KIZIMIZ (DEFÖM)

DEFNE'NİN ZOR GÜNLERİ... #ZorGünlerBeniBekler

SABAH;  Ömer,Defne Ve Selin'den Önce uyandı.Elini yüzünü yıkadı ve aşağıya indi.Kahvaltı'yı hazırladı.Ve koltuğa oturdu.O sıra  ayak sesleri duyulmaya başladı.Biri merdivenden iniyordu.Ömer,hemen oturduğu koltuktan kalktı.Arkasını dönünce,Defne'nin uyandığını gördü.Saçları dağılmış,ve gözlerini avuşturuyordu.Ömer Defne'yi böyle görmeyi bile özlemişti.Defne,gözlerini avuşturduktan sonra,Ömer'e baktı.Ve Ömer Defne'ye şöyle dedi...

Ö: Günaydın,Defne...

D: Günaydın,Ömer...

Ö: Bende kahvaltıyı hazırlamıştım,ve sizin uyanmanızı bekliyordum.

D: Hım,anladım Ömer,Ben bir elimi yüzümü yıkayım,üstümü değiştireyim geliyorum...

Ö: Tamam,Defne...

Defne,banyo'ya gidip,elini yüzünü yıkadıktan sonra,hemen yukarıya çıktı,ve üstüne açık mavi,starplez,mini bir elbise giymiş.Hafif makyaj yapmış,saçını at kuyruğu toplamış.Ve aşağıya inmiş.Selin Ve Ömer'de onu masada bekliyorlardı.

D: Günaydın,Selin.

S: Sanada Günaydın,Bu ne şıklık Defneciğim...

D: Her zamanki halim,hiç bir değişiklik yok.

S: Yok canım,var bir değişiklik,değişiklik olmasaydı gözüme güzel gözükmezdin.Hayırdır???

D: Yok birşey canım,belki İstanbul'da biraz gezerim.Kaç Ay'dan beri yokum burada.Özledim İstanbul'un herşeyini...

S: Eee,bende özledim,beraber gezelim mi??? Hem bugünde işim yok.Cafe'de bir yerde falan otururuz.Sohbet falan ederiz.Olur Mu? Sakıncası yoksa tabiki. :)

D: Olur,hem beraber azıcık laflarız.

S: Olur,Tatlım...

Defne Ve Selin kahvaltılarını etmişler.Ve Defne'nin mide'si bulanmaya başlamış.Ve hemen lavabo'ya koşmuş.Selin Ve Ömer'de koşarak lavabonun önüne gelmişler.

D(İç Ses) Midem bulanmıştı,ve hemen lavaboya koşmuştum.Ömer'in öğrenmesini istemiyordum.Ama maalesef öğrenecekti.Kusmalarımdan,bayılmamdan ve karnımın büyümesinden.Ama,öğrenmemesi için elinden geleni yapacaktım.Lavabodan çıktım.Lavabodan çıktığımda karşımda Selin Ve Ömer vardı.Endişelendikleri yüzlerinden çok  belli oluyordu.Hele Ömer'in baya,baya belli oluyordu...

D: İyiyim ya,endişelenmeyin birşeyim yok.

Ö: Yok,biz hastahane'ye gidelim.Kötüsün belli...

D: Yaa,Değilim merak etmeyin yaaa... 

S: Kızım,gerçekten hastahane'ye gidelim.

D: Ya,gitmeyelim.Önemli bir şey değil...

S: Yaa,bence emin değilsin,Hadi gidelim Tatlım... 

D: Hava alsam yeterli...

Ö: İyi o zaman hava alalım biz...

D: Biz derken? Sende mi hava alcaksın???

Ö: Niye alamazmıyım???

D: Peki,madem sende al havanı!

S: Benimde zaten işlerim var,Ömer Kuzen Defne'ye bir şey olursa haber ver.

Ö: Tamam,Kuzen haber veririm.

D: Yok,endişelenme biraz üşütmüş olmalıyım sadece.

S: Genede,haber verin.

D-Ö: T-Tamam

Selin: Görüşürüz,Ben çıkıyorum...

D-Ö: Görüşürüz... 

Ö: Selin'de gittiğine göre,bizde bir şeyler yapalım???

D: Olurda,Ne gibi bir şeyler???

Ö: Mesela,Dışarıda oturup,yıldızları seyretmek.Seyrederken hayal kurmak.

D: Olur :)

Ö: Sen bahçeye git ben kahve yapıp gelicem.

D: Tamam.

Defne'nin İç Sesi: Ben Bahçe'ye çıkmıştım.Hava buz gibiydi,üşümüştüm,ki biri arkadan battaniye ile beni sardı.Kafamı,arkaya çevirdiğimde,Ömer'in olduğunu gördüm.Tabii ki,aşkım beni düşünür.Ben,Ben aşkım mı dedim? Hayır,yok canım demedim.Duymadınız ya,yok valla bal gibide dedim.Aramızda kalsın ;)

Ö: Defne,kahven geldi.

D: Hıı,Ay,Efendim.

Ö: İyi misin ?

D: İyiyim.

Ö: Bir düşüncelere dalmışsın.

D: Yanii,azcık olabilir :)

Ö: Benim,sandalyem buradaymış.

D: Kahve çok güzel olmuş,Ellerinize Sağlık,Ömer Bey.

Ö: Afiyet Olsun,Ben çok güzel bir hayal kurdum.

D: Neymiş,o hayal?

Ö: Mesela,Sen ve ben evlenmişiz.Sonra 1-1,5 ay sonra hamile kalmışsın.Sonra,karnın çok büyümüş,doğum vaktin gelmiş.Sancılar içersinde seni hastahane'ye götürmüşüz.Doğum hane'ye almışlar seni.Sonra 1-1,5 saat sonra ameliyattan çıkmışsın,seni odaya almışlar.Ben ve sen odadayız.Odaya kucağında bir bebekle hemşire geliyor.Kucağında ki bebeğimizi,senin kollarına veriyor.Bir kızımız olmuş,aynı sana benziyen.Çok büyümüş,saçlarının rengi sen,gözlerinin rengide bana benziyor.Sonra ise,çok ama çok mutlu olmuşuz.

Defne bu hayali duyunca,çok mutlu olmuş.Çünkü,Ömer bebeklerini  ve Defne'yi istiyordu.Neredeyse havalara uçacaktı.Yüzünde güller açıyordu.Söyleyip,söylemeyeceğini düşünmeye karar verdi.Bu mutlulukla,ayağa kalktı,Ömer'ide ayağa kaldırdı.Ve hemen sarıldı.Sımsıkıca hiç bırakmayacakmış gibi.Sonra Ömer,Defne'nin yüzünü avuç içlerine doğru aldı.Ve Defne'yi öpmeye başladı.Defne'de,Ömer'i öpmeye başladı.Ve O sırada ses duyunca,birbirlerini öpmeyi bıraktılar.Gelen Neriman'dı.

N: Ömüş,Naber???

Ö: İyi yenge,seni sormalı?

N: İyi bende,Ay Defne sende mi buradaydın??? Hoş geldin,Güzelim gel seni bir öpeyim.

D: Olur :)

YAZARDAN: NERİMAN VE KORAY İYİ İNSANLARDIR.FAKAT KÖTÜ İNSANLARDA OLUCAK.ONUDA İLERDEKİ BÖLÜMLERDE GÖRECEĞİZ.