Friends To Lovers (JhIce One Shot)

Untitled part

'Jhong mahal kita'

'V-vice?'

'Jhong trust me, I tried my very very best para pigilan 'tong nararamdaman ko. I tried my very very best para deadma'hin ang sinasabi ng hypothalamus ko. Pero hindi pa pala sapat ang BEST ko. Alam kong maraming magbabago pagtapos kong aminin sayo 'to. Pero Jhong di ko na kayang pigilan eh. Feeling ko sasabag ako pag di ko nilabas 'to. Jhong mahal kita'

'Vice mahal din naman kita eh.

.

.

.

.

. Pero hanggang kaibigan lang. Vice alam kong matalino kang tao. Alam kong maiintindihan mo rin ako.'

******

VICE' POV

Isang linggo na rin ang lumipas nang inamin.

At sa loob ng isang linggo marami ng nagbago.

Pero ang ang pagmamahal ko lang ang hindi nagbago.

Isang linggo ko na syang iniiwasan. At ako lang ang umiiwas.

Alam kong pinipilit nyang ibalik ang dating kami. At aaminin ko, Hindi ko pa pala kaya.

Alam kong miss na miss nya na nag dati naming samahan. Alam ko ring miss na miss nya na ang dating ako.

Yung Vice na palaging nakangiti.

Yung Vice na clingy sa kanya.

Yung Vice na ang lakas ng topak.

Yung Vice na ang lakas ng trip.

At yung Vice na pagkakita palang sa kanya, yakap at beso na agad ang sasalubong sa kanya.

Hindi yung Vice na palaging umiiwas sa kanya.

Don't get me wrong guys ha? Hindi ko sya iniiwasan dahil hindi nya kayang suklian ang pagmamahal ko sa kanya. BIG NO! Hindi pa naman ako ganon ka praning no?

Umiiwas ako sa kanya kasi yung yung alam kong tama. Umiiwas ako para saming dalawa.

Actually umiiwas ako sa kanya kasi umaasa ako na mas mapapadali ang paglimot ko sa nararamdamdan ko para sa kanya.

Kasi gusto ko As Much As Possible maibalik ko na ang dating ako. At gustong-gusto ko na rin ibalik ang dating kami.

Hindi ko nga alam kung bakit ako nasasaktan ng sobra eh. In'expect ko na to. Hinanda ko na ang sarili ko para sa sitwasyon na 'to. Pero hindi pa pala sapat ang paghahanda ko. At kahit anong paghahanda ko. Hindi ako makaka iwas sa sakit. Masakit pala talaga. Sobra.

Nakakainis kasi eh. Bakit ko pa kasi sinabi? Hindi ko pinagsisisihan na umamin ako sa kanya. Masaya ako sa desisyon ko, kaya lang di ko maiwasang masaktan.

Naramdaman ko nalang na may kung anong tumulo sa pisngi ko.

Di ko namalayan na may tumulo na palang luha galing sa mata ko. Dala narin siguro to ng bigat na nararamdaman ko. Dala ng sakit.

*tok tok tok * ( pakitong kitong alimango sa dagat. Chos. Matatalino lang makaka gets neto. xD Charot)

Inayos ko ang sarili ko bago ko buksan ang pinto ng Dressing Room ko.