MULTİMEDYADA URAZ VAR
Telefonumun sesini duydum
-Alo
-Efendim
-Sara hanımlamı görüşüyorum
-evet buyrun benim
-Ben zade holdingten arıyorum bi tasarım yarışmamız vardı
-evet
-Yarışmamız sonuçlandı sizi onun için aradık yarışmada 2. Oldunuz
2,mi inanamıyorum yüzüme kocaman bi gülümseme yayıldı
-bu gün sizi 3 gibi bekliyoruz ödülünüzü vermek üzere
-tamam gelicem
Telefonu kapatıp kendimce dans etmeye başladım etrafımda döndüm 1. Olamasamda yine dereceye girmiştim ve bu bize yeterdi.
Bu en mutlu günlerimden bitanesiydi ve güzel olmalıydım hemen duş aldım . Dolaba biraz göz gezdirdikten sonra üstüme oturan siyah sade bi elbise giymeye karar verdim ayağımada alçak topuk siyah bi ayakkabı. Her hafta alışveriş yapıcak durumumuz olmasada teyzemin yaşadığı zamanlar çok alışveriş yapardım oyüzden kıyafet konusunda bi sıkıntımız yoktu.saçlarımı biraz dalgalandırıp açık bıraktım saçlarım sarıydı gerçek rengi olmasada yakışıyodu.saate baktığımda 2.30 olduğunu gördüm hemen evden çıkmak için ceketimi ve çantamı alıp kapıyı kitledim.Bu halimle otobüse binemeyeceğim için taxiye binmeye karar verdim.Son paramıda taxiye verdikten sonra arabadan indim.Büyük haflerle "ZADE HOLDİNG" yazıyodu oldukça ihtişamlı bi yerdi teker teker basamakları çıkmaya başladım biraz yürüdükten sonra bi çalışana nereye gidiceğimi sordum uraz bey diye birine gitmemi söyledi.geniş koridorda yürürken çantamda bişeyin titrediğini gördüm hemen telefonumu almak için çantama elimi soktum ama , bi türlü bulamadm,Biraz arayış sürdükten sonra elime telefonum çarptı tam alıcaktımki üstüme bişey çarptı ve yere düştüm.önümdekinin ayaklarını görebiliyordum
-Önüne baksana
Diye cırladım adam kalkmama bile yardım etmedi sendeleyerek kalktığımda donup kaldım bu oydu
-Sennn!!
Gözlerimi kısıp konuşmuştum.beni gördüğüne çok şaşırmış gibiydi tek söz bile söylemeden yanımdan hızlıca uzaklaştı.Arkasından baka kaldım
-umarım burda çalışmıyordur
Diye geçirdim içimden.Bi kaç kişiye daha sordum ve sonunda uraz beyin odasını bulmuştum.Odanın kapısını tıklatıp içeri girdiğimde,Heryerin beyaz olduğunu gördüm sadece bi kaç dosya ve biblolar renkliydi oda çok ferahtı.Odada kimse yoktu bende geniş deri koltuğa oturup beklemeye başladım.Yarım saat bekledikten sonra kapı açıldı ve inanamıyorum
-demek genç tasarımcımız sensin
Beni kovdurtan adam dademin bana çarpman olduğum yerde donakalmıştım
-senin burda ne işin var?
Demekle yetindim.elini bana uzatıp tolalaşmak istercesine
-ben Uraz zade
Hayır bu olamaz.Ama hiç bozuntuya vermeden
-Bende Sara Yalçın
Şimdi ne yapıcağımı bilmiyodum. Bi ton laf söyleyip burdan çıkmak istiyordum ama bu paraya ihtiyacımız vardı
-herhalde artık kim olduğumu anlamışsındır
Yüzünde havalı bi ifade vardı ama bu yarışmayı hakkımla kazanmıştım paramı alıp burdan çıkıcaktım
-Tasarımların çok beğenildi ilk üçe girmeyi başardın ikinci oldun
Bunu zaten biliyodum devam etti
-İlk üçe girenlere iş imkanı sağlıyoruz
Ne yani yanında çalışmamımı istiyodu aslında iyi bi fikir olabilirdi .ama bu adama yani uraza katlanabilirmiydim bilimiyorum görünüşü iyi olsada çok ukala ve egoist biriydi belkide yeni tanıştığım için böyle düşünüyodum eski patronumda çok sinir bi insandı , ama katlanabiliyordum bu teklifi kaçırmamalıydım
-Bu çeki bankadan tahsis edebilirsin
Elinde bi kağıdı bana uzatıyodu çekinerek aldıp çantama koydum
-Teklifime cevap vermedin burda tasarımcılık yapmak istermisin
Dedi yine küçümseyen bi tavırla ne yapıcağımi bilmiyordum ve beni bu durumdan kurtaran titreşim uraz bana çarpmadan öncede titremişti ama sonra unutmuştum
-bi dakika
Deyip odadan çıktım arayan hazaldı
-sara
-Dur bi dakika iki güzel haberim var sana
-noldu??
-yarışmada ikinci oldum ve burda tasarımcılık yapmamı istiyolar
-Oha bu çok güzel bi fırsat
-Yani kabul ediyimmi
-et tabiki hadi ben seni oyalamayım öylesine aramıstım zaten
-tamam görüşürüz
Diyip telefonu kapattım odaya tekrar girdim koltuğa oturdum
-şey.. ben teklifini düşündüm kabul etmek istiyorum
Şaşırmış olacakki biraz bana baktıktan sonra ayağa kalkıp
-iyi yarın saat 8'de burdasın
Deyip odadan çıktı nasi yani işi nası yapacağıma dair en ufak bi fikir bile vermedi öylece çıkıp anlaşılan beni zor günler bekliyodu
