AŞKIN GÖLGESİ

6.Bölüm

...

Kadın yine hiçbir şey hatırlamayarak uyandı bir sabaha daha. İstemsizce yataktan kalkarak evin içinde gezindi. Tanımadığı bir ev ve aklının ucunda canlanmayan fotoğraflarla dolu bir duvar. Bir insan tanımadığı bilmediği bir evde uynanmak ve hiçbir şey hatırlamamak duygusunu, ve her akşam hafızasının silindiğini bilmek en acı verici şey olmalıydı.
Hastalığa yakalanmadan önceki zamana gidebilirmiydi?
O zamanlar da yaşadıklarını hatırlasa bir tebessüm olurmuydu ki?
Ne ailesini ne de arkadaşlarını tanımıyor. Zaten bir gün tanısa ikinci güne yine hiçbir şey hatırlamayacaktı.
Büyük bir mucize eseri sadece sevdiği adam hakkında bilgiler kalıyordu hafızasında. Belkide bu umuda tutulup hayatına küçük bir umutla devam edebiliyordu. Ama tek istediği ölmeden önce sevdiği adamı görebilmekti. Başka hiçbir şey umrunda olmayan kadın " tek bir umudum var o da sevdiğim adamı görmek" diyerek kendine bir hedef belirlemişti. Bu hedefini yerine getirmek için çaresi olmasada hayata bir düğüm gibi bağlanmıştı

...