν τεντωμένο στον τοίχο και το άλλο στον καναπέ ενώ τα χέρια της είχαν αγκαλιάσει το μαξιλάρι της. Κοίταξα το σαλόνι προσεκτικά. Ήταν βαμμένο άσπρο όπως και η κρεβατοκαμαρα της. Είχε μεγάλα παράθυρα τα οποία τα είχε ντύσει με γκρι κουρτίνες με διάφορα άσπρα μοτίβα. Κοντά στην μπαλκονοπορτα είχε φτιάξει ένα αυτοσχέδιο χώρο που λογικά τον χρησιμοποιεί ως γραφείο. Γύρω από το μεγάλο τραπέζι γραφείου είχε βάλει δύο μεγάλες βιβλιοθήκες με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίσουν ένα 'Γ'.
Οι βιβλιοθήκες ήταν γεμάτες με βιβλία του Τσε Γκεβάρα, του Μαρξ και πολλών άλλων κομμουνιστών.
Πάνω στο γραφείο είχε απλωμένα κάτι χαρτιά. Τα κοίταξα καλά. Ήταν γράμματα. 

'Θα χωρίσω με τον Πέτρο. Αυτό είναι κάτι που θέλω . Δεν μπορώ να είμαι με έναν άνθρωπο που πλέον δεν αγαπώ... Ξέρεις τι λένε...
" αν είσαι ερωτευμένη με δύο άτομα , να διαλέξεις τον δεύτερο. Γιατί αν ήσουν πραγματικά ερωτευμένη με τον πρώτο ... Δεν θα ερωτευοσουν τον δεύτερο. "
Ε λοιπόν κι εγώ αυτό έκανα.
Το ξέρω πως δεν πρόκειται να βρω αγάπη από εκείνον αλλά θα μπορέσω να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. '
Διάβασα. Άφησα το χαρτί κάτω και κοίταξα μήπως βρω μια φωτογραφία αυτού του Πέτρου. Καθώς πλησίασα το παράθυρο ένιωσα να πατάω κάτι. Κοίταξα κάτω και βρήκα μια κορνίζα.  Ήταν η Ιωάννα με αυτόν; αυτός είναι ο Πέτρος;  Μάλιστα... Χαίρομαι που χώρισαν. Χαίρομαι γιατί ο τύπος είναι και πολύ μαλακας. Ήρθε με την παρέα του και με σαπισαν στο ξύλο. Φοβόταν μόνος του ο μπάσταρδος.

" Μαρκο; τι κάνεις στο γραφείο μου; " ξύπνησε.
" Τίποτα απλά είδα την κορνίζα κάτω και την σήκωσα. Που να την βάλω; " ρώτησα
Σηκώθηκε ήρθε προς το μέρος μου, πήρε την κορνίζα από τα χέρια μου και την πέταξε από το παράθυρο.
" Ουαου... Ε εγώ φεύγω. Θα τα πούμε. " είπα
" Τι εννοείς θα τα πούμε; " ρώτησε.

Ιωάννα.

" θα δεις. " απάντησε κι έφυγε.

Αυτό τον μήνα έχω άδεια. Οπότε σήμερα έκατσα και έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού. Σκουπισα, σφουγγαρησα, άλλαξα σεντόνια και ανακαινισα λίγο το δωμάτιο. Τίποτα σπουδαίο, αλλά έβαλα το κρεβάτι απέναντι με την πόρτα έτσι ώστε από τα δεξιά να έχω τα παράθυρα και από τα αριστερά τα ράφια με τα ρούχα μου. Κατά το μεσημέρι αποφάσισα να πάω να δω τους γονείς μου.

" Ήθελα να σας πω πως χώρισα με τον Πέτρο. " είπα σιγανά.
" Καλά έκανες. Ένας φλώρος είναι. Επειδή ο πατέρας του έχει μερικά λεφτά νομίζει πως είναι κάτι. Μπράβο σου κορίτσι μου. Τέτοιους ανθρώπους εμείς δεν θέλουμε στην οικογένεια μας. Εγώ σου λέω να βρεις ένα καλό παλικάρι από αυτά που μελετατε μαζί Μαρξ. " είπε ο πατέρας μου που δεν συμπαθούσε καθόλου τον Πέτρο. Από την άλλη η μάνα μου τον λατρευε.
" Βρε Ιωάννα είσαι σίγουρη; καλό παιδί ήταν. Τι κι αν είναι Έλληνας; σιγά! " είπε κι εκείνη.
" Τον χώρισα γιατί δεν τον αγαπούσα. Δεν με καταλαβαινε. Αδιαφορουσε. Και επιπλέον θέλω να είμαι μόνη μου. Τώρα συγνώμη αλλά θα φύγω. " είπα και σηκωθηκα. Πριν φύγω με σταμάτησε ο αδερφός μου.
" Κοίτα, μπορεί να είμαι 2 χρόνια μικρότερος σου αλλά μπορώ να καταλάβω ότι θες κάποιον άλλον. Και πιστεύω πως κάνεις την σωστή επιλογή. " μου είπε και έφυγα.
Κατά τις 7 το απόγευμα έφτασα σπίτι μου. Έκατσα στον καναπέ, διάβασα λίγο κι ύστερα βγήκα στο μπαλκόνι. Καθώς ποτιζα τα λουλούδια χτύπησε το κουδούνι. Πήγα να ανοίξω και πραγματικά... Σκαλωσα.

" Τι κάνεις εσύ εδώ; " ρώτησα τον Μαρκο ο οποίος φορούσε ένα μαύρο τζιν με τις μαύρες αρβύλες που φοράει πάντα και ένα γκρι τανκ-τοπ.
" Σου είπα πως θα τα πούμε. Τι νόμιζες;  ότι θα σε φιλοξενούσα και θα αδιαφορουσα; Μπαα " είπε και μπήκε μέσα. Έκλεισα την πόρτα και τον κοίταξα. Ήταν απλά τόσο υπέροχος. Αλλά τόσο αντίθετος με  εμένα.
Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω δαγκωνοντας τα χείλη του.
" Τόσο όμορφη, τόσο εύθραυστη, τόσο γλυκιά και τόσο καυτή.. " είπε χαμηλόφωνα καθώς εγώ τον κοιτούσα όσο εκείνος έβγαζε την μπλούζα του.
Με πλησίασε και έλυσε τα μαλλιά μου που ήταν πιασμένα σε μια αλογοουρά.
Ήταν πιο ψηλός από εμένα γιαυτό και το κούτελο μου έφτανε το πιγούνι του.
Τα χέρια του με σήκωσαν στον αέρα και αφού τυλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του μας κόλλησε στον τοίχο.
" Μάρκο... Δεν ξέρω αν θα έπρεπε... " πήγα να πω όμως διέκοψε. " Σσσς... Δεν θα κάνουμε τίποτα. Απλά θα σου δείξω γιατί ήρθα σήμερα και θέλω να το βάλεις καλά στο μυαλό σου μωρό μου πως από εδώ και πέρα είσαι δική μου. "
με αυτό μου έβγαλε την μπλούζα και με φίλησε. Με φίλησε όπως κανένας άλλος.
Φιληθηκαμε σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα χέρια του ταξίδευαν σε όλο μου το σώμα και τα δικά μου ήταν γύρω από τον λαιμό.
" Δεν κάνω για εσένα... Είμαι η ίδια η κόλαση. " είπε καθώς φιλούσε τον λαιμό μου.
" Δεν με ενδιαφέρει. Και ο διαολος αν είσαι... Καρφί δεν μου καίγεται. " του απάντησα και τον φιλησα.
" Μη φύγεις. Μείνε εδώ απόψε." είπα. Με άφησε κάτω και με τράβηξε προς το δωμάτιο μου. "Και να με διώξεις εγώ δεν φεύγω."  απάντησε και ξάπλωσε στο κρεβάτι μου.
"Με το βρώμικο παντελόνι στο κρεβάτι; Σήμερα άλλαξα σεντόνια. " είπα. Με μια κίνηση έβγαλε τις αρβύλες και το παντελόνι του και έμεινε με το μποξερακι.
" Τι; μόνος θα κοιμηθώ; " ρώτησε. Τον κοίταξα διστακτικά. Αμέσως σηκώθηκε και με πλησίασε.
Ξεκουμπωσε το σορτσάκι μου και με άφησε μόνο με τα εσώρουχα.
Ξαπλωσαμε και αφού έκλεισε το φως με έφερε κοντά του και με κράτησε στην αγκαλιά του.
" Καληνύχτα μωρό "
" Καληνύχτα Μάρκο ".