Forbidden Love

Chapter 4

Forbidden Love
Chapter 4
xxxladyhatsunexxx

~

I need to escape. Pakiramdam ko pag nandoon ako sa bahay eh anytime magkakabangga kami. I dont want our world to collide. Im suffocating there! Yung mga titig pa lng niya na halos tumatagos sa kaluluwa ko eh di ko na matagalan. Gusto kong alamin kung anong nasa utak niya pero ang hirap niyang basahin! That man is covered with mystery. And that man is unfortunately my brother.

I want to sort out my feelings. Im 17 yet I cant still differentiate whats real and not. Nalilito parin ako kung bakit ko to nararamdaman sa kanya. I mean, hell! Hes my brother! Dapat di ako makaramdam ng maliscious things sa kanya dahil kuya ko sya! Magkadugo kami. We have the same blood running in our veins, pero half nga lng but it doesn't make sense! Kapatid ko parin siya! Kahit pagbali-baliktarin ko pa ang mundo, magkapatid parin kami and that wont change. Naririnig ko nga sa classmate ko kung gaano niya ka-close ang kuya niya at naiinggit ako. Kahit nga si Alex na bading close pa rin iyong kuya niyang si Allen. Kasalanan ko to eh. Kung di ko lng to nararamdaman ang ganito, I wouldnt be confused!

I wish things were more different. But its not. This is the reality. And I have to fucking wake up before I got drown with this nightmare.

Nagdadrama ako dito sa starbucks habang pinaglalaruan iyong chocolate cake and cookies anf cream frappe ng tumugtug iyong kantang Foolish Heart.

Parang nanadya ang tadhana. Bagay na bagay sa akin. Foolish kasi ako eh! I mentally roll my eyes at sinabunutan ang sarili ko. I hate this fucking feeling.

Para madistract ako eh nilantakan ko nlng yung chocolate cake at dahil sa katakawan ko eh nabulunan ako. Nakarma ang gaga! Malandi kasi. I made a note to my mind to ask myself later if Im still mentally alright kase parang inaaway ko na iyong sarili ko. Yung mokong na yun kase eh!

"Miss? Okay ka lng?"

I heard a manly voice asking that. Ang sarap niyang kutusan sa bayag kasi alam naman niyang di ako okay, tinanong pa talaga niya! Stupid. I looked up to see who it was at mas nabulunan pa ako nung makita ang mukha niya.

Sheeeeeeet!

Ang gwapo!

Hindi pa ako nakakarecover sa pagka-tanga ng cake na nasa lalamunan ko nahumarang-harang eh dinagdagan pa ng isang cake na gusto kong tikman. Iyong nagsasalita na cake. Ay Gwyneth! Ang landi mo talaga.

I composed myself kasi nakakahiyang makita niya akong nabulunan. Siguro iniisip niya na parang baboy ako kumain kaya ako nagkaganito. I pulled out a napkin and wiped my mouth. Tinignan ko muli siya at ngumiti. "Yes, Im okay."

I controlled myself not to tuck my hair kase parang nagpapabebe ako pag ganoon. Pero gusto ko talagang magpa-cute sa lalakeng ito eh.

He has a very masculine face but hindi siya masakit sa mata. A prominent jaw, very expressive gray eyes, a beautiful nose and those lips whom Im sure would really be as sweet as the chocolate cake Im eating. And very delicious too.

Naglalaway tuloy ako ngayon.

Nagtitigan lng kami and I saw familiarity in his eyes kasabay ng paglaki ng mga mata niya. "Gwyneth?! Gwyneth Celestine Garcia?"

I was shocked when he stated my full name. Bat niya ako kilala?

"Dont you remember me anymore? Si Zeke ito! Classmate mo noong Grade 6! Zeke Ferrero!"

Sumimagot ako sa tinuran niya. Naaalala ko na sya. Isa siya sa mga goons na umaway sa akin noon at bumugbog kay Zach. Pero bakit ang gwapo na niya ngayon?

"Oh, one of those goons who bullied me." I raised my brow and darted my gaze towards him. Note the sarcasm here.

"Hey, hey. I know youre angry with me. Pero away bata iyon. Im sorry kung pinagtripan ka nmin noon. Your just too cute when you are furious kaya inaaasar kita palagi. Sorry kung sumobra ako."