Kurt’s POV
Napagisipan ko na umalis nalang muna ng bansa tutal ako nalang naman ang nandito eh ang parents ko nasa U.S. na at tsaka para mas mabilis din akong makapag-move on kay Kat.
******************************FlashBack******************************
Nandito ako ngayon sa kwarto nakatunganga lang sa harap ng laptop ko. Cheni-check ko lag ang Facebook account ko natgal na dib kasi simula ng nag-open ako eh at as expected marami nanaman akong messages at friend request. Nag-e-enjoy lang ako sa pagtingin ng biglang tumunog ang cellphone ko.Tinignan ko kung sino yung tumawag si Papa lang pala kaya agad ko namang yung sinagot.
ring...ring...ring...ri-
pa napatawag po kayo?
(oh anak kamusta ka naman dyan sa Pilipinas?)
ok lang naman po ako pa,kayo po dyan ni mama?
(ok lamg din naman, sya nga pala anak kela mo ba balak sumunod saamin ng mama mo dito matagal ka na naming hinihintay na sumunod saamin dito sa U.S. kelan mo ba balak?)
pa di ko pa po alam eh baka po pag natapos na po yung school yaer
(ah ganon ba sige anak aasahan ko yan ah)
oo naman pa ako pa
(hahaha p sohe na anak marami pa kasi akong gagawon eh next time nalang ulit ako tatawag ah palagi kang maiingat dyan)yes dad palagi naman akong nag-iingat eh
(pinapasabi nga pala ng mama mo sayo na kapag nagka-girlfriend ka na daw ipakilala mo daw agad sakanya)
hay nako si mama talaga wala paring pinag-babago
( alam mo naman ang mama atat mag-karoon ng apo)
hahhaha si mama talaga
(at alam mo din naman na gusto ko na din mag-kaapo kaya bilisan mo ah)
si papa talaga
(at dapat lalaki ah)
opo pa
(o sige na anak ingat ka dyan ah bye na)
kayo din po pa sige na po aalis din po kasi ako ngayon eh
(o sige anak)
Tapos ine-end ko na yung tawag ni papa, sila papa talaga. Matagal na kasing nasabi ni mama at papa sa akin na gmdapat daw lalaki daw ang unang apo nila, para mayroon daw agad tagapagmana kapag ako naman daw ang namahala sa kompanya namin. Pinagpatuloy ko na din yun ginagawa ko.
*****************************End of
Flash Back*************************Tama na rin siguro ying desisyon ko. Well nandito kami ngayon sa playground kasama ko ngayon ang buong barkada. Actually ako ang nag-patawag sa buong barkada, balak ko kasi sabihin sa kanila na aalis na muna ako ng Pilinas pero pagkatapos pa namna ng school year.
Andrew:Ah pre pwede magtanong bakit ba tayo nandito?
Miguel: oo nga Kurt bakit nga ba tayo nanadito kanina ko pa din yan tinatanong eh
Ako: kaya tayo nandito kasi may gusto akong sabihin sainyong lahat...
Edwin: and what is it?
Ako: pwede ba pataposin mo muna ako?
Edwin: ok
Ako: as i was saying kaya ko kayo pinapunta dito dahil may mahalaga akong sasabihin sainyong lahat at yun ay....
pupunta na ako ng U.S. dun na ako mag-aaral pero don’t worry kasi i will just finish my studies there then babalik na din ako dito
Kat: so tututuhanin mo talaga yun sinabi mo sakin ng dahil lang dun aalis ka na agad?
Ako: kailangan yun Kat, kailanagan ko yun para hindi ako makasakit ng tao dahil kilala ko ang sarili ko. kapag nag-mamahala ako hindi ko na iniintindi ang ibang tao kaya ako na lumalayo, dadil baka masirap ko lang ang relasyon nyo
Kat: Kurt wag ka na kasing umalis
Ako: Kat kung hindi ko lang talaga kailangan umalis hi di talaga gagawin to kaya lang...
Kat: kaya lang ano?
Ako: wala kalimutan mo na
Yassi: teka lang nga, so Kurt desidido ka na talaga
Ako: oo wala ng atrasan to
Kat: ok nakapag-desissyon ka na pala eh, tara na Kelvin uwi na tayo
Ako: Kat teka lang
Naglakad ako para habulin ko si Kat pero bago makalapit sakanya bigla syang nag-salita.
Kat: wag kang lumapit sakin Kurt hindi mo magugustohan ang gagawin ko sayo
Hindi nalnag ako sumagot sa sinabi nya sakin at pinanood ko nalang na makaalis silang dalawa ni Kelvin sa paningin ko. Hay naku buhay nga naman aalis na nga lang magagalit pa si Kat saakin hayaan mo na aalis na din namna ako kaya wala ng saysay yung galit nya saakin.
Kat’s POV
Nakakaasar hindi ko talaga sya maintindihan. Ano ba kasing problem nya bahala na nga sya sa buhay basta ang alam ko masaya na ako ngayon dahil nandito na si Kelvin sa tabi ko.
Kelvin: ok ka lag ba? wag mo na kasi alalahinin yun malay mo may dahilan sya kaya nya yun nagawa
Ako: ha? anong ibig mong sabihin?
Kelvin: wala
Ako: ano nga?
Kelvin waa nga kulit mo talaga
Ako: ok sige ako na talaga ang makulit
Kelvin: pikon na sya
Ako: hindi ako pikon nuh naiinis lag ako ok?
Kelvin: ok
Hindi ko na pansin na nandito na pala kami ni Kelvin sa tapat ng bahay namin. Kaya agad na akong nag-paalam sakanya. Pagid na din kasi ako eh.
Ako: oh pano ba yan Kelvin uwi na ako ah, ingat ka
Kelvin: ang bilis namna nating nakapunta dito sa bahay nyo, kaasar naman oh
Ako: ikaw talaga sige na umuwi ka na nga
Kelvin: kiss ko muna
Ako: ano umuwi ka na nga
Kelvin: hindi ayaw ko kiss muna hindi ako uuwi hanggang hindi mo ako kini-kiss
Ang cute nyang tignan para syang bata na nag-mamakaayaw sa mommy nya. Ano pa nga bang maggaawa ko kilala ko na naman si Kelvin pa sinabi nya gagawin nya talaga. Kaya kiniss ko na sya sa lips nya pero smirk lang naman yun.
Ako: oh ayan ha pinagbigyan na kita kaya umuwi ka na, ok?
Kelvin: yes boss
Ako: ok sige ingat ka
Tapos sumakay na ulit sya sa kotse nya at pinaharurut na nya ang kotse. Pumasok na din namna ako sa bahay para mag-pahinga. Bahala na nga si Kurt sa buhay baka ng atama si Kelvin na mayroon dahilan si Kurt kung bakit sya aalis ng bansa o talaang dahil lang talaga yun sa studies nya. Hay ewan.
***********************************Ano na kayang mangyayari ngayon kay Kurt?
What do you think about my new UD winner ba ?
Paki Vote,Comment,and Follow me nalang po :-)
NO SILENT READING...
ENJOY READING !!!
BINABASA MO ANG
Ang Sarap Palang Magmahal Ng Taong Hindi Ka Mahal Lasang Tanga...
Teen FictionHope you like may new story... And sorry sa mga magiging wrong grammar and errors ko... And please don't think that my stories are imature... *Vote*Comment*and Follow* ENJOY READING!