Η απαγωγή της Τζορτζίνας από τον Δημήτρη δεν έχει ξεχαστεί, τουλάχιστον όχι από όλους... βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού τους και απλά συνεχίζουν να ζουν.
Έχουν περάσει μόνο λίγοι μήνες, η Τζορτζίνα πήρε το πτυχίο της και θέλει να το χρησιμοποιή...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΟΡΕΣΤΗΣ
Τις επόμενες μέρες το μυαλό μου το είχα συνεχώς στην Τζένη. Δεν φτάνει που μπήκε μέσα στο σπίτι μου, τόλμησε να απειλήσει και την Τζορτζίνα. Αύξησα την ασφάλεια στο σπίτι, στο ίδρυμα καθώς και τα άτομα που τη συνόδευαν. Ο Φίλιππος ήταν σύμφωνος με τα καινούρια μέτρα, μας πρότεινε να μετακομίσουμε σπίτι του μέχρι να λυθεί το θέμα με αυτήν την κυρία, αλλά η Τζορτζίνα δεν ήθελε ούτε να το ακούσει. Μου υποσχέθηκε ότι θα είναι πολύ προσεκτική και τελικά δέχτηκε την Χρυσάνθη, σαν σωματοφύλακα της. Την Χρυσάνθη την ήξερα χρόνια, ήταν κοντά στην ηλικία μου και αγαπούσε το επάγγελμα της. Μόνο το παρουσιαστικό της πολλές φορές μπορούσε να απωθήσει κάποιον να την πλησιάσει και αυτό ήταν καλό. Ήταν ψηλή και γεροδεμένη, το αγορίστικο κούρεμα της την έκανε να δείχνει αυστηρή και στην προκειμένη περίπτωση ήταν αυτό ακριβώς που θέλαμε.
Κάθε πρωί συνόδευα την Τζορτζίνα στο ίδρυμα, πολλές φορές ανέβαινα στο γραφείο της και καθόμασταν λίγο μαζί... όταν είχα δουλειά, προσπαθούσα να την παίρνω κάθε δύο ώρες τηλέφωνο και γενικά της έδειχνα ότι την σκέφτομαι. Όταν επισκεφτήκαμε το γιατρό για να κάνει υπέρηχο, ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που είχα μείνει άναυδος... κοιτούσα την οθόνη και προσπαθούσα να διακρίνω μέσα στις σκιές το μωρό μας. Η χαρά μου ήταν απίστευτη και ας έδειχνα συγκρατημένος. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, φοβόμουν τόσο για κάποιον... Η Τζορτζίνα και αυτό το μωρό ήταν η ζωή μου ολόκληρη! Δεν θα άφηνα κανέναν να τους κάνει κακό. Είχε έρθει ο καιρός να κάνω κάτι πολύ δραστικό και αποτελεσματικό έτσι ώστε να πιάσουμε όχι μόνο την Τζένη, αλλά όλους όσους εμπλέκονται...
Μπήκα στην αίθουσα ανάκρισης και ο Θάνος με κοιτούσε προσεκτικά. Χωρίς να πω τίποτα, έκατσα απέναντι του και ακούμπησα τα χέρια μου πάνω στο τραπέζι. Σήμερα δεν είχα έρθει φιλικά και αυτό θα έπρεπε να το καταλάβει γρήγορα.
«Δεν έχω άλλο χρόνο. Χρειάζομαι απαντήσεις και τις θέλω ΤΩΡΑ!»
«Σου είπα όλα όσα ήξερα...» ο θόρυβος που έκανε το χέρι μου πάνω στο τραπέζι τον έκανε να πεταχτεί λίγο από την καρέκλα του.
