Kış aylarındaydık,okuldan yavaş adımlarla dönüyordum. Soğuk ve kuru rüzgar her nefes alışımda ciğerlerime doluyor ve boğazımı yakıyordu. Caddenin kenarında sıcak ve Şirin bir kafe&pastacı gördüm. Sanıyorum yeni açılmıştı içerideki küçük ve turuncu loş ışıklar gözlerimi rahatsız etmeden kamaştırıyordu. Moralsiz olduğum halde bir şey beni oraya çekmişti kapıdan içeri girdiğimde kafamın içinde sıkış tıkış duran tüm sorunlar yok olmuştu. Etrafa biraz bakindiktan sonra masalardan birine geçip oturdum. Bir bardak kahve söyledim ve kitabımı açıp okumaya başladım. Küçüklüğümden beri hayatımın büyük kısmını kitap okumak ile geçirmiştim, fakat ilk defa kitabımı okurken sadece kitabı düşünebiliyordum. Bu beni çok huzurlu ve mutlu etmişti. Artık zamanım oldukça buraya gelmeye karar verdim. Fark etmeden bu küçük yerde bir buçuk saat geçirmişim . Ne kadar buradan çıkıp eve gitmek istemesemde en azından annem için eve eri dönmeliydim. Hesabı ödeyerek mekan'dan çıktım . Hava kararmaya başlamıştı. Hızlı adımlarla yürümeye karar verdim. Eve vardığımda annem uyuyordu. Fakat kapının gıcırdaması ile uyandı. Benim için endişelenmiş olmalıydı ki hemen yanıma gelip soru sormaya başladı. Sorularını cevaplayıp onu yatıştırdıktan sonra odama gidip hızlıca üstümü değiştirdim. Ve annemle birlikte mutfağa girdik. Babam'ın ve agabeyim in işten dönmesine az kalmıştı. Bu yüzden acele ile çorba ve pirinç pişirdik. Herkes geldikten sonra hızlıca sofrayı kurduk ve yemeğe oturduk. Her zaman olduğu gibi bu akşamda evin boğucu havası devam ediyordu. Daha yemeğimden bir kaşık bile alamamışken , bir yandan ağabeyim diğer yandan babam a hizmet etmekle yükümlüydüm. Sürekliya su yada tuz istiyorlardı. Üstüne bir de yemeği begenmeyip bahane üretiyorlardı. O an annemin yorgun ve soluk yüzüne baktım ve yüzündeki tüm bu kusurların adam olamayan erkeklerin ona bunca yıl hizmetçisi gibi davranıp onun yüzünde bıraktığı yorgunluğu gördüm ve ona acıdım. Bundan sonra yüzümü asmamaya ve mutlu görünmeye çalışacağım. Sadece ANNEM İÇİN! ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Damlalar
ChickLitEvet..Babam'la aramdaki bir devir çatişmasıydı. Bir erkeğin bir kadından üstün olmadığını gösterebilme çabası. Babamı çok sevdiğim halde sarılamama kokusunu çekememe hasreti. Zira babamın bana verdiği bir umut bana bir ömür yetiyor du. Benimse baba...
