Lissa" roept Lena vanaf haar kamer, "Jaaaa wat is er" schreeuwt Lisa slaperig terug "Mama is weg" zegt Lena "maar Lena dat kan niet want mama moet nog werken" zegt Lisa "Mmaar dat kan niet Lisa mama was gister avond er ook al niet en haar bed is nog opgemaakt" zegt Lena stotteren "Je liegt je bent een leugenaar" schreeuwt Lisa tegen haar zus.
"Ze kan ons niet toch niet zomaar zijn vergeten. we hebben alles gedaan voor haar , we hebben haar geholpen voor een baan , we hebben haar verzorgd toen ze ziek was en toen wij ziek waren heeft Jack (hun broer) voor ons gezorgd" Lisa schreeuwt er alles uit zo woedend is ze op haar moeder ze wil haar moeder nooit meer zien maar dan als ze klaar is huilt ze het eruit.
Dan komt Jack naar beneden "Waarom zij jullie zo aan het schreeuwen" vraagt Jack met een ochtend stem "Mama is gisteravond weggegaan en niet meer terug gekomen" zegt Lisa met woeden in haar stem "Maar waarom huil je dan want huilen is niks voor jou, daarom zit je op voetbal omdat je wilt laten zien dat niet alle meisje tuttig zijn en je houd van voetballen"zegt Justin.
"Ja dat is wel zo maar ik ben zo boos dat ze ons gewoon in de steek laat alsof afval zijn en dan gewoon weggaan, maar ik ben er nog klaar mee" zegt Lisa "Wat wil je dan doen" zegt Lena nieuwsgierig "Niet ik lena maar wij 4" zegt Lisa "Wat bedoel je Lisa" zegt Justin nu ook nieuwsgierig "Wij gaan verhuizen" zegt Lisa heel hard dat ze bijna schreeuwt. Iedereen staart haar aan met open mond aan "Er komt een een vliegje in jullie mond als jullie je mond open houden" zegt Lisa Lena en Jack doen gelijk hun mond dicht.
Hey lezers
Dit is mijn eerste boek en ik begin niet gelijk met duizend woorden schrijven, want ik moet weten wat jullie er van vinden laat het achter in de comment en stem.
Xoxo L
JE LEEST
Road Trip?!
Teen FictionLena en Lisa zijn tweeling. Ze hebben 1 oudere broer Jack hij zorgt veel voor het gezin. Ze hebben nog 1 kleine zusje Djamila. Op een dag was hun moeder niet thuis en besloten ze te verhuizen, want ze waren boos dat hun moeder nooit voor hun zorgde...