Kairah's POV
It's been five weeks since the accident happened and my mom is really pissed about it and lectured me the following day. She told me that she would hire a bodyguard for me, Duh.. I'm too old to take care of my self.
"Kairah! Hurry up! We'll be on traffic if we don't leave early!" Sabi ni Mama bibili daw kami ng mga gamit ko sa school, kaya no choice din ako kailangan kong sumama.
Ililipat na raw ako ng school, pero makakasama ko pa rin sila Shine at Amber. Dahil dun din daw sila lilipat. Nasakotse kami ng may tumawag kay Mama may Emergency meeting raw.
Kaya ibinaba ng driver si Mama doon sa office niya. So I was left alone but don't worry I can take care of my own. Nang makapunta na kami sa mall tiningnan ko yung listahan para malaman ko kung ano yung unang bibilhin ko ng may nakabanga sakin.
"Ouch!" Sigaw ko habang hinahawakan yung braso ko. Habang tiningnan ko yung lalakeng nakabanga sakin nakaupo siya sa sahig habang kinakamot niya yung pwet niya, inabot ko yung kamay ko para tulungan siya, hinawakan naman niya yung kamay ko at hinila ko siya patayo.
Parang Familiar siya sa saakin. Itong hawak na to, alam ko to.
"I'm so sorry, did I cause any trouble?" sabi niya habang nakatingin siya sa listahan ko. Hmmmm....... Dark brown hair? Greyish brown eyes? Wait! Jake!
"Do I know you?" Sabi niya sakin habang iniscan yung mukha ko.
"Jake?!" Sabi ko habang gulat na gulat sa nakita ko.
"Kairah?! Anong ginagawa mo rito?"
"Ikaw?! Anong ginagawa mo rito?!"
"Tino mo rin kausap no?" As usual suplado parin.
"Bahala ka na nga dyan!" Sabi ko with extra taray effect. Ng tumalikod na ko hinawakan niya yung balikat ko at pinaharap sa kanya.
"To naman hindi mabiro.." Sabi niya with a frowning face, ang cute niya talaga tingnan."Naghahanap ako ng school supplies, ito ohhh." He smiled while showing me his list."Ikaw." Nagtanong siya pagkatapos ibaba yung listahan niya.
"Same." I told him with an expressionless face.
Inakbayan niya ako at nagsalita. "Great! We can shop together!" Biglang nagbago yung expression ng mukha niya. Sabay kaming nagshopping.
Habang naglalakad kami tinanong ko siya kung anong section niya sa school ng may nakasalubong akong lalakeng tumatakbo, nagbangaan kami at parehas kaming napaupo sa sahig.
"Owwww........" What the, kanina pa akong nakakabanga ahh.
"Watch where you're going pal." Sabi ni Jake with clenched fists.
"I'm so, sorry I'm in a bit of a hurry." Sabi ng lalake sabay tayo."I'm really sorry, I-" Naputol siya sa sasabihin niya at nakita kong nanlaki ang mga mata niya sakin. He looks familiar. "I really have to go." Sabi niya, mukhang aborido siya. "I'm really sorry............. By the way you're welcome." He said with a wink. Then he left. He looks kinda cute. Tiningnan lang siya ng mga mata ko habang papalayo samin.
"Are you okay...?" Sabi ni Jake. Why does he even care??? Parang hindi na siya yung Jake na kilala ko. Yep! May pagkasuplado parin pero bakit siya naging Softie.?
"Yep! I'm Fine...." Sa totoo lang hindi ko naman talaga siyang gusto makasama pero kinulit niya ko ehh. At alam kong hindi niya ako titigilan pagsinabi kong Hindi.📒Pagtapos namin bumili ng Supplies📒
"Sige una na ko." Sabi ko kay Jake habang kinukuha yung mga gamit ko sa kamay niya.
"Geh. Kita nalang tayo sa school."
Nung nasa kotse na ako naalala ko yung sinabi sakin ng lalake. 'You're Welcome'.
What does that even mean para saan yung welcome?🏠Pag uwi ko sa bahay🏠
"Ma! I'm here!" Nilapag ko yung mga pinamili ko sa mesa, nagtungo na ko papunta sa aking kwarto. Pagdating ko run hindi na ko nakapag dinner at bumagsak na sa kama ko. Nagring yung phone ko, kinuha ko ito at tiningnan kung sinong tumatawag. Si Jake?!
Pero paano niya nakuha yung number ko? Inend ko yung call at bumalik ulit sa kama. Mayamaya nagring ulit. This time sinagot ko na.
"Ano ba?! Paano mo nakuha yung number ko?! Ano bang kailangan mo?!" Sabi ko siguro alam niyang galit ako kaya medyo matagal din siya bago makasagot.
"I love you too." What?! Ang bilis nanaman ng tibok ng puso ko. I love you raw?
"A-ano? Pakiulit."
"Goodnight. Kairah. Goodnight, mahal ko." Anong pinagsasabi nito?
"Kung wala kang magandang sasabihin ibababa ko na to."
"Hindi joke lang, binigay kasi ni Shine tong number mo." Nararamdaman kong ngumingiti siya sa kabilang linya.
"Oh, tapos?"
"Tapos... I just want to hear you sweet voice."
"Mr. Jake Darvin Dela Cruz! Ano bang nangyayari sayo?!" Tumawa siya.
"Anong nangyayari sakin? Nainlove ako that's what." Nanginig ako ng marinig yung inlove. Ano bang nangyayari? Bakit siya nagkakaganito? Siguro dinare lang siya para lokohin ako.
"Kung pinapagawa sayo to ng kaibigan mo itigil mo na to!" Nakaramdam ako ng biglang pagkagalit.
"No! You don't understand! It's not a dare it's for real I promise." Ang sincere nang pagkasabi niya nun kaya sa tingin ko ay hindi siya nagsisinungaling.
"Really..."
"Really. Look I know why you don't trust any of us anymore, but please just one more chance and I'll make sure that you never regret it." And then I remember what Shine said.'Jake's change'
"So magpapaligaw ka ba?" Sabi niya ewan ko lang kung totoo to kaya napaisip muna ako.
"Uhmmmm......"
"Yes!"
"Hoy wala pa kong sinasabi."
"So... Is it a yes?"
"I think?"
"Yes, I promise you won't regret it." What did I just do?" Ok, goodnight see you at school."
"By the way anong section mo?"
"Opal... Bakit?"
"La lang."
"I'm looking forward to meet you in class, goodnight."
BINABASA MO ANG
Waiting for you
Teen FictionKairah an almost perfect seventeen year old girl has everything. Looks, Brains, and Money. She has it all. Except for one thing Lovelife Patuloy parin siyang naghihintay na darating na ang taong mahal niya simula pa nung siya ay Six Grader pa laman...