Kafası Karışık Kız : Macera

3. Bölüm

Evimin kapısının içerisindeyiz, bu cümlede en çok ilgi çeken se "yiz" yani ben değil "biz".

Dönüp Deniz'e baktım, " şimdi sen beni kendine yaslayıp evime kadar getirdin....wahoww!, ...ya..ni..gerçekten garip."
Deniz de kafasını döndürüp, bana baktı "hah.., seni orda bırakmamı tercih mi edersin? istersen gel seni geri götürebilirim.."

"Yok, ya ... gıcık. İki dakika, o kötü espirilerini yapmadan duramıyorsun"

"En azından espirilerim senin ki kadar saçma yada anlamsız değil"dedi ve elini belimden çekti beni yere oturttu daha sonra ayağa kalkıp o gıcık gülüşüyle beraber gitti.

"gıcık..."
"duydum"
_______________

Annem evin kapısına geldi ve bana "noldu sana? " dedi.

Hiç birşey demeden öylece baktım ona. Bir yan gülüş attım, oda tekrar içeri girdi.

Kendimce düşünmeye başladım, olmadı bugün takip edemedim ve tekrar şüphelerim ile kaldım ortada.

Birde aklıma takılan, beni orda bırakmak yerine neden eve kadar getirdi. Sanki....hmm sankiii....evet ya ! buldum! çünki ormana girmem engellemek istedi.

Bence gerçekden sakladığı birşey var. Hemde öyle küçük birşey değil büyük bir sır.

Benim bunu bulmam lazım....kesinlikle o büyük sırınnı bulup ortaya çıkarmam gerekiyor. Aslında korkuyorum. Saklı olması zaten normal değil.

" Ortaya cıkaçaklardan korkuyorum"
"başıma geleceklerden. ... "

İçimdeki ses, bana git diyor, onu bul diyor, sanki bu sır aslında benim sırrımmış gibi...