I lied

Its the Truth

Migs

ilang linggo na ang nakakalipas,hindi naka-attend ng graduation si Alisha...malungkot pero kaylangan kong tanggpin.hindi kasi sya pinayagan ng doctor nya dahil hindi nya pa kaya

nasa ospital ako ngayon,at pinapanood sya sa maliit na bintana.Under therapy sya dahil hindi na sya makalakad

"Kanina ka pa ?"she asked,nakaupo sya sa wheelchair.tapos na pala ang session

"Oo"sabi ko,ako na mismo ang nagtulak ng wheelchair nya pabalik sa kwarto

"Ang ganda naman ng necklace mo !"sabi ko dahil napansin ko ang payat nyang leeg

"T-talaga ?"tanong nya,tumango ako

"well....di'ba Sabi ko mamaya ka na pumunta eh !"hinampas nya ako pero hindi na ganun kalakas

"Okay lang,hindi naman ako naiinip na panoorin ka !"I smiled

"Migs,may sasabihin nga pala ako saiyo !"she said,napahinto ako sa kakatulak ng wheelchair.

"Ano yun ?"tanong ko

"Punta muna tayo sa labas,ayaw ko pang bumalik sa kwarto !"she said,nagtuloy-tuloy na kami sa elevator pero under repair ito

"Gusto pasanin na lang kita ?"I asked,tumango sya

"okay lang ba ?"tanong nya

"Oo naman"tumalikod na ako at pinasan na sya.nagulat ako dahil napakagaan nya na,nakaramdam ako ng lungkot

"Oyy,mabigat ako noh !"she said

"Oo ngae,ano bang kinakain mo ??" I lied,napakagaan nya wala man lang akong kahirap-hirap ipasan sya.iniupo ko na sta sa bench at tinabihan

"Ano yung sasabihin mo ?"tanong ko

"Pumayag na akong magpasurgery !"she said,napaka serious ng mukha nya

"Makakabuti daw yun...sabi nila !"she added

"Ah...ganun"wala akong masabi !

"pero may chance na mamatay ako !"

---

April ang buwan kong kaylan inoperahan si Alisha...tumagal ng tatlong oras ang operasyon,dumating si Uno pero hindi alam ni Alisha

lahat kami nag-hihintay ng resulta sa operasyon.mag-isang anak lang si Alisha,kaya hindi matigil ang pag-iyak ng nanay at tatay nya

tahimik lang si Uno,nakayuko...kahit ako kinakabahan ako sa mangyayari.hindi ko na napigil si Alisha na magpasurgery,pabor din ang parents nya dito...gusto nya kasing maibsan ang sakit kahit kaunti lang

Pero malaki ang posibilidad na mamatay sya.

"Doc !"napatayo aki dahil lumabas na sa kwarto ang doctor ni Alisha...nakatakip ito ng mask,agad nya itong tinanggal

"Sorry Misis...napakahina na ng katawan nya for the surgery"nakasimangot na sabi ng doctor.bumuhos ang luha ng mama ni Alisha,pati ang tatay nya

Si Uno naman,inu-untog ang ulo nya sa dingding...nakatalikod ito pero alam mo na umiiyak

ako...anong nararamdaman ko ?

umiiyak nanaman ako...hindi ko namalayan na nag-lalakad na pala ako palabas...at...umiiyak ako

dahil malungkot ako

naalala ko bigla ang sabi nya

"It's okay to cry,if you're hurt"

"But don't forget to smile and be happy. "

"Tahan na Migs !"

Yun ang sabi ni Lee sa akin.

kong nasan man sya ngayon...sana masaya na si Alisha,kasi hindi na sya masasaktan !

---

"Thank you Alisha..."hinulog ko na ang bulaklak sa kabaong nya...habang tinatabunan ito ng lupa

Ngayon ang libing ni Alisha...nasa tabi ko si Uno,ramdam ko ang lungkot nya

"Salamat Miguel sa pagtulong.sa pagmamahal sa anak namin,salamat saiyo dahil napasaya mo sya kahit sandali lang !"sabi ng tatay ni Alisha...pauwi na kami

"Oo nga Migs,salamat saiyo !"nag-akap kami ni Uno.

"mauuna na ako Migs...kita na lang tayo sa maynila !"Uno smiled,I wave

"Nga pala Iho.Miguel,pinabibigay ito ni Alisha !"iniabot sa akin ng nanay ni Alisha ang dalawang envelope,isang bukas na at isang hindi pa

"Ang sabi ni Alisha,ibigay ko daw ito saiyo.pagkatapos ng operasyon ! pasensya ka na ngayon ko lang naibigay !"sabi ng nanag ni Alisha

"Okay,lang po !"ngumiti ako,at napatingin sa dalawang envelope

"Sumabay ka na sa amin !"sabi ng tatay ni Alisha

"Hindi na po...may pupuntahan pa po ako !"naglakad na ako palayo

"Miguel !"sigaw ng nanay ni Alisha

"Po ?"lumingon ako

"Unahin mo daw ang bukas na sulat !"sigaw nito sa akin,ngumiti ako dito

lukot-lukot na ang envelope na bukas...teka ito yung envelope na kinuha ni Alisha sa Mailbox ko ah

agad ko itong binuksan

Migs

Hi,habang binabasa mo ito malamang wala na ako dyan.im back to my normal life.I mean im not really Lee,I dont even have a surname.and I dont want you to know who I really am.Im sorry coz I lied to all of you,im sorry for not telling you the truth...

Remember yung boy na kinuwento ko saiyo.yung dahilan kong bakit ako nag-aral magpiano...ikaw yun.
matagal na kitang kilala since elementary pa lang ako,schoolmate tayo pero hindi mo naman ako kilala.nahihiya rin akong lumapit sa inyo nila Uno and Alisha...baka kasi anong isipin nyo

Tama pala ako...na mabait ka,mukha ka kasing masungit...always smile,dont look down.ikaa ang pinakamagaling na pianist na nakilala ko.thats one of the reason why I want you to be my friend

kong bakit ako umepal sa buhay mo.and you know what,being with you is the best thing that happend to me,kahit sandali lang yun

Yung sinabi ko saiyo sa mall...its also a lie.I dont like Uno,hes just a friend,the one I like--love is you

Muntik na ako madapa sa nabasa ko.matagal akong napaisip sa...hindi kasi mag-sink in sa utak ko.kaya binasa ko ulit

nanlaki ang mata ko...kumurap pa nga ako e

P.S.that's not a lie,anymore !

A/N:thank you for tuning in.see you sa book two !