Believe (One Direction~Niall Horan)

023- I've got feelings

Tamara's POV

Voorzichtig laat ik me van het bed glijden. Vandaag mag ik naar huis. "Kom je?" Niall staat in de deur opening en loopt naar me toe, om m'n tas over te nemen. Niall en ik zijn in de afgelopen weken erg naar elkaar toe gegroeid. Hij vertelde dingen over vroeger- die ik al wist, maar dat weet hij niet en we hebben veel gepraat. Vooral Niall eigenlijk, over zijn gevoelens en hoe hij het vond dat ik op Liam viel. Ik ben er nog steeds niet uit, hoe ik hem leuk heb kunnen vinden. Ja, hij is aardig, maar meer dan een beste vriend word het nooit. Niall daar in tegen. Ik wil dolgraag weer een relatie hebben met hem. Maar ja, Louis en zijn stomme plannen. "Dan zoen je hem gewoon, als je uit het ziekenhuis komt en als je voor de papz staat. Heb je ook geen geheimen meer." mompel ik Louis' woorden nog een keer na. "Wat zei je?" Niall draait zich om en kijkt me aan. "Niks." Hij knikt en wilt de hoek om lopen, naar de rest. Ik pak zijn arm en trek hem terug. Hij kijkt me vragend aan, maar heeft niet de kans om wat te zeggen, omdat ik mijn lippen op die van hem druk. Hij laat mijn tas vallen en plaatst zijn handen op mijn heupen. Mijn handen leg ik om zijn nek en ga dan met een door zijn haar.

"Waarom?" vraagt Niall nadat we de kus beëindigt hebben en we op adem zijn gekomen. "Ik leg het je later wel uit." Ik pak mijn tas in de ene hand en met de andere pak ik Niall's hand, die nog aardig verward op dezelfde plek als net staat. Ik trek hem mee naar de rest, die ons raar aankijkt. "Waarom kijkt Niall........ zo?" besluit Harry te vragen. Ik haal mijn schouders op, hij weet het vast wel. Harry grinnikt en loopt naar me toe. "We gaan naar huis!" Hij pakt mijn tas over en rent dan, samen met Louis, richting de trap. Alana en Michelle schudden hun hoofd. "Die gaan nooit veranderen." mompelen ze, tegelijk. Ze besluiten om ze achterna te rennen. Wij -de rest- lopen rustig naar de trap, het valt me op dat Liam stil is en mijn blikken ontwijkt.

Als we onderaan de trap staan, laat ik Niall's hand los en ga naast Liam lopen. "Wat is er?" "Zie je dat dan niet? Jij vind Niall leuk en hij jou," zegt hij, daarna gaat hij over ik fluisteren. "Maar ik doe er alles aan om je terug te winnen." Hij drukt een kus op mijn mondhoek. "Ik ben nooit van jou geweest." mompel ik verward. "Ik wil je en ik krijg je." Hij glimlacht naar me en rent dan naar de jongens. Verward loop ik er achter aan. Is het zo duidelijk? Dat ik Niall leuk vind. Waarom wilt Liam me zo graag dan? Ik zucht en neem dan een sprint naar de jongens. Ik praat straks wel met Niall en de rest.

Na dat ik bijna ben flauwgevallen, door de flitsen van de paparazzi, de jongens handtekeningen uit moesten delen, zitten we nu in de auto. "Tam, gaat het?" Louis werpt via de achteruitkijkspiegel een blik op me en ik glimlach terug. Ik laat m'n hoofd tegen Zayn's schouder vallen, omdat hij naast me zit. Liam zit aan de andere kant, maar na wat er gebeurd is, lijkt dat me geen goed idee. Ik voel Liam's hand, mijn hand pakken, maar ik trek hem terug. Liam werpt me een onderzoekende blik toe, zelf staar ik boos terug. Niall -die voorin de auto zit, naast Louis-, volgt alles en zelfs nu weet ik, dat hij een hele grote glimlach op z'n gezicht heeft zitten.

"Kom mee." Zodra we binnen zijn, trekt Niall me mee. De trap op naar zijn kamer. "Uitleg." Ik kijk hem aan. Hij kijkt weg. Ik loop naar hem toe en druk, voorzichtig, mijn lippen op die van hem. Helaas trekt hij zich gelijk terug. "Eerst uitleg." mompelt hij, maar hij heeft toch een glimlach op zijn gezicht. "Ik hou van je." Zijn gezicht gaat weer verward staan en ik ga op het bed zitten. Dit wordt nog een lange uitleg.

Ik sluit mijn ogen als Niall nog steeds niet heeft gereageerd. "Als jij niks voor mij-" ik stop met praten als ik Niall's lippen voel. Ik sla zijn armen om m'n nek. Na een paar minuten haalt hij zijn lippen van die van mij. "Ik ook van jou." mompelt hij.

Niall's POV

"En nu uitleg." zeg ik en ga naast Tamara zitten. "Uitleg........... Kan je echt uitleg geven over hoe je van iemand houdt?" Ze kijkt me lachend aan. "Waar komt dit ineens vandaan?" "Mijn geheugen." "Je hebt hem terug?" gok ik. Tamara knikt. "Dat is geweldig." Ik buig naar voren en sla mijn armen om haar heen. Mijn hoofd zit verstopt in haar nekholte en ik druk er een kus op. "Tam?" vraag ik daarna en verbreek onze knuffel. "hm." ze heeft haar ogen gesloten. "Zou je mijn vriendin weer willen zijn?" Ze opent haar ogen en kijkt me aan. "Lijkt me geweldig Niall." Ik trek haar op m'n schoot en druk een kus op haar lippen, haar armen liggen om mijn nek. Voorzichtig strijk ik met mijn tong over haar lippen, voor toestemming, die ze geeft. Na een tijdje haal ik mijn lippen van die van haar. Ze haalt haar armen bij mijn nek vandaan en laat haar hoofd op mijn borst vallen.

Voorzichtig leg ik Tamara neer op het bed en sla de dekens over haar heen. Ik druk nog een kus op haar voorhoofd en loop dan naar beneden. Niet te geloven dat ik haar weer terug heb. Ik had gedacht dat ze nooit meer mijn vriendin zou worden, maar ik had het mis. Met een smile loop ik de kamer binnen. De jongens zitten relaxed tv te kijken, samen met de meiden. "Wat loop jij te smilen, Horan?" Ik kijk Harry aan, 1 blik is volgens mij al genoeg. "Hij zit in de zevende hemel." grinnikt Harry. Ik haal mijn schouders op en ga naast Louis zitten. "Tam?" fluistert Louis. "Vriendin." fluiter ik nog zachter terug. Louis begint te glimlachen. "Ik ben blij voor jullie."