Bende isterdim beni ağlatacak değil , güldürecek birini . Hep yanımda olmasını . Ümitsizliğe düştüğümde onu hatırlayıp tekrar ayağa kalkabileceğim birini . Bende isterdim beni karşılıksız , yalnızca ruhum için seven birini . Anlatmama gerek kalmadan gözlerimden her şeyi okuyabilecek birini . Konuşarak değil sarılarak anlaşabilmeyi . Her insan farklıdır deyip her güvendiğim her yeni kişinin arkamdan vurmamasını . Lakin benim tökezlesem ellerimden tutar sandığım kimse , düşerken çığlıklarımı bile duymadı .
