Σήμερα είναι η μέρα. Φεύγουμε από το πολυαγαπημένο μου Κάνσας. Προορισμός μας είναι το Αϊντάχο. Εγώ και η αδερφή μου η Κόρτνει, προσπαθήσαμε να μεταπεισουμε τους γονείς μας γιατί δεν είμαστε έτοιμες για μια εντελώς νέα ζωή. Δεν τα καταφέραμε όμως. Έτσι τώρα ήρθε η ώρα να φύγουμε. Η ώρα ειναι 6:09 π.μ. Σε λιγότερο από μισή ώρα αναχωρούμε. Χαιρετησαμε όλους τους φίλους μας από εχτές καθώς θα φεύγαμε πολύ νωρίς.
Πήραμε όλα τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε. Έφτιαξα ένα playlist με πολλά τραγούδια του αγαπημένου μου συγκροτήματος, των Bring me the horizon, καθώς θα ταξιδεύουμε για αρκετές συνεχόμενες ώρες. Ο μπαμπάς είπε ότι θα κάνουμε μια μικρή στάση λίγο πριν βγούμε από το Κολοράντο επειδή η μαμά συνήθως ζαλιζεται ακόμα και στα πιο μικρά ταξίδια. Έτσι κι αλλιώς, το Αϊνταχο είναι 20 ώρες μακριά από το Κάνσας. Αποφασίσαμε το βράδυ να κοιμηθούμε σε ένα ξενοδοχείο της Γιούτα.
Μόλις σταματήσαμε. Η ώρα είναι 15:33. Πρέπει να πω πως αργήσαμε αρκετά, λόγω της κίνησης. Εμένα όμως δεν με ενοχλεί. Είμαστε σε μια καφετέρια, όμως εγώ κάθομαι στην γωνία της καρέκλας μου μουτρωμενη ακούγοντας το Happy song.
Μπαμπάς: Άμπερ τι έχεις και δεν μιλάς;
Μαμά: Πες μου ότι είσαι ακόμα θυμωμένη
Εγώ: Φυσικά και είμαι μαμά. Δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να φύγουμε.
Μαμά: Σκέψου θετικά Άμπερ. Ο μπαμπάς βρήκε μια καλύτερη δουλειά. Είναι μια νέα αρχή.
"Είναι μια νέα αρχή". Ναι, καλά. Τα εχω ακούσει πολλές φορές αυτά. Δεν απάντησα γιατί ήμουν ήδη εκνευρισμένη και δεν ήθελα να εκνευριστω κι άλλο.
YOU ARE READING
Στοιχειωμένα όνειρα
Mystery / Thriller"Καθε μέρα, ίδια ώρα, ίδιο όνειρο. Το είχα συνηθίσει. Συνέβαινε για ένα μήνα περίπου. Ήταν πλέον κομμάτι της καθημερινότητας μου. Και οι γονείς μου ήταν πάντα εκεί να με ξυπνήσουν στο ακριβώς ίδιο σημείο που με ξύπνησαν την πρώτη φορά." Highest rank...
