Ağlayan Gül ( Umut Özel )

17.Bölüm

O günümüzü o şekilde tamamlamıştım ardından gezinin ikinci günü geldi bu defa çinin shangai şehrini gezdik ardından çinin geleneksel yemeklerını yedik ardından 3üncü gün dördüncü gün derken bir hafta olmuştu gitme vakti gelmişti türkiyeye dönüyorduk sureyya ablama ve abime babama ve anneme hediyeler almıştım eli boş gitmiyordum tabiki tatyanayı unutmamıştım tatyana benden ağzıyla hediye istemişti ama ona istediğinden daha iyi bir hediye almıştım ona kitap takımı almıştım umarım okur diye düşünüyordum türkiyeye geldiğimizde kızlarım uyuya kalmışları kucagımda arabamı aldım garajdan ve evimize dogru ilerliyorduk beşirle beşirin annesi bazen bizim eve ziyarete geliyordu memleketten ertesi gün geleceğini söyledi telefondan geldiğinde amanın ne güzel ev burası dedi , ben gülmekle oldum yine ardından getirdiği yemeklerden hazırladı onları yedik beşir ardından işine dogru adımladı işine düşkün bir insandı beşirde aynı burak gibi burakı hatırlatmıyor değildi bana bazen beşir izlediğim bir dizideki karaktere çok benziyordu beşir bazan gülerdi bazen namaz kılarken ağlardı ben bunu anlayamıyordum belkide islamı yeterınce yasayamıyordum olsun benim çocuklarım bana yetiyordu şimdilik herşey yolundaydı çin gezisi boyunca yine aklıma burak gelmişti onu unutamıyordum ne zaman aklıma gelırse hemen ilaçlarımı alıtıp onu unutuyordum doktoruma söz vermiştim.Berklenmedik bir anda kafama birşey düştü ben ah dedim bu da ne meger avıze kafama düşmüş sakat olduğunu bılmıyordum avızenın evimiz kentin sayılı köşklerinden olduğu için çok eski ve tarihiydi eskimesi kaçınılmazdı bu bana heyecan verıyordu fakat kafam yarılmıştı o gün hastaheneye goturdu beni o gun boyunca hastahenede kalmıştım beşir gece boyunca başucumda beklemiş ertesi gün  kanayan başımı sardıklarını gördüm iki gün boyunca o halde gezdim dışarlarda gezmeyi çok seviyordum açıkcası kendimi yalnız hissettiğim zaman kendimi dışarılara atıyordum özelliklede uçuruma burakla bizim uçurumuza oradan boşluğa doğru bakıyordum derin derin düşünüyordum.