De Uitweg

2

Judith ziet haar moeders ogen groot worden. Verward kijkt ze naar haar vader.
"Ka..kap..ster??"
"Maar Judith. Je wist toch van tevoren dat wij daar nooit mee in zouden stemmen!!" zegt haar vader.
"Maar... Maar"
Huh, ze snapt er helemaal maar niks meer van. Hoe kan dit?? Eindelijk heeft ze een opleiding. Hoe kunnen ze dan opeen zo stom reageren!
"Judith! Je hoort me wel"
Opeens laait een een grote woede in haar op.
"Wat is er nou weer mis met ee kappersopleiding?? Is dat te min?? Eindelijk heb ik een opleiding en dan zijn jullie nog en eens blij voor mij. Je kan toch op z'n minst iets postitiefs, iets aardigs zeggen??"
"Judith, je snapt he..."
"Snapt het niet?? Snapt het niet?? Als het er hier 1 niet snapt bent u het wel, papa. En mam, daar hoort u ook bij!!"
"Judith!!"
Haar moeder kijkt haar aan met een kille blik.
" Een kapster is iemand die altijd tuttig is, iemand die neerkijkt op anderen. Daar willen we jou voor sparen. We willen niet dat jij op anderen neerkijkt."
"Waar slaat dit op. Ik wil en ga de kappersopleiding doen. En zo niet, leef ik niet meer langer bij jullie in één huis!"
En na een harde klap van de deur is Judith verdwenen.