The Ghode trilogy: Revenge on humanity

Het begin

De klok sloeg precies half 1.

Ze hadden er een half uur geleden al moeten zijn. Noona kijkt op haar horloge. Had ze soms de verkeerde plek? Ze zocht naar het straat naam bordje. Jebi had geen eens een straat naam genoemd ze had gewoon gezegd: "Voor het oude flat gebouw aan de west kant van de stad." Noona begreep toen al eigenlijk niet wat ze bedoelde maar, ze had haar best gedaan om de juiste plek te vinden. Maar nu stond ze al een half uur te wachten op de rest, en ze had nog niks van ze vernomen.

Plots hoorde ze gepraat van mensen. Ze sprong een steeg in. Een groepje meiden liep voorbij, druk pratend over een of andere jongen.
Ze verdwenen in de straat, Noona haalt opgelucht adem. Jebi had haar namelijk op haar hart gedrukt dat niemand, maar dan ook echt niemand haar mocht zien. Noona wou toen nog vragen waarom niet maar, Jebi was niet in de stemming om verder nog vragen te beantwoorden.

Plots voelde ze hoe iemand haar bij haar schouders greep en tegen de muur aan drukte. "Wat maakt je een echte ghode?" Siste de persoon terwijl hij haar nog harder tegen de muur duwde. 

Noona slikte. Jebi had haar al een keer eerder verteld over de veiligheid checks van alle ghode groepen. Ze had ook verteld over wat die van haar en haar groep was. Noona dacht na.

"Rode ogen, een bleke huid en een speciaal soort element." Zegt ze snakkend naar adem. De persoon laat haar los. Noona voelt aan haar schouder, het doet enorm veel zeer. "Gaat het?"  Vraagt de persoon terwijl hij zijn muts af doet. Noona bekijkt de persoon. Sintag.

"Sintag?! Was het serieus nodig om mij tegen de muur aan te duwen terwijl je wist dat ik het was?!" Sintag lacht. "Jebi zij dat het een goed opwarmertje zou zijn dus ik kon het gewoon niet laten." Noona zucht. Het liefst zou ze hem nu een klap in zijn gezicht verkopen maar, ze weet dat hij dan toch tien keer zo hard terug zal slaan. "Waar is de rest?" Vraagt ze. Sintag wijst naar het oude flat gebouw achter hun. "Ze staan boven op dat dak. Murci was vergeten door te geven dat we de aanvalspositie hadden verandert."

Noona rolt met haar ogen. Het verbaast haar helemaal niks dat Murci het niet heeft door gegeven. Murci mag Noona al sinds de eerste keer dat ze elkaar ontmoete niet, en Noona weet nog steeds niet waarom. "Nou, zullen we dan maar gaan?" Zegt ze tegen Sintag die met zijn vingers aan het spelen is. Sintag knikt.

Hij springt in de lucht, en in een fractie van een seconden is hij  bij het flat gebouw. "Kom je nog?!" Roept hij. Noona drukt zich van de muur af en begint te rennen. Al snel voelt ze hoe haar benen haar van de grond afdrukken en voor ze het weet rent ze tegen de muur van het gebouw op naar boven. Sintag volgt haar door gigantische sprongen te maken.

Met een snelle sprong springt ze op de rand van het dak. Daar staat de rest ongeduldig te wachten, niet dat ze daar veel recht op hebben aangezien hun niet hadden door gegeven dat ze van positie waren verandert.

Noona loopt naar de groep. "Hey, sorry dat ik te laat ben jongens. Niemand had mij verteld dat we een nieuwe aanvalspositie  hadden aangenomen." Zegt ze terwijl ze met een vernietigend blik naar Murci kijkt. "Het is al goed." Zegt Shinrai die tegenover haar staat.  "Kom is." Zegt hij terwijl hij haar wenkt. Hij neemt haar mee naar de rand van het gebouw. "Kijk is naar beneden." Noona kijkt naar beneden. Daar staan ze, de wrooicks. De meest achterhaalde Ghode bende die er op dit moment is. Ze herkent er een paar, hooguit drie. Het is lastig om ze te herkennen want ze dragen allemaal de zelfde kleur cape en allemaal een zwart mondkapje. Toch is er altijd wel een die je zal herkennen. Sagikun. Ook wel bekend als de stille dood. Hij is de leider van dit schampere groepje wrooicks, en je herkent hem aan de zwarte wolf die is afgebeeld op de achterkant van zijn cape.

Hij is de enige met een afbeelding op zijn cape wat het voor de rest veel makkelijker maakt om hem te herkennen. Ook zitten er twee meiden in dit groepje die onafscheidelijk zijn. Allebei blond haar en allebei een Mizu.

Het heeft de groep van Jebi maanden gekost om de schuil plaats van de wrooicks te vinden, en uiteindelijk bleek dat ze er al die tijd al met hun neus boven op zaten. Toch hadden ze het zonder Noona nooit gevonden. Nou ja, zonder Noona en Kiyra misschien. Zonder Kiyra had Noona het ook niet geweten.

Noona loopt weer terug naar de rest. Haar gedachten dwalen af naar haar allerbeste, en enige vriendin. Ja ze had nu ook mensen leren kennen in de mythische onderwereld maar, met Kiyra was het anders. Ze had nog nooit een vriendin gehad tot dat Kiyra in haar leven kwam.

Noona balt haar vuisten als ze denkt aan alles wat er is gebeurd.

Hoe heeft ze hier ooit terecht kunnen komen? Vaak als ze het zich probeert te herinneren lukt het niet. Ze komt niet verder dan de ochtend dat ze wakker werd in een donkere kamer op een tafel met allemaal mensen die zich over haar bogen, verder herinnert ze zich niks.