Real life

Hoofdstuk 4

      Het duurde even voor ik beseft wie er voor mijn stond. Ik herkende haar niet zonder een zwarte balk van de TV om haar heen. Voor mij stond Caroline Hurley, de bekendste presentatrices van de Amerika. Ik keek van Caroline, naar de camera mannen, naar mijn met saus bedekte T-shirt en weer naar de Camera. Toen het eindelijk tot me door drong dat het rode lampje bij de camera betekende dat ze filmde, deed ik het eerste wat in mij opkwam. Ik gooide de deur dicht. Recht in hun gezicht.

Met open mond leunde ik met mijn rug tegen de deur. Waarom wist Caroline Hurley mijn naam ? Nog een betere vraag, waarom staat ze met een camera ploeg voor mijn huis ? Ik staarde in de lege gang waar niet veel later mijn moeder in verscheen. Fiona stak alleen simpel haar hoofd om de hoek heen. "Wie was dat ?".

Toen ik alleen maar in de gang bleef staren en de deurbel weer door het huis klonk besloot mijn moeder zelf maar te gaan kijken wie er zo nodig naar binnen wil. Toen mij moeder me aan de kant duwde ontwaakte ik uit mijn trans. Maar het was al te laat. Net toen ik wou schreeuw dat ze de deur niet los moest doen, en haar aan de kant wou duwen had ze de deur al opengedaan.

Mijn moeder leek net zo verbaast als dat ik was. De vrouw die altijd weet wat ze moest zeggen, kwam voor even niet uit haar woorden toen ze de camera ploeg zag. Maar dat moment was maar voor even. Ze schudden haar hoofd voor ze begon te praten. "Hallo, waarmee kan ik jullie helpen ?".

"Hallo mevrouw, wij zijn opzoek naar Macy Paterson".

Net als ik kon Fiona ook alleen maar met open mond naar de deur staren. Ik besloot dat dit voor mij het perfect moment was om er tussen uit te knijpen. Als iemand van de TV je naam kent kan dat nooit vele goeds betekenen. Zo snel ik kon renden ik door de gang op weg naar de trap. Maar ik werd gestopt door de stem van mijn moeder die door de gang galmde. "Ja die is hier, Macy kom eens !". Op dit moment had ik twee opties. Of ik rende nu naar boven en liet mijn moeder een scene schoppen voor de draaiende camera. Of ik draai me om en krijg te weten waarom die filmploeg voor mijn deur staat.

Ik koos voor het laatste en draaide mij langzaam om. Ik zag dat mijn altijd gastvrije moeder de deur al veder had opengedaan en Caroline al binnen stond. Mijn vader en broertje hadden zich ondertussen ook al bij het circus gevoegd en keken met een verbaast gezicht toen. Caroline lachend vriendelijk naar me voor ze in mijn richting liep, met de camera ploeg op haar hielen. Toen de camera mannen ons huis binnenstapte greep mijn vader in. "Wacht eens even, wat doen as deze camera's in mijn huis?". Hij legde de nadruk om 'mijn' en liep in de richting van de blonde presentatrice. Ze gaf hem haar Hollywood glimlach voor ze begon te praten. "U moet Meneer Paterson zijn ?". Mijn vader knikte argwanden. "Dan meneer is u dochter een van de kandidaten van Take me to glory".

"Wacht wat ?!" als of het ingestudeerd was zeiden mijn ouders, ik en mijn broertje alle drie hetzelfde en kenen Caroline verbaast aan. Ze begon te lachen "dat klopt meneer, Macy heeft zich opgegeven om mee te doen aan ons nieuwe reality show". 3 verbaasden gezichten draaien mijn kant op. Ik steek verdedigend mijn handen in de lucht als de blik van mijn ouders in een boze blik veranderd. "Ik heb niks gedaan, ik zweer het !".

"Maar als Macy zich niet heeft opgegeven. Wie dan wel ?" Lennon kijkt me verbaast aan. Ik kijk mijn ouders aan die op dat moment precies hetzelfde zeggen "Fiona". Snel kijk ik naar de plek waar mijn zus had moeten staan. Zoals ik al verwachten is de plek leeg. Mijn hoofd schiet naar de trap waar Fiona ongezien probeert weg te komen. "Fiona, kom hier" mijn moeder blijft rustig, te rustig. Beter bekend al stilte voor de storm.

Mijn moeder draait zich richting de camera ploeg. "Kunt u ons voor een momentje excuseren ?" ze geeft ze een verontschuldigde glimlach. Voor Caroline nog wat kan zeggen richt mijn moeder ons weer op ons. "Familie bespreking, in de keuken nu". Mijn moeder wijst naar de keuken waar wij zwijgend heen lopen.