2.bölüm yeni umutlar

20 2 0
                                    

O an olanlar beni azda olsa kendime getirmişti, yanlız olmadigimi gostermisti ama ertesi gün yine ayniydim gidip pencerenin kenarına oturdum. Gözüm hic birsey görmez olmustu  dünkü umutlarim yok olmuştu, boşluğa bakiyordum. sanki hersey anlamını yitirmişti. Dün den eser kalmamıştı, takiii bir kedinin gözüme çarpmasıyla yeniden umut ışıklarım yanmaya başladı. kedinin açlığı yüzünden okunuyordu. kıyamadım ayakkabılarını giyip dışarı firladim kedi ona zarar  vermeyeceğimi anlamıştı sanki onu kucağıma alıp içeri girdim. Kedicigin Karnını doyurmak için mutfaga doğru ilerledim dolabı açtığımda dolabımda birşey kalmadığını gördüm ve dışarı çıkmak için mantomu aldım ama ayaklarım geri geri gidiyordu haftalar sonra dışarı çıkmak garip bir hissiyat uyandırdı bende ama çıkmam gerekti ayakkabılarımı giyip dışarı  çıktım,  yürümeye başladım kardan dolayı ayakta zor duruyordum. Sonunda markete varmıştım ve bayaaaa bir alışveriş yaptım torbalar çok ağırdı ve kollarım kopacak sandım ve ayakta fazla durmayıp yere düştüm. posetlerdeki malzemeler etrafa saçıldı    

Benim Adım Kış Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin