adım sulli 20 yaşında genç bir kızım şuan amerikadan koreye gidiyorum ..amerikada doğmadım ben korede yaşadım amerikaya 2 yıl önce gönderildim ve şuan geri gidiyorum....gönderildim diyorum çünkü 2 yıl önce bir trafik kazasında hem yürüme yeteneğimi hemde en sevdiğim kişiyi kaybettim...evet yürüyemiyorum ...amerikaya babam kore bana hep onu hatırlatıyor diye gönderdi o gidince tüm ailemi kaybettim sanki o gidince çevremde kimse kalmadı ...ikikez intihara kalkıştım ...amerikada 1 yıl pisikolojik tedavi gördüm ve bir yıl da fizyoterapi gördüm ama hiç bir işe yaramadı...neyse sonunda koreye geldim uçaktan hosteslerin yardımıyla indirilip havaalanında insanların ailelerinin beklediği yere getirdi..etrafıma baktım kalbim burkuldu benim bekleyecek kimsem yok anne sen yoksun gene ..babam yeni eşiyle mutlu sen gittin üzülen tek ben oldum ..ben acı çekerken yoktun anne yanımda ...sensiz bu küçük kızın ne yapar düşünmedin gittin anne ..o gün ben öldüm sanki anne ama sen yanımda yoktun ...ben ağlarken yoktun yanımda sende mutlusundur uçuyorsundur ordan oraya bensiz... son kez soruyorum anne sen mutlu musun bensiz ...
ben bunları düşünüp gözümden akan yaşları elimin tersiyle silerken biri tekerlikli sandelyemin yanına geldi tam önümde durdu kafamı kaldırdıgımda ..birşey gördüm birşey birşey değil biri ...onun aynısını gördüm gerçek olamazdı bu ..sanki karşımdaydı bana şaşkın gözlerle bakıyordu
o:neden aglıyorsunuz
ben:sen sen kimsin
o:ben şey babanın oğluyum
ben:ne ..nasıl
o:ben babanızın ikinci eşinin oğlu yani senin üvey kardeşin booby
ben:ama sen ona benziyorsun
o:pişt aramızda sır ben oyum
ben:ne sen joon musun
booby:ne joonu ben booby ikon grubunun rapcisi ünlü biriyim
ben:babam nerede neden almaya gelmedi beni
booby:şey o buraya gelirse gazeteciler gelirmiş ve şey..
ben:ve benim sakat oldugum gazetelerde çıkar ve bunun bilinmesini istemiyor..sana birşey sorabilir miyim
booby:Sor
ben:babam bensiz mutlumuydu ...benden utanıyor mu
booby:yanılıyorsun
ben:ben herşeyin farkındayım beni almaya geldiğin için sağol ama babama söyle 2 yıl önce oda öldü benim için..beni rahat bırakın booby bey ...ben kendi başımın çagresine bakaraım
dedim ve tekerlikli arabamla ilerlemeye başladım ..çıkış kapısına geldim taksilerin oldugu yere booby peşimden geliyordu
taksi durdu önemde ben binmeye çalışırken bana
booby:yardım edeyim
ben:yardım falan istemiyorum bana acıyormusun ..acıma çünkü ben başımın çagresine bakarım...ve o babamada söyle 2 yıldır yanımda bana yardım edecek kimse yoktu kendi işimi yapmayı öğrendim şimdi yardıma birini göndermesi dalga geçer gibi çok acımasızca...ve birdaha görüşmeyelim lütfen bana onu hatırlatıyorsun onu unutmamı isterken yaptıgı da insafsızlık
dedim ve taksicininde az yardımıyla arabaya bindim
booby:hyr yanılıyorsun sen
ben:görüşmemek üzere elveda
dedim ve taksi hareket etti ...yoldu düşünüyorum neden o baba neden onun aynısı baba ben ne acılara katlandım unutmaya çalıştım başaramadım sen unuttun mu baba onu unuttun mu baba beni bu hale getiren kişiyi ..unuttundamı yolladın baba bana onu unutmuşsundur baba kızını unuttun sen onu mu unutmayacaksın....
BOOBY
hava alanında tekerlikli sandalyede tek bir kişi vardı ve oda genç bir kızdı elimdeki fotografa baktım bu fotografta gülen yürüyebilen kız şuan karşımda ağlayıp tekerlikli sandalyeye mahkum bir şekilde yanına gittim çook şaşırdı ..bana joon dedi kimdi bu ..sonra beni bırakıp gitti bana ona benziyon dedi ..kimi unutmata çalıyor bu kız ..ona acıyormuyum diye sordu ve evet ona acıyordum bu fotografta gülen güzel kız çok değişmiş çok savunmasız gibi gözüküyordu...taksiye binip gitti ...üvey babamı aradım olanları anlattım...sonrada grup üyeleri ile kaldıgım eve gittim
B.I:oo hoş geldin aldın mı üvey kardeşini
booby:o bensiz gitti
B.I:hım ..nasıl kız güzel mi
booby:sayılır
B.I :merak ettim ha kızı
booby:al bu fotografı
dedim ve b.ı ya verdim ağzı açık kalmış şekilde bakıyordu
B.I:sayılırmı olum bu kız çok güzel tanıştırsana beni
booby:tabıştıramam
B.I:neden yapma ama
booby:nere gittipğini bilmiyorum
B.I:nasıl
BOOBY:bırakıp gitti beni
B.I:neden
booby:acımamıza ihtiyacı yokmuş beni aramayın dedi gitti
B.I:ne acıması ya anlamadım düzgünce anlat
BOOBY:o yürüyemiyor ve babasına kızgın bir kız
B.I:neden yürüyemiyor
booby:kaza mı ne geçirmiş iki yıl önce
