ANNEM KİM??

VEDA VAKTİ

Sonra psikolojim bozuldu. Elimde Leyla, sağda solda dolaşıp bebeğime ve hayata isyan ediyordum. Leyla doğmadan önce çok istekliydim. ^Bir bebeğim olsun, kızım olsun, Leyla'm olsun^diye dualar ederdim.....

Ama artık elimden bişey gelmediği için bir çare , bir çıkış yolu ... Bırak Leyla' yı kendime bakacak , çeki düzen verecek hiç ama hiç halim yoktu. Komşular tabi akıl veriyorlardı, ^kalan tavuk, horozları, civcivleri sat geçimini sağla İpek diye^.. Ama bilmiyorlar ki tabi Ahmet öldü, abisi bütün mallara el koydu... Hiç düşünmez bizim kayın ,, bu bacı bi' başına , sokaklarda , mallarını aldım, bari evinden atmasaydım ,, diye..

Leyla' nın geleceğini karartmamak, onu iyi büyütmek, güzel okullarda okutmak; istemezmiydim! Ama tek çarem onu cami avlusuna bırakmak oldu. Cuma günüydü. Adamlar namazdan çıkmadan bıraktım yavrumu.. İçim hiç rahat değildi ama zorundaydım. Belki de o büyüğünce benden nefret edicekti ama , aması çıkmıyor ağzımdan...