Must Be Love<3 [ON-HOLD]

Chapter 1- Rooftop

Pyuri's PoV

"Waaaaaaaaaa!" sigaw ko dito sa rooftop. Nakakainis sya! Akala mo kung sinong gwapo--pero ang gwapo niya talaga eh! Kaya parang hindi ako sasakyan ng salitang MOVE-ON! Huhuhu.

"Ang ingay! Aish!" napakunot ang noo ko dahil may isang nilalang na nandito? Sa rooftop? Sa pagkaka-alam ko walang taong nanatili dito maliban sa isang weirdo'ng katulad ko.

"Sino ka ba?! Bakit nandito ka sa rooftop ha?!?" sigaw ko.

Pero ano kayang itsura niya? Hindi ko kasi siya mahagilap eh. 

*iling*iling*

Loyal ako kay Yuhan. Oo , sa kanya lang umiikot ang axis ko. Siya lang ang mahal ko. Pero waaaaaaaaaah!

"Bakit?! Pagmamay-ari mo ba ang rooftop na'to ha?!? Tsaka pwede ba? Ang ingay mong babae ka! Ano bang problema mo sa utak ha?!?"

"Hoy lalake! Anong problema ko? Kase ano... Waaaaaaaaa! Huhuhu" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil biglang bumuhos ang masaganang luha ko na dumadaloy mula sa aking mata. Ang puso ko'y sawi.

"Ano ba?!? Teka... Umiiyak ka ba?" 

Ang tanga pala ng isang 'to no? Malamang may luha diba? Alangan namang tears of joy 'to? Pero pwede din. 

Hayy!

"Hindi. Pawis lang 'to. Napagod mata ko. Kaya ayun! Pinagpawisan!" 

"Abnormal" bulong niya pero narinig ko pa din. Bakit sinabi ko pang bulong? Hayy!

"Anong sabi mo?!?"

"Don't fvckin' shout , will you?"

"Kfine! Kfine! Kfi---"

"Why are you crying?" tanong niya habang nakatingin ang mata sa libro. Sino bang tinatanong niya? Ako o yung aklat? Ang labo =_=

"Why am i crying?" 

"Ewan ko sayo!"

Ano ba yan?! Akala ko may kaibigan na akong mapagsasabihan ng problema. Wala pala . Hayy buhay parang layp! Huhuhu.

-Flashback-

"Pyuri..."

"Bakit?"

"Let's end this"

"Huh? Di pa ako tapos kumain--"

"No. It's about you and me. About us. Let's end this fvckin' relationshit!"

"Goodtime ba 'to? kinakabahang tanong ko dahil  tingin ko seryoso siya.

"No. I'm dead serious. Let's break up , Pyuri"

"Yuhan... Tingnan mo ako sa mata. Tapos sabihin mong tapos na talaga" umiiyak na sabi ko. Ngayon pa lang parang mamamatay na ako. Sobrang sumisikip na ang dibdib ko.

"I don't love you anymore , Pyuri. Let's stop this. In fact , hindi talaga kita minahal. Anong tingin mo sa akin? Cheap? Pumapatol sa isang weirdo? Wake up , Pyuri! Pinagpustahan ka lang namin. At nung napa-Oo na kita. Nanalo na ako. Pero pinagpatuloy ko pa din dahil natutuwa akong pagtripan ka. Ang stupid mo alam---"

*slap*

I slapped him harder. 

"O-okay.... B-bye!" sabay takbo ko papuntang rooftop.

-End of Flashback-

"Waaaaaaaaaa! Huhuhu. Ang yabang niya! Akala niya ang gwapo niya , pero ang gwapo niya kase talaga eh! Huhuhu. Makalimutan ko kaya siya?" sabi ko sa sarili ko.

"Ang babaw mo! Parang ganun lang , umiyak ka na?! So , mayroon na palang pumalit sa pwesto ko ngayon? Ang lakas ng loob ng X mong magpaiyak ng babae ha? Hindi ba niya alam ang batas sa eskwelahang ito?"

"Ano batas?"

"NA AKO LANG ANG DAPAT MAGPAIYAK SA MGA BABAE DITO. No ones. Pero--- *tingin mula head to toe*  

Kung ako ang nasa posisyon niya? Hindi ko din kayang sikmurain ka. Tss" and he leave me dumb.

Anong sabi niya?!?