Sinavlarrr sinavlarrrr aksatmadan yazmaya calisacagim şimdiden teşekkürler :)))
Annem başarılar öpücüğü verdi.Bende çaktırmadan Alp'e bakıyordum.Biran göz göze geldik gülümsedi ve yanıma yaklaştı.kalp atışlarım iyice anormalleşmişti.
"Başarılar Sera umarım kazanan sen olursun şüphem yok ama " dedi.ne diyeceğimi bilemiyordum donup kalmıştım.Burcu beni durttü ve ona dönerek " teşekkürler Alp Sera çok heyecanlı ve hicbirseyin farkinda degil kusura bakma"Alpte bana dönerek "sorun değil bu çok normal"diyerek cümlesini tamamladı.
Sonunda bu sinir bozucu adam sonuçları aciklayacakti.Kısa bi giriş yaparak """MERVEEE""" diyerek bağırdı.Ben o an kulaklarımı kapamistim ve bağırmaya başladım benim resmim çok güzeldi ve ondan güzeli olamazdı tabiiki olamazdı çünkü onu ben yaptım kürsüye doğru koşarken esmer,kısa,kilolu al yanaklı bir kız onumde dikildi. Kaşlarimi çatarak yerime geri döndüm Annem
-tatlim çok üzgünüm
-sus anne hiçbirşey dinlemek istemiyorum.
Hemen eve gittim.Ağliyordum b agiriyordum çok kötü olmuştum onca emek!! Onca ümit!! Onca hayal!! Kahrolsun hala agliyordum kapımı kilitledim ve dizilerdeki o ortalığı dağıtan havalı oyuncular gibi dağıtmaya başladım.Burcu geldi içeriye girmeye çalıştı izin vermedim sanırım depresyona girmiştim bunalimlardaydim.
Aradan bir hafta gecti ve bir telefon geldi
-Alo
-Merhaba Sera hanimlami görüşüyorum?
-Buyrun ben annesiyim
-Sera hanım ile görüşmemiz gerekiyor
-Bir saniye
"SERAA KIZIM TELEFON SANA "
Koşar adımlarla salona geldim
Anneme kimmiş diye sormama kalmadan telefonu elime tutuşturdu
-Alo buyrun
-Merhaba Sera hanım resminizi çok beğenen ünlü ressam Martin Michel sizinle görüşmek istiyor
-Nee!! Martin Michel'ii pekala diyip telefonu kapattım.Ben Martin Michelin çok büyük hayraniydim.
