Oğuz zamanında, Kanlı Koca isminde bir gürbüz er; onun da, Kan Turah isimli yiğit bir oğlu vardı. Oğluna, "Gel seni evlendireyim" dedi. Oğlu, iyi de, "Benden hızlı, benden nişancı, benden kuvvetli bir kız isterim" deyince, babası, "Oğlum sen kız istemiyor, yavuz bir yiğit istiyorsun" diye cevap verdi. Kan Turah çıktı kız aramaya. Koca Oğuz illerini gezdi, bir tane dahi İstediği gibi bulamadı.
Trabzon Tekfurunun tam da böyle bir kızı vardı. Lakin, kızı almak için üç tane canavarı haklamak lâzımdı. Nice gençler, diğer canavarların yüzünü dahi görmeden, birincisi tarafından haklanmış, kelleleri kale duvarına asılmış idi. Kan Turah, "Ben bu canavarları öldürür, bu kızı da alırım" diyerek babasından izin istedi. Babası, oğlu vazgeçsin diye çok diller döktü. Amma ne mümkün? Çaresiz razı olup, şans diledi.
Kara Turah, kırk yiğit yoldaşı İle Trabzon iline vardı. Tek-fur'un adamları beylerine haber verdiler. Bey onları çağırtıp, ağırladı. Kan Turah, "Ne için geldiniz" sualine, "Allanın emri ile kızınızı almaya gelmişim" diye cevap verdi.
Tekfur, Kan Turalı'nın soyunmasını söyledi. Vücudu ve yüzü çok güzeldi. Tekfur'un kızı Selcan uzaktan gördü, vuruldu. "Keşke babam razı olsa da şu oğlana varsam" dedi.
Ortaya Kara Boğa canavarını getirdiler. Bunu gören Kan Turah yoldaşları ağlaştılar. Kan Turalı "Ne ağlaşırsınız, verin gürzümü" deyip, Boğa ile kavgaya tutuştu. Nice boğuşmadan sonra, Boğayı yere çaldı. Kafasını kesti, derisini yüzdü, getirip Tekfur'un önüne koydu. >
Bu sefer, karşısına bir aslan çıkardılar. Onun da hakkından geldi... Yetmedi, canavar deveyi üzerine saldılar. Kan Turah onu da yendi... Tekfur, "Bu yiğidi çok sevdim, kızımı da verdim" dedi. Ateşler yakıldı, yemekler yapıldı, Kan Turah ile kız gerdeğe konuldu. Kan Turah, "Anamın babamın elini öpmeden gerdeğe giremem" deyip, atma atladı ve baba yurduna geldi.
"Babama haber salın, yiğit oğlu geldi" diye ünleyip, beklemeye başladı. Bu arada Tekfur'un kızı, kılıç kuşanıp yiğidinin peşine düşmüştü. Tekfur'un kendisi de kızını vermekten caymış, altı yüz askeri ile o da, oğlanın peşine düşmüştü. Gelip Kan Turalı yorgunluktan uykuda idi. Kız babasının adamlarından önce yanına vardı. Tekfur'un adamları gelip, etraflarını sarınca, yiğidini uyandırdı. Birlikte savaştılar. Selcan Hanım, epeyce düşman hakladı. Döndü geldi, Kan Turalı yok. Bu sırada, Kanlı Koca ve hanımı, savaş yerine varmışlardı. Baktılar oğlan yok, bir yiğit kız var. Kız, onların kim olduğunu anladı. Hep beraber yürüdüler.
Kız baktı, ilerde bir kavga var. Anladı ki Kan Turalı oradadır. Kavganın üstüne vardı, düşmanı önüne kattı. Düşman neye uğradığını şaşırdı. Kan Turalı ile Selcan Kız böylece bir kere daha kavuştular... Beraber, Kanlı Koca'nın yanına vardılar...
Toylar edildi, düğünler yapıldı. Dedem Korkut geldi, boy boyladı, soy soyladı, güzel sözler söyledi.
