Zorba Sevgilim

20. Bölüm Sıradan gün

Gökçe bizim eve tasindi annem öl... Gerisini söylemek istemiyorum. Artik ikimiz kalıyorduk annemizle anilarimizi anlatip birbirimizi teselli ediyorduk. İkimizde ayni durumdaydik annesiz babasiz kimsesiz kalmistik. İkimizden başka kimsemiz yoktu o benim öz kardeşim .

Sabah uyandim diycektim ama hic uyumamistim ki Gökçede ayni durumda ikimizde 1 haftadir okula gitmemistik ama bugün gidecektik gitmek istemiyordum.

Üzerimizi giyinip evden çıktık. Bu son zamanlarda gülmeyi unutmuştuk. Arada ariyordu Berk . onuda özlemistim sirf onu gorucegim için okula gitmeği biraz daha istiyordum.

Okula vardığımızda herkes başımıza toplanmıştı.
- Başınız sağolsun
- Başınız sağolsun
- Başınız sağolsun
- YETERR !!! diye bağırdım. " o ölmedi ,onlar ölmedi , anladınızmi orda o tarafta daha mutlu olucaklar kavuştular tamammi ayni kelimeyi duymak istemiyorum tamammi yeter artik !!
Deyip gittim.

Ama hiç duygulanmamistim kendimi eskisinden daha güçlü hissediyordum ama Gökçe hâla alışamamisti . Orda Berki gördüm koşup boynuna sarildim .

- Aşkıım çok özledim
- Bende iyimisin güzelim nasilsin
- İyi olmaya çalışıyorum.
Gökçe geldi yanimiza
- Sen nasil oldun Gökçe
- İyi olmaya çalışıyorum Berk sağol.
Sohpet ediyorduk. Zil calinca sinifa girdik. Berkle ayni siraya oturduk siranin altından elimi tuttu hafifçe gülümsedim göz kırpıp önüne döndü. Hoca girdi içeri
- Başınız sağolsun çocuklar
Ya yine ayni kelime iç çekip saolun hocam dedim .

45 dakkalik sıkıcı ders saati bitmişti kendimi kötü hissediyordum o yüzden mudur yardimcisindan izin kagidi alip eve gittim.

Pijamalarimi giydim , sacimi ev topuzu yapip laptopumdan "Annem" şarkısını açtım. Kırgın çiçeklerdeki Meralden dinledim. Bi yandan şarkıyı söyleyip gizli gizli ağlıyordum anne acisi ne kötü şeymiş ya baba acisi da kotu ama anne daha farkli hele ikisi birden off ben tam güçlendim diyorum ama yine yıkılıyorum .

Merhaba arkadaşlar umarim begenirsiniz yorum ve vote yapmayi unutmayin yorumlariniz benim için onemli...