Changing Lives (Harry Styles Fanfic)

changing Lives

'' Tamam bebeğim başka bir şey istiyormusun?'' dedim gülümseyerek telefondak darcy'e biraz düşündükten sonra cevap verdi. '' ımm , hayır anne hadi çabuk gel '' dedi ve suratıma kapadı

küçük cadı.. Darcy benim kızım .. Evet babası yok ne düşündüğünüzü az çok tahmin edebiliyorum. Hayır ben bir sürtük değilim. Hatta o işlerle alakam bile yok ben irlandalı iyi bir 

aile kızııyım yani gene yanıldınız.. Herneyse. Karşıma çıkan ilk markete girip çikolata aldım ve çıktım. Telefonla uğraşırken birden acıktığımı hissedip yolun üzerinde gördüğüm - tanrıya şükür 

bi ton yol yürümeyecektim - Nando's a kendimi attım siparişlerimi beklerken tek boş olan masaya geçmeye hazırlanıyordum ki elinde tespisiyle sarı bir aptal bulduğum yeri kapmıştı

sinirle masaya yürümeye başladım bir yandan da o aptala sesleniyordum ' Hey seni aptal sarışın orayı ilk ben gözüme kestirdim'' dedim yanına gidip omzunu dürterken birden 

zıkkımlandığı tavuk butlarından kafasını kaldırıp bana baktı. Lanet olsun ! Lanet olsun ! Lanet olsuunnn !! !!G-gloria!'' dedi kalkıp bana sarılırken ya lanet olsun ya. '' Niall!'' dedim 

aslında özlemiştim sonuçtu çocukluk arkadaşımdı ve bu zamana kadar ondan hiç ayrılmamıştım insan yokluğunu hissediyordu. sıkıca sarılıp geri çekildiğimde gözlerime baktı .

'' Neden gittin ki seni aptal '' dedi ve tekrar sarıldı of niall meraklı arkadaşım benim.. '' Biliyorsun niall , daha fazla kalamazdım '' dedim gözlerimi kaçırmaya çalışarak .

derin nefes aldı . Ah Tanrım!! başlıyoruz.. ''Lanet olsun gloria nasıl daha fazla kalamazdın, o günden sonra çıkıp gittin hiç birimize bir şey söylemeden o da hiçbirşey söylemedi.

lanet olsun seni ne kadar merak ettim. Hattını değiştirmişsin , irlandaya dönmemişsin,büyükannenede gitmemişsin!? ve bugün bi bakıyorum burnumun dibindesin . lanet olsun bana haber

verebilirdin değilmi!?'' Ya nerden acıkmıştım ben ya . ''niall biraz sakin ol,biraz uzaklaşmak istemiştim hepsi bu '' şaşkın ifadeye bürünüp konuştu . '' Birazmıı ?? sen az önce birazmı dedin .

tam üç buçuk senedir yoksun . '' dedi. Sahii. o kadar olmuşmu??

1 saat. koskoca 1 saattir burda oturmuş konuşuyorduk . '' Zayıflamışsın , hala inanamıyorum ya nasıl yaşadın üç buçuk sene kendi başına !?'' gözlerimi devirdim '' Ben sen olmadanda yaşaya

bilirim niall.'' dedim bıkkınlıkla . cidden bıkmıştım. Çünkü evde bekleyen 3 yaşında bir kızım vardı .'' Hadi kalk '' aniden beni kaldırdı . '' hey ! nereye gidiyoruz?''  gözlerini devirdi ve

hiç birşey demeden beni çıkışa sürükledi . arabaya bindik . ve sürmeye başladı '' Niall! lanet olasıca nereye '' hiç bir şey demedi sadece arabayı sürüyordu .

Arabayı durdurdu ve indi . Gelip benimde kapımı açtıktan sonra karşımda ki eve baktı niall ''işte burası '' dedi . anahtarı çıkarıp kapıyı açtı içeriden kahkahalar yükseliyordu 

ilerleyip kahkahaların olduğu yere gittik. Bir anda nefes alamaz hale geldim. o , o olamazdı değilmi !! kıvırcık saçları.. ve gamzeleri. Tabiiki oydu gloria onlar bir grup. ve ayrılmazlar

birden gözlerim doldu . ''iyimisin gloria '' niall'ın sesini duyduklarında hepsi bize döndüler . evet oydu lanet olsun oydu hayatımı tekrar mahvedicekti. 

yeşil gözleri bana şok olmuşcasına bakarken başım dönüyordu ve kendimi serbest bırakmıştım niallın kollarına doğru yığılırken tek duyduğum niallın endişe dolu sesiydi....