Wrecked

The Beginning

It's morning again.

It's been almost 4 years after that heart tragedy i felt but there's still pinches that hurt me. I guess i just need to bear with it just like how i did for the past 3 years. I know it takes time, and i know that you can't just unlove someone. You'll just love them less than before. Oo mabagal ako makamove on. Kaya nga siguro hanggang ngayon wala pakong nahahanap na ibang taong yayakap sakin ng mahigpit para mabuo ulit yung puso kong basag.

Sa totoo lang hindi naman talaga ako madrama sa buhay. Masiyahin ako sa harap ng mga kaibigan ko at sa ibang tao, pero parang defense mechanism ko nadin yata ang tumawa at magsaya araw araw kasama ang tropa.

Ako nga pala si Jacob Fuentes. 19 years old. Turning 4rd year college this semester. I'm an open closet Bi. Kaya confident ako makipagharutan sa mga friends ko.

Enrollment na bukas. Syempre excited kasi magkikita nanaman kami ng mga tropa. I need to stop this kagagahan. Almost 4 years nang nakaraan yun Jacob! Get a grip!

Mom: Jaja! Wake up already! Your breakfast's ready!

Me: Already up ma! Just preppin' up!

Si mom talaga ang ingay pag umaga. Siya pala ang mom ko, Jacqui Fuentes ang name ng aking gorgeous mudra. She's been my mother at the same time my father. My father left us for a bitch. For a gold digging gorilla ass looking bitch! That's right! I said the "B" word because that's what she is. Nevermind. Masisira lang pogi kong mukha sa stress (I'm not really cute or handsome tho but if you claim it then you are one. Haha!).

We're not really that rich, my mom is an accountant in one of the prestigious bank here in the Philippines. I can say, may kaya kami pero di kami mayaman kaya nga may kaya lang. Shunga lang? Gulo ko. Haha!

I need to go down stairs already, mararatratan nanaman ako ni mudra pag pinaghintay ang pagkain. Darn i stayed too long in the mirror. I can't help it! Charaught!

Mom: Tagal mo! Lumamig na lahat sa mesa wala ka padin!

Me: Syempre mom, i need to look good.

Mom: Bakit? Mag eenroll ka lang naman ah? Pangit ka naman eh! Kamukha mo tatay mong unggoy! Hahaha!

Me: Yeah right mom, kumain na nga tayo!

Iimbeynahin pako ni mudra sa topic nya ah! Not today satan, not today! (I'm not referring to my mom ah baka sabihin nyo).

After breakfast, ready to go na. Almost 45 min din ang byahe papuntang school. By the way, nag aaral ako sa isang university dito sa manila, well, medyo kilala din ang school ko so yeah. (Yabang! Chos.)

*phone rings

Me: Hello?

Trish: Oy bakla ka! San kana?! Kanina pa kami nag aantay sayo dito! Paimportante ka talaga! Kinunan na kita ng Waiting card sa cashier. Bilisan mo! Di ko kinaganda to!

Siya pala si Trisha Mich Delmundo. Isa sa sya mga naging suuuper close ko simula nung first year college palang ako. So technically, almost 4 years na kaming magkaibigan and saksi sya sa mga kagagahan ko. Hahaha! She's very pretty like literally, kung di lang ako ganto nagkagusto nako sakanya. (Yuck! Hahahaha!)

Me: Oo eto na! Bastos ka talaga makipag usap. Hoy! Gumalang sa nakakaganda!

Trish: Kapal ng fes. Oo na. Reyna ka din pala ng mga martyr. Tinalo mo pa GOMBURZA. Bilisan mo ah para magkaklase padin tayo! Miss na kita bessy!

Me: OA! Pagdating ko dyan, makakaisa ka sakin! Miss you too bessy! Osha! Sige na. Pababa nakong jeep. See yah!

Trish: Okay. See yah!